AMAÇ: Bu çalýþma, akut radyasyon proktiti (ARP) sýçan modelinde hyaluronik asit ve kondroitin sülfat kombinasyonunun (HA/CS) profilaktik ve terapötik etkilerini araþtýrmak için tasarlandý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Sýçanlar beþ gruba ayrýldý: SHAM; radyasyon (IR) + salin (5. ve 10. gün boyunca 1 mL); IR + HA/CS (5. ve 10. gün boyunca 1 mL). Her sýçana 17.5 Gy’lik tek bir fraksiyon RT verildi. HA/CS, ýþýnlamadan sonra her gün rektal yoldan uygulandý. Her sýçan, proktit belirtileri açýsýndan günlük olarak gözlendi. Mukozal deðiþiklikler makroskopik ve patolojik olarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Klinik bulgulara göre IR + salin grubundaki beþ sýçan 10. günde 3-4 derece semptomlar izlendi. IR+ salin ve IR + HA/CS gruplarý arasýnda 5. gündeki makroskopik bulgu skorlarýnda anlamlý bir fark gözlenmedi. Patolojik incelemede, salinle tedavi edilen sýçanlarda ýþýnlamadan 10 gün sonra radyasyona baðlý mukozal hasar en belirgin bulguydu. IR + HA/CS 10. gün grubunda 1-2 derece patolojik bulgulara karþýlýk gelen hafif inflamasyon ve hafif kript deðiþiklikleri gösterdi.
TARTIÞMA: Radyasyon sistitinde kullanýlan HA/CS, radyasyon proktitinde de faydalý olabileceði düþünmekteyiz.

AMAÇ: Torakal ve abdominal bilgisayarlý tomografi taramalarý acil serviste travma hastalarý için yaygýn olarak kullanýlmaktadýr. Bununla birlikte, yüksek maliyet, aþýrý radyasyon maruziyeti gibi sýnýrlamalar nedeniyle alternatif taný ve takip araçlarýna da ihtiyaç vardýr. Bu çalýþma, stabil künt torakoabdominal travmasý olan hastalarda acil hekimi tarafýndan yapýlan travma için tekrarlanan geniþletilmiþ odaklanmýþ abdominal sonografinin (rE-FAST) yararlarýný araþtýrmayý amaçlamýþtýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu prospektif, tek merkezli tanýsal doðruluk çalýþmasýydý. Künt torakoabdominal travma sonrasý acil servise baþvuran hastalar çalýþmamýza dahil edildi. Çalýþmaya alýnan hastalara geliþinde (0’ýncý saatte) ve takipleri sýrasýnda 3’üncü ve 6’ncý saatte E-FAST yapýldý. E-FAST ve rE-FAST tanýsal doðruluk ölçümleri hesaplandý.
BULGULAR: Torakoabdominal patolojilerin belirlenmesinde E-FAST’in duyarlýlýðý ve özgüllüðü sýrasýyla %75 ve %98,7 olarak bulunmuþtur. Spesifik patolojiler için duyarlýlýk ve özgüllük pnömotoraks için sýrasýyla %66.7 ve %100, hemotoraks için %66.7 ve %98.8, hemoperitoneum için %66.7 ve %100’idi. Stabil hastalarda torakal ve/veya abdominal kanamanýn belirlenmesinde rE-FAST’ýn duyarlýlýðý ve özgüllüðü sýrasýyla %100 ve %98.7 olarak bulunmuþtur.
TARTIÞMA: E-FAST, yüksek özgüllüðü ile künt travmalý hastalarda torakoabdominal patolojilere baþarýyla taný koyabilir. Bununla birlikte, stabil has-talarda ancak rE-FAST travmatik patolojileri dýþlamak için yeterli duyarlýlýða sahiptir.

