AMAÇ: Protokateþuik asit (PCA) yeþil çay, fýndýk, badem baþta olmak üzere birçok bitki, sebze ve meyvede yaygýn olarak bulunan anti-oksidan özelliði olan basit bir fenol bileþiðidir. Bu çalýþmada PCA’nýn iskemi/reperfüzyon (IR) hasarý oluþturulan böbrekler üzerine olan etkilerini araþtýrmayý amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: Sprague-Dawley cinsi sýçanlar rastgele dört gruba ayrýldý: (1) Sham, (2) Renal IR (3) Renal IR + Vehicle (4) Renal IR + PCA. Renal IR hasarý sað nefrektomi yapýldýktan sonra 45 dakika boyunca sol renal pedikül klemplenip sonrasýnda üç saat boyunca reperfüzyon yapýlarak indüklendi. Tedavi edici olarak kullanýlan PCA renal iskemiden hemen önce 80 mg/kg dozunda intraperitoneal olarak uygulandý. Protokateþuik asiti çözmek için araç olarak %33’lük polietilen glikol kullanýldý. Sýçanlar sakrifiye edildikten sonra alýnan kan örmeklerinde ve böbrek dokusunda total antioksidan kapasite (TAS), malondialdehit (MDA), süperoksitdismutaz (SOD), tümör nekroz faktör alfa (TNF-α), interlökin-6 (IL-6) seviyesi ölçüldü. Böbrek doku örneklerinde histopatolojik incelemeler yapýlarak histopatolojik skorlama elde edildi. Apoptotik hücreleri görüntülemek için terminal deoxynucleotidyltransferase-mediated dUTP digoxigenin nick-end-labeling (TUNEL) boyama yapýldý.
BULGULAR: Protokateþuik asitin serum MDA ve TNF-α ile böbrek MDA seviyelerini anlamlý olarak azalttýðý, serum ve böbrek TAS ile SOD seviyelerini ise anlamlý olarak artýrdýðý görüldü. Histopatolojik skorlamanýn PCA verilen grupta anlamlý olarak daha iyi idi.
TARTIÞMA: Oksidatif stresi ve renal iskemi reperfüzyon hasarýný azalttýðýný ortaya koyduðumuz PCA, IR hasarýna karþý etkili bir ajan olarak kullanýlabilir.

AMAÇ: Periferik sinir defektlerinin onarýmýnda ‘sinir dolmasý’ tekniði araþtýrýldý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalýþmada 21 adet Wistar Albino cinsi sýçan kullanýldý. Her grupta yedi sýçan olacak þekilde üç grup belirlendi. Tüm sýçanlarýn siyatik sinirinde 10 mm’lik defekt oluþturuldu. Grup 1’de otojen sinir grefti ile, grup 2’de içi boþ ven grefti ile, grup 3’de içi parçalanmýþ sinir ile doldurulmuþ ven grefti ile onarým yapýldý. On ikinci haftanýn sonunda aksonal rejenerasyonu deðerlendirmek için elektrofizyolojik ve histomorfolojik analizler yapýldý.
BULGULAR: Latans süresi ve tepe-tepe potansiyelleri istatistiksel olarak karþýlaþtýrýldýðýnda grup 1 ve grup 3, grup 2 ve grup 3 arasýndaki fark anlamsýzdý. Grup 1’in latans süresi grup 2’den daha kýsa ve tepe-tepe potansiyeli ise daha büyüktü. Aksonal rejenerasyonu deðerlendirmek için; akson sayýsý, akson çapý ve miyelin kýlýf kalýnlýðý gruplar arasýnda karþýlaþtýrýldý. Aksonal rejenerasyonun grup 1 ve grup 3’de benzer olduðu ayrýca grup 2’den daha iyi olduðu görüldü.
TARTIÞMA: Sinir dolmasý tekniðinin otojen sinir grefti ile benzer elektrofizyolojik ve histomorfolojik özellikler göstermesi otojen sinir greftinin bir alternatifi olabileceðini gösterdi.