AMAÇ: Koronavirüs pandemisinin önemli bir sorunu, yoðun bakým ünitesi (YBÜ) desteðine ihtiyaç duyan hastalarýn son derece sýnýrlý bir süre içinde artmasýdýr. Sonuç olarak, çoðu ülke yoðun bakým ünitelerinde (YBÜ) COVID-19 bakýmýna öncelik vermiþ ve acil servis ve yoðun bakým ünitelerinde hastane kapasitesini artýrmak için yeni düzenlemeler yapmýþtýr. Bu çalýþmada, COVID-19 pandemisi döneminde (pandemi öncesi dönem) COVID-19 dýþý yoðun bakýmlarda yatan hasta sayýsý, klinik ve demografik özelliklerindeki deðiþikliklerin bir önceki yýla göre deðerlendirilmesi ve pandeminin etkilerinin ortaya konulmasý amaçlanmýþtýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: 11 Mart 2019-11 Mart 2021 tarihleri arasýnda hastanemizin COVID-19 dýþý yoðun bakým ünitelerinde yatan hastalar çalýþmaya dahil edildi. Hastalar COVID döneminin baþlama tarihine göre iki gruba ayrýldý. Hasta verileri geriye dönük olarak hastane bilgi sistemi ve YBÜ deðerlendirme formlarýndan taranarak kaydedildi. Demografik bilgiler (yaþ ve cinsiyet), komorbiditeler, COVID 19 PCR sonucu, yoðun bakým yatýþ yeri, yoðun bakýma yatan hastalarýn tanýlarý, yoðun bakýmda kalýþ süreleri, Glasgow koma skalasý ve ölüm oranlarý ile APACHE II skoru toplandý. BULGULAR: Pandemi öncesi dönemde (Grup 1) 1011 hasta (413 kadýn, 598 erkek) ve pandemi döneminde (Grup 2) 1281 hasta (572 kadýn, 709 erkek) olmak üzere toplam 2292 hasta analiz edildi. YBÜ’ye baþvuran hastalarýn tanýlarý gruplar arasýnda karþýlaþtýrýldýðýnda, postoperatif, spontan dolaþýmýn geri dönüþü (ROSC), zehirlenme, multitravma ve diðer nedenler arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark vardý. Pandemi döneminde hastalarýn yoðun bakýmda kalýþ süresi istatistiksel olarak anlamlý þekilde daha uzundu.
TARTIÞMA: COVID-19 dýþý yoðun bakýmlarda yatan hastalarýn klinik ve demografik özelliklerinde deðiþiklikler gözlendi. Pandemi döneminde hastalarýn yoðun bakýmda kalýþ sürelerinin arttýðýný gözlemledik. Bu durum nedeniyle pandemi döneminde yoðun bakým ve diðer yataklý servislerin daha etkin yönetilmesi gerektiðini düþünüyoruz.

AMAÇ: Akut apandisit, çocuk acil servisine baþvuran çocuklarda akut karýn aðrýsýnýn en önemli nedenlerinden biridir. Bu çalýþma, pediatrik hastalarda komplike apandisiti öngörmede sistemik immün-inflamasyon indeksinin yararlýlýðýný belirlemeyi amaçlamaktadýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Akut apandisit tanýsý ile ameliyat edilen hastalar geriye dönük olarak incelendi. Akut apandisit ve kontrol grubu oluþturuldu. Akut apandisit, nonkomplike ve komplike apandisit grubu olarak ikiye ayrýldý. C-reaktif protein, beyaz küre sayýsý, mutlak nötrofil sayýsý, mutlak lenfosit sayýsý, nötrofil/lenfosit oraný, trombosit/lenfosit oraný ve sistemik immün-inflamasyon indeks deðerleri kaydedildi. Sistemik immün enflamasyon indeks trombosit sayýsý x nötrofil/lenfosit formülü ile hesaplandý. Biyobelirteçlerin komplike apandisiti öngörmedeki etkinliði karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Çalýþmamýza 1072 akut apandisit ve 541 kontrol hasta dahil edildi. Nonkomplike apandisit grubunda %74.3 hasta, komplike apandisit grubunda %25.7 hasta vardý. Akut apandisit ve kontrol grubu, komplike ve nonkomplike apandisit grubu laboratuvar parametreleri açýsýndan kar-þýlaþýrýldýðýnda C-reaktif protein, beyaz küre, mutlak nötrofil sayýsý, nötrofil/lenfosit oraný, trombosit/lenfosit oraný ve sistemik immün-inflamasyon indeks düzeyi akut apandisit ve komplike apandisit grubunda daha yüksek tespit edildi. Nonkomplike apandisit hastalarýnda sistemik immün-inflamasyon indeks deðeri 2164.91±1831.24 iken komplike apandisit hastalarýnda 3132.59±2658.73 idi (p<0.001). Eðri altýndaki alana göre kestirim deðerleri belirlendiðinde, komplike apandisit öngörüsünde en iyi biyobelirteçler C-reaktif protein ve sistemik immün-inflamasyon indeksi bulundu. TARTIÞMA: Nonkomplike ve komplike akut apandisit ayýrýmýnda, klinik deðerlendirme ile birlikte enflamasyon belirteçleri faydalý olabilir. Fakat bu parametreler tek baþýna komplike apandisiti öngörmede yeterli deðildir. Çocuklarda komplike apandisiti tahmin etmek için C-reaktif protein ve sistemik immün-enflamasyon indeksi en iyi biyobelirteç tespit edilmiþtir.