AMAÇ: Kolorektal kanser (KRK) baþlýca yaþlý kiþilerin hastalýðýdýr. Doksanlý yaþlardaki hastalarda kanser cerrahlar ve onkologlar için etik bir ikilemi temsil eder. Bu hasta grubunda, komplike KRK’nin acil durumda tedavisi tartýþýlmaktadýr. Kolorektal kanser komplikasyonlarý için acilen cerrahiye baþvuran doksanlýk hastalarda altý acil cerrahi bölümünün tedavideki deneyimlerini sunmak amacýyla bu geriye dönük çalýþma yapýldý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2011 ile Haziran 2015 arasýnda komplike KRK için altý acil cerrahi kliniðinde yatýrýlan 90 yaþ üstü hastalara iliþkin veriler geriye dönük olarak analiz edildi. Veriler bu amaca iliþkin veri tabanýnda toplandý. IBM SPSS 22 yazýlýmý kullanýlarak istatistiksel analiz yapýldý ve istatistiksel anlamlýlýk düzeyi olarak p=0.05 belirlendi.
BULGULAR: Çalýþma döneminde 90 yaþ üstü 15 hasta komplike KRK için acilen cerrahi geçirdi. Olgularýn %52.63’ü kadýn olup kadýn/erkek oraný 1.11: 1 ve yaþ ortalamasý 92.52±1.49 yýl (daðýlým: 90–97) idi. Ameliyat öncesinde ASA skoruyla cerrahi risk deðerlendirildi. ASA skorlarý ≤3 ve >3 olan hastalar arasýnda hastane içi mortalitede istatistiksel açýdan hiçbir farklýlýk yoktu. Hastalarýn %31.57’sinde (6/19) primer anastomoz uygulandý. Bu hastalarýn tümü sað kolon kanserinden etkilenmiþti. Hastalarýn %63.15’ine (12/19) diversiyon stromasý gerçekleþtirildi. Sað veya sol kolon kanser hastalar arasýnda ameliyat sonrasý komplikasyonlarýn insidansý arasýnda istatistiksel açýdan farklýlýk vardý (p=0.0498). Hastanede ortalama kalýþ süresi 12.87±6.31 (daðýlým: 2–31). Hastanede mortalite oraný %21.05 (4/19 hasta) idi. Ýzlem sýrasýnda genel saðkalým oraný %47.36 (9/19 hasta) idi.
TARTIÞMA: Etkilenmiþ hastalarýn tümünde KRK’yi tedavi etmenin en iyi yöntemi elektif cerrahidir. Hastalarýn ameliyat öncesinde dikkatli seçimi ve deðerlendirmesiyle 90 yaþ üstü hastalarda KRK komplikasyonlarý için acil cerrahi mümkündür. Seçilmiþ hastalarda tek evrelik cerrahi en iyi seçimdir. Peritonitli, güçsüz hastalarda, hemodinamik açýdan kararsýz, anastomoz yeri kaçaðý açýsýndan yüksek risk taþýyan hastalarda iki–üç evreli cerrahi endikedir. Elektif cerrahiye geçiþ olarak ve ilerlemiþ neoplastik hastalýkta palyatif iþlem olarak dekompresif stoma gerçekleþtirilir. Acil durumlarda doksanlýk hastalarda cerrahi riski, morbidite ve mortaliteyi azaltma açýsýndan diversiyon stomasý iyi bir cerrahi seçimdir. Bunu doðrulama için klinik randomize kontrollü çalýþmalara gerek vardýr.

AMAÇ: Penetran kalp yaralanmalarý (PKY) yüksek ölümcül sonuçlara sahiptir. Bu nedenle, bu acil durumlarýn yönetimi özellikle önemlidir. Bu çalýþmada, PKY’de ölümü ve sakat kalmayý etkileyebilen ana faktörler araþtýrýldý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Geriye dönük olarak son on yýl içerisinde PKY ile acil servise baþvuran 112 hasta deðerlendirildi. Demografik veriler, ilk müdahaleler, transfer süreleri ve durumlarý, hayati durum ve bulgular, yaralanma þekli, bölgesi, karakteristikleri ve uygulanan cerrahinin þekli kayýt edildi.
BULGULAR: Demografik veriler (yaþ, cinsiyet, yaralanma sebebi) ölüm için anlamlý etken olarak bulunmadý. Erken mortalite (1 haftalýk izlem süresi içerisinde) 14 (%12.5) hasta da gözlendi. Ayrýca, hastaneye transfer þekli (saðlýk ekibi gözetiminde ambulansla veya gözetimsiz), transfer süresi, ilk geliþteki hayati bulgular (kan basýncý, ritim, solunum, bilinç), operasyon zamanlamasý (elektif veya acil) ve ek organ yaralanmasý sað kalým için önemli belirleyiciler olarak saptandý.
TARTIÞMA: Kalp yaralanmalarý son derece ölümcül acil durumlardýr. Sað kalým için tecrübeli týbbi yönetim önemlidir. Nitekim, temel ilk yardým yaklaþýmlarý ve acil hastane transferi tecrübeli klinik yaklaþým kadar önemlidir.