AMAÇ: Korozif madde yutma, özofagus cerrahisi, reflü özofajiti çocuklarda benign özofagus darlýðýnýn baþlýca sebepleridir. Özofagus dilatasyonu ilk tedavi seçeneðidir. Bujiler ve balonlu kateterler en sýk kullanýlan dilatasyon araçlarýdýr. Özofagus dilatasyonunun etkin ve güvenli olduðu belirtilmesine raðmen, özofagus dilatasyonu yöntemlerine ve sonuçlarýna dair literatür bilgisi daha çok eriþkin yaþ grubuna iliþkindir. Bu çalýþmada, buji ve balon dilatasyon yöntemlerinin karþýlaþtýrýlmasý; benign özofagus darlýðý sebeplerinin, dilatasyon sonuçlarýyla iliþkisinin deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bir üniversitenin iki adet 3. derece saðlýk merkezinde, 2001-2009 arasýnda, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalý’nca özofagus dilatasyonu uygulanmýþ benign özofagus darlýðý olgularý, retrospektif olarak; özofagus darlýðý sebepleri, tedavileri ve sonuçlarý, balon ve buji dilatas-yonlarýnýn karþýlaþtýrmasý temelinde deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Elli dört benign özofagus darlýðý olgusuna 447 dilatasyon seansý uygulanmýþtýr. Darlýklar, olgularýn %72.2’sinde korozif madde yutma ve anastomoz nedenlidir. Dilatasyonlarýn %52.6’sý Savary-Gilliard bujilerle, geri kalaný balonla gerçekleþtirilmiþtir. Bujiyle yapýlmýþ dilatasyon seanslarýnýn %53.2’sinde kýlavuz tele ihtiyaç olmamýþtýr. Balonla dilatasyonlarda, iþlemin olaðan bir parçasý olarak fluoroskopiden yararlanýlmýþ, bujiyle dilatasyonlarda sadece ihtiyaç halinde, kýlavuz telin yerini kontrol etme amaçlý fluoroskopi kullanýlmýþtýr. Balon ve buji dilatasyonlarýnda komplikasyon oranlarý sýrasýyla %2.4 ve %2.1’dir. Bujiyle ve balonla yapýlmýþ seanslar, sýrasýyla ortalama 26.2±11.8 dakika ve 42.6±13.7 dakika sürmüþtür. Seanslarýn baþarý oranlarý balonla %93.7; bujiyle %98.2’dir. Balonlar tek kullaným için üretilmiþtir.
TARTIÞMA: Dilatasyon aracý olarak Savary-Gilliard bujiler, balonlara göre daha az fluoroskopi ihtiyacý, daha kýsa iþlem süresi, daha düþük maliyetle daha avantajlýdýr. Her iki yöntem, komplikasyon oranlarý açýsýndan birbirine denktir.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, akut kolesistitin (AK) yönetiminde, perkütan safra kesesi aspirasyonu (PA) ile perkütan kolesistostostomi’nin (PK) tedavideki etkinliklerini, komplikasyon oranlarýný karþýlaþtýrak 3. basamak tek bir merkezin tecrübelerini sunmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2015 ve 2020 tarihleri arasýnda hastanemize baþvuran AC’li hastalardan konservatif tedaviye cevap vermeyen, LC uygulana-mayan PA ve PC prosedürleri uygulanan 159 hastanýn sonuçlarý geriye dönük incelendi. PC ve PA prosedüründen önceki ve iþlemden sonra 3. günde klinik ve laboratuvar verileri, teknik baþarý, komplikasyon, tedaviye yanýt, hastanede kalýþ süreleri, reverse transcriptase–polymerase chain reaction (RT-PCR) testinin sonucu kaydedildi.
BULGULAR: Toplam 159 hastanýn 22’sine (8 erkek,14 kadýn) PA ve 137’sine (57 erkek, 80 kadýn) PC prosedürü uygulandý. PA ve PC gruplarý arasýnda 72 saatte klinik iyileþme (p=0.532) ve hastanede kalýþ süreleri (p=0.138) açýsýndan anlamlý farklýlýk saptamadý. Her iki prosedürünin teknik baþarýsý %100 idi. PA uygulanan 22 hastanýn 20’sinde belirgin düzelme olurken sadece birine 2 kez yapýldý ve tamamen iyileþme görüldü (%4.5). Komplikasyon oranlarý her iki grupta düþük bulundu ve istatistiksel olarak anlamlý deðildi (p=1.00).