AMAÇ: Akut apandisit cerrahi kliniklerinde görülen en yaygýn karýn aðrýsý sebeplerinden birisidir. Taný kolay konulabilse de özellikle premenopozal kadýnlar ve yaþlýlarda karýþtýrýlabilmektedir. Bu sebeple mevcut bazý skorlama sistemlerinin hastalýðýn kolay taný konabilmesine ve hastalýðýn enflamasyon þiddetine yol göstermesine katkýsýný araþtýrmak istedik.
GEREÇ VE YÖNTEM: Akut apandisit tanýsý konan toplam 105 hasta çalýþmaya dahil edildi. Alvarado ve Ohmann skorlamalarý yapýlan hastalara ultrasonografi yapýlýp apendektomi uygulandý. Ameliyatta “intraoperatif þiddet skorlamasý” uygulandý ve bu skorlamalarýn birbiriyle korelasyonu, Alvarado ve Ohmann skorlarýnýn akut apandisiti ön görmede önemi araþtýrýldý.
BULGULAR: Alvarado skoru ile, Ohmann skoru arasýnda pozitif yönde orta derecede korelasyon bulundu (r=0.508, p<0.001). Histopatolojik sonuçlara göre Alvarado skorunun akut apandisit tanýsýný ön görme oraný istatistiksel olarak anlamlý iken (p=0.027) Ohmann skorlamasýnýn ön görme oraný istatistiksel olarak anlamlý bulunmadý (p=0.807). Ameliyatta þiddet skoruna bakýldýðýnda ise, her iki skorun da ameliyat sýrasýnda yapýlan skorlama ile baðýntýsý zayýf bulunurken Alvarado skorlamasý ile intraoperatif þiddet skorlamasý arasýnda anlamlýlýk saptandý (r=0.30, p=0.002). Ohmann skorlamasý ile intraoperatif þiddet skorlamasý arasýnda anlamlýlýk saptanmadý (r=0.09, p=0.384).
TARTIÞMA: Alvarado skorlamasý akut apandisiti ön görme ve enflamasyon þiddeti hakkýnda fikir verebilirken, Ohmann skorlamasý daha çok akut apandisiti dýþlama konusunda fikir vermektedir.

AMAÇ: Akut kolesistit (AC) genel cerrahlarýn sýk karþýlaþtýðý acillerdendir. En uygun tedavi laparoskopik kolesistektomidir (LK); ancak yüksek morbidite ve mortalite riski nedeniyle cerrahi uygulanamayan hastalarda diðer tedavi yöntemleri uygulanabilir. Perkütan kolesistostomi (PK) bu alternatif yöntemlerden biridir. Yaþlý ve komorbid hastalýklarý olan hastalarda acil cerrahi yapýlamadýðý durumlarda bu yöntem kullanýlabilinir. Safra kesesinin drenajý ile enfeksiyon kontrol altýna alýnmaktadýr. Perkütan kolesistostomi sonrasýnda, kolesistektomi daha uygun ve elektif koþullarda yapýlabilir. Bu çalýþmada yüksek riskli, yaþlý akut kolesistiti olan hastalardaki perkütan kolesistostomi deneyimlerimiz sunuldu.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2011 ve ocak 2014 arasýnda hastanemizde PK uygulanmýþ tüm hastalarýn týbbi kayýtlarý incelendi. Çalýþmamýza hastanemiz kurulu tarafýndan onay verildi. Akut kolesistit tanýsý ve derecelendirmesi için Tokyo ölçütleri kullanýldý. Perkütan kolesistostomi uygulama nedenleri; komorbiditeler, yaþ veya semptomlarýn süresi idi. Hastalara PK uygulama kararý kýdemli cerrah tarafýndan kar-zarar oranýna bakýlarak verildi. Tüm PK uygulamalarý ayný giriþimsel radyolog tarafýndan lokal anestezi ile ultrasonografi eþliðinde yapýldý.
BULGULAR: Toplam 40 PK iþlemi belirtilen çalýþma süresinde hastanemizde yapýldý. Hastalarýn 22’si (55%) erkek ve 18’i (45%) kadýn; ortalama yaþ 70.5 (daðýlým, 52–87 yýl) idi. Perkütan kolesistostomi uygulanan hastalarýn tümünün ASA deðeri 3 veya 4 olarak deðerlendirildi. Perkütan kolesistostomi uygulamasýnýn baþarý oraný %100 ve komplikasyon oraný da 2.5% (n=1) idi. Drenler altý hafta yerinde tutuldu. Toplam 40 hastanýn 16’sý (40%) takiplerinde dren çekildikten sonra ameliyat edildi. Ameliyatlardan sadece üçünde (18.8%) laparoskopiden açýða dönüldü. Kalan 23 (%57.5) hasta ise drenlerin çekilmesinden sonara ameliyat edilmeden takip edildi ve takiplerinde herhangi bir hastalýk nüksü olmadý.
TARTIÞMA: Acil koþullarda AC ile gelen yaþlý, eþlik eden hastalýklarý olan ve kötü genel durumu olan hastalarda LK yapýlamadýðýnda PK güvenli bir þekilde uygulanabilir. Drenin çekilmesi sonrasýnda uygun olan hastalarda LK kabul edilebilir %18.8 açýða dönme oranlarý ile elektif koþullarda yapýlabilir.

AMAÇ: Yoðun bakým ünitelerinde (YBÜ) takip edilen farklý hasta gruplarýnda akut böbrek hasarý (ABH) geliþimini inceleyen az çalýþma bulunmaktadýr. Çalýþmamýzda farklý yoðun bakým hasta gruplarýnda ABH geliþmesini ve bunda etkili risk faktörlerini incelemeyi amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalýþma üç farklý YBÜ’de gerçekleþtirildi ve AKI network (AKIN) sýnýflandýrmasýna göre ABH oluþumu karþýlaþtýrýldý. Travma, beyin cerrahi ve genel YBÜ’lerde yatan sýrasý ile kafa travmasý, anevrizmal subaraknoid kanama (aSAK) ve septik þok nedeniyle takip edilen 300 hasta ABH insidansý ve risk faktörleri açýsýndan incelendi.
BULGULAR: Anevrizmal subaraknoid kanama grubunda serum kreatin deðerine göre ABH geliþen hasta saptanmadý fakat volüm düzeltilmiþ kreatinin deðerine göre (VACr) hastalarýn %5’inde ABH geliþtiði görüldü. AKI network sýnýflandýrmasý baz alýndýðýnda sepsis grubunda %76, kafa travmasý grubunda hastalarýn %20’sinde hem serum kreatin hemde VACr deðerine göre ABH geliþtiði görüldü ve sepsis grubunda ABH insidansý anlamlý oranda yüksek bulundu (p<0.001). Sadece vazopresör kullanýmý sepsis ve kafa travmasý grubunda ABH geliþimi için risk faktörü olarak saptandý. Hastalarýn mortalite oranlarý aSAK, kafa travmasý ve sepsis grubu için sýrasý ile %8, %22 ve %42 saptandý. Vazopressör kullanýmý ve ABH geliþmesi sepsis grubunda mortalite için risk faktörü olarak saptandý.
TARTIÞMA: Benzer özellikler ve risk faktörlerine raðmen aSAK hastalarýnda ABH daha nadir görülmektedir. Vazospazm tedavisi için uygulanan hipertansiyon, hipervolemi ve tuz kaybettirici sendrom sonucu oluþan poliüri aSAK hastalarýnda ABH geliþimden koruyan faktörler olabilir.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý acilde nedeni bilinmeyen gastrointestinal (GÝS) kanama tanýsý ile yatýrýlarak takip edilen hastalarda kapsül endoskopisinin yerini irdelemek.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ýstanbul Üniversitesi Ýstanbul Týp Fakültesi Acil Cerrahi biriminde 1 Ocak 2007 ile 1 Haziran 2015 tarihleri arasýnda nedeni bilinmeyen aþikar GÝS kanama tanýsý ile takip edilen ve kapsül endoskopisi yaptýðýmýz 38 hastanýn verileri geriye dönük olarak incelendi.
BULGULAR: Ýstanbul Üniversitesi Ýstanbul Týp Fakültesi Acil Cerrahi’de nedeni bilinmeyen GÝS kanama tanýsýyla takip edilen ve kapsül endoskopisi yapýlabilen 38 hasta çalýþmaya dahil edildi. On iki hasta kadýn (%32) 26 hasta erkekti (%68). Ortalama yaþ: 55.57 (20–88) idi. Dokuz hasta kan sulandýrýcý ilaç kullanýyordu. 10 hasta yoðun bakýmda takip edildi. Yedi hastaya anjiyo yapýldý aktif kanama saptanmadý. Kapsül endoskopisinde aktif kanama saptanan bir hastaya anjiyoembolizasyon yapýldý. Ortalama eritrosit süspansiyon replasmaný 20.7 ünite idi. On üç hasta kapsül endoskopisinde bulunan kanama odaklarý nedeniyle ameliyat edildi (%34). On bir hastaya çift balon endoskopisi yapýldý. Bunlardan beþine koterizasyon ikisine skleroterapi yapýlarak müdahale edildi (%18). Dört hasta hayatýný kaybetti. Ýki olgu kanama odaðý saptanamadýðý için bir olgu kolanjiyokarsinom nüksü nedeniyle bir olguda anastomoz kaçaðý nedeniyle hayatýný kaybetti. Bir olgu tekrar kanama nedeniyle hastaneye baþvurdu. On dokuz hastaya kapsül endoskopisi bulgularýna dayanýlarak baþarýlý þekilde müdahale edildi (%50). Tanýsal deðer %78.9 olarak saptandý. Hastanede ortalama kalýþ süresi 32.68 (daðýlým, 3–153 gün) idi.
TARTIÞMA: Kapsül endoskopisi kanama etiyolojisini saptamada etkindir. Acile baþvuran hastalarda nedeni bilinmeyen kanamalarda radyolojik olarak obstrüksiyon bulunmayan olgularda ilk tercih edilecek yöntem kapsül endoskopi olmalýdýr.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý tinere baðlý yanýklarý önlemek için bu yanýklarýn karakteristik özelliklerini incelemek ve risk faktörlerine olan farkýndalýðý artýrmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Tiner yanýðý nedeniyle yanýk ünitesine kabul edilen hastalar geriye dönük olarak tarandý, hastalarýn klinik kayýtlarý kapsamlý bir þekilde incelendi. Ortalama yaþlarý 27.79±11.49 (daðýlým, 16–58 yaþ) olan toplam 48 hasta (3 kadýn, 45 erkek) çalýþmaya alýndý.
BULGULAR: Ortalama hastanede kalýþ süresi 30.25±27.11 (daðýlým, 3–110) gündü, ortalama toplam yanýk yüzey alaný %32.53±24.06 (daðýlým, %3.0–90.0). Toplam 31 hastada yoðun bakým ünitesi ihtiyacý oldu. Tiner yanýðý olan hastalarýn dokuzu kaybedildi (%18.8), geriye kalan 38 hasta tedavileri sonrasýnda taburcu edildi. Ana ölüm nedeni septisemi (n=7) ve respiratuvar yetersizlikti (n=6). Hastalarýn 12’sinde inhalasyon yanýðý eþlik ediyordu, bunlardan altýsý kaybedilmiþti (%50). Septisemi (p=0.031) ve inhalasyon hasarý (p=0.01) varlýðý açýsýndan karþýlaþtýrýldýðýnda, kaybedilen veya taburcu edilen hastalar arasýndaki farklar anlamlý idi.
TARTIÞMA: Tinerle temas, hýzlý ve dikkatli tedaviler gerektiren çok ciddi klinik tablolara neden olabilen önemli bir yanýk nedenidir. Klinisyenlerin bunun bilincinde olmalý, bu hasta grubunda inhalasyon yanýðý ve sepsisin mortalitenin iki önemli nedeni olduðunu bilmelidir. Artan bilinçle önleyici tedbirler tanýmlanabilir. Bu hasta grubunda mortalitenin azaltýlmasý için daha fazla çalýþma yapýlmasýna ihtiyaç vardýr.