TARTIÞMA: Ýçinde bulunduðumuz pandemi döneminde saðlýk çalýþanlarý için güvenli, hastalar için düþük riskli minimal invaziv prosedurler olan PA ve PC cerrahiye uygun olmayan AK’li kritik hastalarda yatak baþýnda uygulanabilen etkin, güvenilir baþarýlý bir tedavi yöntemidir. Komplikasyon geliþtirmemiþ AK li hastalarda PA uygulanmalý tedaviye cevap alýnamaz ise PC bir kurtarma prosedürü olarak saklanmalýdýr. Komplikasyon geliþtirmiþ cerrahiye uygun olmayan AK li hasta ise PC prosedürü uygulanmalýdýr.

AMAÇ: Perfore akut apandisitin erken radyolojik tahmini ve teþhisi hala tartýþmalýdýr. Bu çalýþmada, multidedektör bilgisayarlý tomografi (MDBT) bulgularýnýn perfore akut apandisitte prediktif deðerinin incelenmesi amaçlandý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2019 – Aralýk 2021 arasýnda apendektomi ameliyatý yapýlan hastalar (n=542) retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalar non-perfore ve perfore olmak üzere iki gruba ayrýldý. Preoperatif abdominal MDBT bulgularý, apendiks sferisite indeksi (ASÝ) ve laboratuvar bulgularý deðerlendirildi.
BULGULAR: Non-perfore grupta 427, perfore grupta 115 olgu vardý ve tüm olgularýn yaþ ortalamasý 33.88±12.84 idi. Baþvuruya kadar geçen ortalama süre 2.06±1.43 gündü. Perfore olan grupta apendikolit, serbest sývý, duvar defekti, apse, serbest hava ve retroperitoneal alan (RPA) tutulumu oraný non-perfore gruba göre anlamlý ölçüde daha yüksek bulundu (p<0.001). Perfore grubun ortalama uzun aks, kýsa aks, ASÝ deðerleri non-perfore gruba göre daha yüksek bulundu (sýrasýyla; p<0.001; p=0.004; p<0.001). Perfore grupta CRP anlamlý ölçüde yüksek iken (p=0.008) ortalama WBC her iki grupta benzerdi (p=0.613). MDBT bulgularýndan serbest sývý, duvar defekti, apse, CRP yüksekliði, uzun aks ve ASÝ’nin perfo-rasyon için prediktif deðerler olduðu gözlendi. ROC analizi ile ASÝ’nin kestirim deðeri 1.30, sensitivitesi %80.87, spesifitesi %93.21 idi.
TARTIÞMA: Multidedektör BT bulgularýndan apendikolit, serbest sývý, duvar defekti, apse, serbest hava ve RPA tutulumu perfore apandisitte anlamlý bulgulardýr. Apendiks sferisite indeksi yüksek sensitivite ve spesifisite ile akut apandisit perforasyonunda önemli bir prediktif parametredir.

AMAÇ: Son yýllarda kullanýcý paylaþýmlý, ayakta durularak sürülen e-scooter iliþkili kazalardaki artýþýn nedenleri özellikle yoðun trafiðin olduðu met-ropollerde gençler arasýnda e-scooter kullanýmýnýn yaygýnlaþmasý ile birlikte trafik kurallarýna uyulmamasý ve yasal düzenlemelerin yetersizliði olabilir. Biz bu çalýþmada, hastanemizin acil servisisine getirilen binici paylaþýmlý e-scooter iliþkili yaralanmalarýn tipik özeliklerini güncel literatür ýþýðýnda detaylý olarak analiz ettik.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2020-2020 yýllarý arasýnda e-scooter kazasý nedeniyle hastanemizin acil servisine getirilen 60 hastanýn kaza ve klinik özellikleri cerrahi gereksinimleriyle birlikte geriye dönük olarak istatistiksel yöntemler kullanýlarak incelendi.
BULGULAR: Kurbanlarýn çoðunluðu üniversite öðrencisi iidi ve erkek cinsiyet hafifçe fazla ve yaþ ortalamasý 25.3±13.0 olarak bulundu. E-scooter ile ilgili kaza maðdurlarýnýn çoðunluðu minör travma grubundaydý (ISS<9), aðýrlýklý olarak ekstremite ve yumuþak doku yaralanmasý ve radyolojik muayene ihtiyacý (44 hasta, %73.3), sadece 8 kurban (%13.3) cerrahi operasyon gerektirdi ve ayrýca tüm e-scooter kurbanlarý tamamen iyileþmiþ olarak taburcu edildi.