AMAÇ: Fiziksel þiddet kurbanda travma, yaralanma, aðrý ve iþlev kaybýna yol açmaya yönelik güç uygulama sonucu oluþan ve en sýk görülen þiddet türüdür. Türkiye için bu alanda öncü nitelikteki çalýþmada fiziksel þiddete uðrayan yaþlýlarýn sosyodemografik özelliklerin ve þiddet mekanizmasýnýn incelenerek Türk toplumunda yaþlýya yönelik þiddetle savaþ için alýnabilecek önlemler araþtýrýldý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Geriye dönük çalýþmada Ocak 2012 ve Temmuz 2013 tarihleri arasýnda Þanlýurfa Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Acil Servisi’ne darp nedeniyle baþvuran 54 hastanýn veri tabaný ve adli rapor kayýtlarý deðerlendirildi.
BULGULAR: Darp tanýlý 54 yaþlý hastanýn 50’si (%92.4) erkekti. Olgularýn %55.6’sýnda (n=30) mükerrer darp tanýmlandý. Mükerrer darp ve ateþli silah yaralanma sýklýðý evde gerçekleþtiði belirtilen olgularda anlamlý yüksek bulundu (p=0.006, p=0.007). Cerrahi gerektiren yaralanma sýklýðý evde gerçekleþen darp olgularýnda daha sýk görüldü (p=0.016).
TARTIÞMA: Ateþli silah yaralanmasý gibi ciddi yaralanmalar ve mükerrer darp olgularýnýn hane içinde gerçekleþmesi darp nedeniyle baþvuran yaþlýlarýn koruma altýna alýnmasý gerektiðini göstermektedir.