TARTIÞMA: Daha yaygýn görülen travma ciddiyet skoru daha düþük veya minör olan çarpýþmasýz e-scooter iliþkili kazalarda, tek organ yaralanmalarý, çoklu sistem yaralanmalarýndan ve radial ve nazal kemik aðýrlýklý tekli kýrýklar ise çoklu kýrýklardan daha sýk görülür. Ayrýca e-scooter iliþkili kazalarýnýn önlemesi için yasal düzenlemelerle birlikte etkili önlemler alýnmalýdýr.

AMAÇ: Travma nedenleri arasýnda harp yaralanmalarý normal yaþamdaki olgulara göre farklýdýr. Harp yaralanmasýna baðlý multitravma hastalarý sepsis veya septik þok gibi enfektif komplikasyonlar geliþtirmeye yatkýndýr. Septik komplikasyonlar, multitravma hastalarýnda geç ölümlerin önde gelen nedenlerinden biridir. Sepsisin hýzlý, uygun ve etkili yönetiminin multiorgan disfonksiyonunu önleyebileceði, mortaliteyi ve klinik sonuçlarý iyileþtirebi-leceði gösterilmiþtir. Ancak, sepsisi öngörebilecek ideal bir biyomarker bulunmamaktadýr. Bu çalýþmada, ateþli silah yaralanmasý (ASY) olan hastalarýn hemostatik kan parametreleri ile sepsis tablosu arasýnda korelasyon olup olmadýðýnýn belirlenmesi amaçlandý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Tanýmlayýcý nitelikteki bu çalýþma, bir eðitim ve araþtýrma hastanesinin eriþkin acil servisine 01.10.2016 ve 31.12.2017 tarihleri arasýnda ASY tanýsý ile sevk edilen ve takiplerinde sepsis geliþen (n=56) ve geliþmeyen (n=56) olgularýn retrospektif olarak incelenmesi þeklinde yapýldý. Her olgunun yaþ, cinsiyet gibi demografik verileri ile hastane bilgi sisteminden acil serviste alýnan kan parametreleri alýnarak kayýt edildi. Sepsis geliþen ve geliþmeyen iki grup arasýnda hemostatik kan parametreleri açýsýndan istatistiksel olarak fark olup olmadýðý SPSS 20.0 ile deðerlendirildi.
BULGULAR: Hastalarýn yaþ ortalamasý 26.9±6.67 idi. Hastalarýn tamamý erkekti. Sepsis geliþen hastalarýn %57’sinin (n=32) el yapýmý patlayýcý (EYP) ile %30’unun (n=17) ateþli silahla yaralandýðý ve anatomik olarak yaralanma bölgelerine bakýldýðýnda %64’ünde (n=36) çoklu yaralanma olduðu tespit edildi. Sepsis geliþmeyen hastalarýn ise %48’inde (n=27) EYP, %43’ünde (n=24) ASY olduðu ve anatomik bölge olarak %48’inde (n=27) çoklu yara-lanma, %32’sinde (n=18) ekstremite yaralanmasý olduðu bulunmuþtur. Hemostatik kan parametrelerinden PLT, PTZ, INR ve Ca deðerlerinde sepsis geliþen ve geliþmeyen olgular arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark saptanmýþ ve ROC eðrisi ile incelendiðinde ise PTZ ve INR, test edilen deðerler arasýnda en iyi taný performansýný göstermiþtir.
TARTIÞMA: ASY olan hastalarda PTZ, INR deðerlerinde artýþ ile Ca ve PLT deðerlerinde azalma olmasý klinisyenleri sepsis açýsýndan uyarabilir ve antibiyotik tedavisini baþlatmaya veya deðiþtirmeye yönlendirebilir.

AMAÇ: Akut apandisit, cerrahi akut karýn olgularýnda ilk sýrada yer almaktadýr. Tedavisi açýk veya laparoskopik appendektomidir. Apendiks güdüðünü kapatmak için farklý yöntemler mevcuttur. Özellikle imkanlarýn daha kýsýtlý olduðu devlet hastanelerinde güdüðü kapatmak için el yardýmlý loop uygulamasý ile laparoskopik apendektomi daha yapýlabilir hale gelmiþtir. Bu yazýda, apendiks güdüðünün el yapýmý loop ile kapatýldýðý laparoskopik appendektomi uygulanan olgularýn sonuçlarýnýn deðerlendirilmesi amaçlandý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Hastanemiz genel cerrahi kliniði’nde Haziran 2014-Aralýk 2018 tarihleri arasýnda apendiks güdüðünün el yapýmý loop ile kapatýldýðý laparoskopik appendektomi uygulanan 50 olgu deðerlendirildi. Hastalarýn yaþý, cinsiyeti, yatýþ süresi, komplikasyonlar ve histopatolojik inceleme sonuçlarý retrospektif olarak toplandý. Laparoskopik appendektomi üç port ile yapýldý. Apendiks güdüðü iki adet el yardýmý ile yapýlan loop kullanýlarak kapatýldý. Loop literatürde güvenilirliði kanýtlanmýþ olan Roeder’s loop’ un modifiye edilmesi ile yapýldý. Tüm olgularda ilk port batýna açýk yöntemle girildi. Ýstatistiksel deðerlendirme için SPSS 26,0 istatistik programý kullanýldý.
BULGULAR: Hastalarýn 31’i (%62) erkek, 19’u (%38) kadýn idi. Ortalama yaþ 32.2±11.9 olup yaþ aralýðý 19-74 idi. Hastalarýn ortalama yatýþ süresi 1.12±0.47 gündü. Olgulardan biri 21 haftalýk gebe idi. Ameliyat sonrasý dönemde bir hastada cerrahi alan enfeksiyonu meydana geldi. Antibiyoterapi ile düzelme saðlandý. Hiçbir olguda appendiks güdüðünden kaçak veya çekal fistül saptanmadý.
TARTIÞMA: Laparoskopik appendektominin maliyetinde en önemli parametrelerden biri güdüðün kapatýlma tekniðidir. Özellikle kýsýtlý imkanlara sahip devlet hastanelerinde maliyet daha fazla önem kazanmaktadýr. El yapýmý loop ile apendiks güdüðünün kapatýlmasý kolay, güvenli ve ucuz bir yöntemdir.

AMAÇ: Hasar kontrol laparotomisi, mortaliteyi iyileþtirerek resüsitasyona ve koagülopatinin tersine çevrilmesine olanak sunar. Kanamayý sýnýrlamak için genellikle karýniçi tampon kullanýlýr. Geçici batýn kapama, müteakip batýn içi enfeksiyon oranlarýnýn artmasýyla iliþkilidir. Uzamýþ antibiyotik süresi-nin bu enfeksiyon oranlarý üzerindeki etkisi bilinmemektedir. Bu çalýþmada, antibiyotiklerin hasar kontrol cerrahisindeki rolünü belirlemeye çalýþtýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2011-2016 yýllarý arasýnda ACS onaylý bir birinci düzey travma merkezine kabul edildikten sonra hasar kontrol laparotomisi gerektiren tüm travma hastalarýnýn retrospektif analizi yapýldý. Komplikasyon oranlarýnýn yaný sýra, primer fasiyal kapanma aþamasýna ulaþma durumu ve süresi dahil olmak üzere demografik ve klinik veriler kaydedildi. Birincil sonuç ölçütü, hasar kontrol laparotomisini takiben karýniçi apse oluþu-muydu.
BULGULAR: Çalýþma süresi boyunca 239 hastaya hasar kontrol cerrahisi uygulandý. Çoðunluðuna tampon yerleþtirildi (141/239, %59.0). Gruplar arasýnda demografik bilgiler veya yaralanma þiddeti açýsýndan fark yoktu ve enfeksiyon oranlarý benzerdi (%30.5’e karþý %38.8, p=0.18). Enfeksiyonu olan hastalarda komplikasyon olmayanlara göre mide hasarý geliþme olasýlýðý daha yüksekti (%23.3’e karþý %6.1, p=0.003). Çok deðiþkenli regresyon analizinde süreden baðýmsýz olarak gram negatif ve anaerobik (OR 0.96, %95 CI 0.87-1.05) veya antifungal tedavi (OR 0.98, %95 CI 0.74-1.31) ve enfeksiyon oranlarý arasýnda anlamlý bir iliþki yoktu.