AMAÇ: Batý toplumlarýnda sað kolon divertikülleri nadir görülmektedir. Bu çalýþmanýn amacý bilgisayarlý tomografi ile tanýsý konan sað kolon divertiküllerinin konservatif tedavi ile sonuçlarýný deðerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Þubat 2013 ile Aralýk 2013 tarihleri arasýnda klinik ve radyolojik olarak sað kolon ve çekal divertikülleri olan ve konservatif olarak tedavi edilen 12 hasta çalýþmaya alýndý. Demografik ve klinik veriler geriye dönük olarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Çalýþmaya katýlan kadýn ve erkeklerin sayýsý birbirine eþitti. Ortalama yaþ 45.08±14.4 yýl idi. Hastalarýn hastaneye baþvurmadan önce geçen süre 2.08±1.3 gün olup, en sýk görülen semptom sað alt kadran aðrýsýydý (%72.7). On hastaya sadece abdominal tomografi çekilirken, iki hastaya hem abdominal tomografi hem de abdominal ultrasonografi çekilmiþti. Ortalama hastanede yatýþ süresi 2.8±1.5 gün olup hastalarýn hepsi konservatif olarak tedavi edildi. Ortalama 8.2±5.6 aylýk takipte hiçbir hastada nüks gözlenmedi.
TARTIÞMA: Komplike olmayan sað kolon divertikülleri radyolojik olarak tanýmlanabilir, baðýrsaklarýn istirahati ile birlikte antibiyotik tedavisi düþük nüks olanlarý ile tedavi seçeneði olarak kullanýlabileceði gibi sonraki dönemlerde cerrahi gerekebileceði akýlda tutulmalýdýr.

AMAÇ: Tek taraflý kanaliküler kesi tamiri uygulanan hastalarda anatomik ve fonksiyonel baþarýyý deðerlendirmek.
GEREÇ VE YÖNTEM: 1 Ocak 2009 ile 31 Aralýk 2014 tarihleri arasýnda tek cerrah tarafýndan kanalikül kesi tamiri yapýlan hastalar çalýþmaya dahil edildi. Hastalarýn demografik verileri, travmanýn zamaný ve etkeni, uygulanan cerrahi yöntem ve izlem süreleri kaydedildi. Hastalarýn sulanma yakýnmalarý cerrahi sonrasý entübasyon tüpünün çýkarýlmasýný takiben en son kontrol muayenede Munk skorlamasýna göre deðerlendirildi. Gözyaþý yolunun açýklýðý kanaliküler irigasyon ile incelendi.
BULGULAR: Tek taraflý kanaliküler kesi tamiri yapýlan 41 hastanýn (35 erkek, 6 kadýn) ortalama yaþý 31.85±18.9 (sýnýrlar, 1–79) idi. Travma daðýlýmý indirekt-avülsif yaralanma %66 (n=27), direkt-penetran yaralanma %34 (n=14) þeklindeydi. Kesi yeri sol alt kanalikül %63.4 (n=26), sað alt kanalikül %19.5 (n=8) sað üst kanalikül %9.8 (n=4) ve sol üst kanalikül %7.3 (n=3)olarak saptandý. Kýrk bir hastadan 10’una pigtai lprob ile bikanaliküler anüler entübasyon uygulanýrken, 31 hastaya monokanaliküler entübasyon uygulandý. Ýzlem süresi ortalama 6±5.7 ay idi. Hastalarýn tümünde lavaj açýk bulundu. Munk skoru hastalarýn tamamýnda grade 0 olarak belirlendi.
TARTIÞMA: Günümüzde mikrocerrahi yöntemlerle yapýlan kanalikül kesi tamiri ile çok baþarýlý sonuçlar elde edilmektedir.