TARTIÞMA: Çalýþmamýz, antibiyotik süresinin hasar kontrol cerrahisi sonrasý karýniçi komplikasyonlar üzerine etkisinin ilk derlemesidir. Mide hasarý, karýniçi enfeksiyon geliþen hastalarda daha yaygýn olarak tanýmlanmýþtýr. Hasat kontrol cerrahisi sonrasý tampon yerleþtirilen hastalarda antimikrobiyal tedavinin süresi enfeksiyon oranýný etkilememektedir.

AMAÇ: Bu çalýþmada, plak vida ile tespitin en sýk kullanýldýðý grup olan üç parçalý proksimal humerus kýrýklarýnýn morfolojik farklýlýklarýnýn belirlenmesi ve farklý vakalarda uygulanan yöntemlerin fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarýnýn deðerlendirilmesi amaçlandý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Üç parçalý proksimal humerus kýrýðý olan 29 hasta (6 erkek-23 kadýn) deðerlendirildi. Ortalama yaþ 64 idi. Hastalar kýrýk tiplerine göre 3 gruba ayrýldý. Grup 1, valgus impaksiyon kýrýðý olan sekiz hastayý içeriyordu. Grup 2, redüksiyon sonrasý kolayca stabilite saðlanan 11 hastayý içeriyordu. Grup 3, prokurvatum varus açýlanmasý, fragmanlar arasýnda önemli yer deðiþtirmesi olan ve fiksasyon olmadan medial kortikal devamlýlýðýn saðlanamadýðý on hastadan oluþuyordu. Tüm hastalar minimal invaziv deltoid split yaklaþým yöntemi ve kilitli anatomik plak vida oste-osentezi ile ameliyat edildi. Grup 1 hastalarda baþýn valg olduðu alan kortiko-kansellöz allogreft ile dolduruldu. Grup 2 hastalarýna greftleme veya metafizer basý uygulanmadý. Grup 3 hastalarda kemik defekti bölgesine metafizyal kompresyon tekniði uygulandý. Ameliyat sonrasý ve son takipte sefalodiyafiz açýlarý ölçüldü. Fonksiyonel deðerlendirme için Constant Murley skoru kullanýldý.
BULGULAR: Hastalar ortalama 27.6 ay takip edildi ve ortalama 3.6 ayda tüm hastalarda kaynama görüldü. Üç hastada erken vida migrasyonu, bir hastada geç vida migrasyonu izlendi. 24 mükemmel ve 5 iyi sonuç gözlendi. Sefalodiyafiz açýlarý 139.42 dereceden 136.13 dereceye düþtü. Son kont-rol sefalodiyafiz açýlarýnýn gruplara daðýlýmýnda grup 2 ve grup 3 deðerleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark gözlendi.
TARTIÞMA: Bu çalýþmada, greftleme stabil valgus impakte kýrýklarýn fonksiyonel skorlarýnýn ve medial desteði yetersiz olan stabil olmayan kýrýklarýn metafizyal kompresyonunun stabil 3 parçalý kýrýklar kadar iyi olduðunu bulduk. Neer tip 3 kýrýklar alt gruplarý ile birlikte deðerlendirilmeli, gruplara özel tespit ve stabilite artýrýcý çözümler düþünülmelidir.

Abdominal içeriðin obturator foramenden protrüzyonu, nadir görülen bir karýn duvarý fýtýðý türüdür. Genellikle tek ve sað taraflý görülmektedir. Predispozan faktörler yaþlýlýk, yüksek karýn içi basýncý, pelvik taban disfonksiyonu ve multiparitedir. Obturator herni, en deneyimli cerrahlar için bile yanýltýcý olabilen zorlu bir taný süreci ile tüm karýn duvarý fýtýklarý arasýnda en yüksek ölüm oranlarýndan birine sahiptir. Bu nedenle obturator herniden þüphelenmek ve kolayca teþhis etmek için özelliklerini anlamak önemlidir. BT taramasý en yüksek hassasiyete sahip en iyi taný aracý olmaya devam etmektedir. Obturator herni vakalarýnda konservatif yaklaþým önerilmez. Taný konulduktan sonra, daha fazla iskemi, nekroz ve peritonit, septik þok ve ölüme yol açabilecek perforasyon riskini önlemek için acil cerrahi onarým endikedir. Açýk onarým, obturator dahil karýn fýtýklarýnýn azaltýlmasýnda yaygýn olarak kullanýlan ve etkili bir yöntem olmasýna raðmen, laparoskopik onarýmlar tarif edilmiþ ve tercih edilir hale gelmiþtir. Bu çalýþmada, bilgisayarlý tomografide obturator herni tanýsý ile ameliyat edilen 86, 95 ve 90 yaþlarýndaki kadýn hastalarý sunuyoruz. Özellikle yaþlý bir kadýnda akut mekanik intestinal obstrüksiyon bulgularý varlýðýnda obturatuvar herni tanýsý her zaman akýlda tutulmalýdýr.

Ýktiyozis, Mendel kornifikasyon bozukluklarýndan kaynaklanýr. Kalýtsal iktiyozlar, sendromik olmayan ve sendromik iktiyozlar olarak ikiye ayrýlýr. Amniyotik bant sendromu, en sýk el ve bacak halkalarýna neden olan doðumsal anomalileri içerir. Bantlar geliþmekte olan vücut kýsýmlarýný sarabilir. Bu çalýþmada, konjenital iktiyozis olgusuna eþlik eden amniyotik bant sendromuna acil yaklaþýmýn sunulmasý amaçlandý. Yenidoðan yoðun bakým ünitesi tarafýndan bir günlük erkek bebek vakasý için konsültasyon istendi. Fizik muayenede her iki elde doðuþtan bantlar mevcuttu, ayak parmaklarý rudimenterdi, tüm vücutta ciltte pullanma ve cilt sertliði mevcuttu. Sað testis skrotumda deðildi. Diðer sistem muayeneleri normaldi. Ancak bandýn distalindeki parmaklardaki kan dolaþýmý kritik hale gelmiþti. Sedasyon yardýmý ile parmaklardaki bantlar eksize edildi ve iþlem sonrasýnda parmaklar-daki dolaþýmýn iþlem öncesine göre daha rahat olduðu gözlemlendi. Konjenital iktiyozis ve amniyotik bant birlikteliði oldukça nadirdir. Bu hastalara acil yaklaþým, ekstremitenin kurtarýlmasý ve ekstremitede büyüme geriliðinin önlenmesi açýsýndan çok önemlidir. Prenatal tanýlar açýsýndan geliþmeler yaþandýkça erken taný ve tedavi ile bu vakalarýn önüne geçilebilecektir.

Wunderlich sendromu, nadir görülen bir spontan böbrek kanamasý olarak tanýmlanýr. Çoðunlukla travma olmaksýzýn zemininde eþlik eden has-talýklarla ortaya çýkar. Genellikle Lenk triadý ile prezente olur ve acil servislerde ultrasonografi, BT veya MRG taramasý gibi geliþmiþ görüntüleme yöntemlerinin etkin kullanýmý ile teþhis edilir. Wunderlich sendromunun tedavisinde konservatif tedavi, giriþimsel radyoloji veya cerrahi prosedürler kullanýlarak, hastanýn durumuna göre karar verilir ve uygun yöntemle tedavi edilir. Taný da stabil olan hastalarda konservatif takip ve tedavi düþünül-melidir. Geç teþhis edilirse, progrese olmasý halinde hayat tehdit edici olabilir. Ýlginç bir Wunderlich Sendromu olgusu olarak, 19 yaþýnda üretero-pelvik bileþke (UPJ) obstrüksiyonuna baðlý hidronefroz hastasýnda, travma öyküsü olmayan spontan böbrek kanamasý sunulmaktadýr. Ani baþlayan yan aðrýsý, kusma ve makroskopik hematüri þikayetleri ile acil servise baþvuran hastanýn bilgisayarlý tomografisi çekildi. Ýlk üç gün konservatif olarak takip ve tedavi edilen hasta, 4. günde genel durumu bozulmasý üzerine hastaya selektif anjiyoembolizasyon ve ardýndan laparoskopik nefrektomi uygulandý. Wunderlich sendromu, benign hastalýklar zemininde genç hastalarda dahi ciddi, yaþamý tehdit eden bir acil durumdur. Erken teþhis önem arzeder. Tanýdaki gecikmeler ve enerjik olmayan yaklaþýmlar yaþamý tehdit eden durumlara yol açabilir. Hemodinamik olarak stabil olmayan benign vakalarda da, anjiyoembolizasyon ve cerrahi gibi acil tedavi kararý tereddüt etmeden alýnmalýdýr.

Karýn aðrýsý, acil servis baþvurularýnýn en sýk sebeplerinden birisidir. Akut apandisit ise bu hastalarda karþýlaþýlan en sýk cerrahi patolojilerden birisidir. Yabancý cisim yutulmasý, akut apandisitin en nadir görülen ayýrýcý tanýlarýndan birisidir. Bu olguda, zeytin yapraðý yutulmasýna baðlý geliþen akut tabloyu sunuyoruz.