Tromboembolik olaylarýn önlenmesinde yaygýn olarak kullanýlan varfarin en sýk kullanýlan oral antikoagülandýr. Varfarine baðlý spontan meme hematomu oldukça nadiren görülen bir komplikasyondur. Varfarine baðlý memede hematom geliþmesi nadir bir durumdur.

Penetran olmayan karýn travmalarýna baðlý geç dönemde oluþan ince baðýrsak striktürü nadir ileus nedenidir. Sýklýkla mezenterde oluþan minör travmaya baðlý baðýrsak duvarýndaki lokalize beslenme bozukluðunun sonucu olduðu düþünülmektedir. Laparoskopi taný ve tedavi uygulamalarýnda artan oranlarda uygulanmaktadýr. Künt karýn travmasýna baðlý intestinal stenozlarda tanýnýn patolojik deðerlendirme ile desteklenmesi gerekir.

Ýntrahepatik yabanci cisimler nadir olarak gözlenir. Birçok olguda gastrointestinal kanaldan migrasyon ile karaciðere geçiþ olmaktadýr. Komplike olmayan intrahepatik yabanci cisimler cerrahi müdahaleye ihtiyaç duyulmadan takip edilebilirler. Komplike olmuþ intrahepatik yabanci cisimlerde ise laparotomi veya laparoskopi ile cerrahi müdahaleye gerek duyulabilmektedir. Bu olgu sunumunda karaciðerde insidental olarak dikiþ iðnesi saptanmýþ 22 yaþýndaki kadýn olgu komplikasyonu olmadýðý için takibe alýndý. Takipleri sýrasýnda karýn aðrýsý ve aralýklý ateþ þikayetleri geliþti. Laparoskopik olarak eksplore edilen hastada karaciðer sað lob lateralinde hemen safra kesesi komþuluðunda bir ucu karaciðerden dýþarýda olduðu gözlenen dikiþ iðnesi laparoskopik grasper ile çýkarýldý. Bu olgu sunumu ile birlikte literatürde bulunan 23 benzer olgu da irdelendi.

Hidatik akut pankreatit nadir görülen ve her zaman akut ödematöz pankreatit olarak seyreden bir tablodur. Karaciðer kist hidatiðinin safra yollarýna açýlmasý ve papiller açýklýðýn hidatik membranlarla týkanmasý olasý mekanizmalardan biridir. Epigastrik ve sað üst kadran aðrýsý, bulantý, kusma þikayetiyle baþvuran 49 yaþýnda erkek hastanýn bilgisayarlý tomografi incelemesinde karaciðer sol lobunda 5x5 cm ebatlarýnda kistin safra yollarýna açýlarak nekrotizan pankreatite yol açtýðý görüldü. Endoskopik retrograd kolanjiyopankreatikografi denemesinin baþarýsýz olmasý nedeniyle hastada kistotomi, koledok eksplorasyonu, T-Tüp drenaj ve omentoplasti operasyonu tercih edildi. Nekrotizan pankreatit için ilave giriþim yapýlmadý. Klinik ve laboratuvar bulgularý hýzla düzelen hastada bir yýllýk takip süresinde tekrar pankreatit geliþimi saptanmadý. Hidatik ödematöz ve nekrotizan pankreatit benzer kliniðe sahiptir, papillada bulunan týkanýklýðýn ortadan kaldýrýlmasýyla iyileþme süreci hýzlý ve sorunsuz olmaktadýr.