AMAÇ: Akut pankreatitte geliþen inflamasyona sekonder immün yanýt, pankreatitin klinik seyrinde önemli rol oynamaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý pankreatit þiddetine göre çeþitli sitokin ve kemokinlerdeki deðiþiklikleri birlikte ortaya koymaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Yirmi bir adet Wistar diþi albino sýçan üç eþit gruba ayrýldý. Kontrol grubuna herhangi bir müdahale yapýlmadý. Hafif ve þiddetli pankreatit gruplarýna sýrasýyla 50 µg/kg ve 80 µg/kg dozlarýnda beþ saat boyunca saatte bir kez intraperitoneal cerulein uygulandý. Pankreatit geliþip geliþmediði ve varsa þiddet düzeyi sakrifikasyon sonrasý histolojik deðerlendirme ile doðrulandý. Tüm sýçanlardan kan örnekleri alýndý ve IL-10, IFN-y, CXCL-1, MCP-1, TNF-a, GM-CSF, IL-18, IL-12p70, IL-1β, IL-17A, IL-33, IL-1α, IL-6 düzeylerine bakýldý. Ayrýca pankreas dokularýnýn Schoenberg inflamasyon skorlarý da deðerlendirildi.
BULGULAR: Histopatolojik incelemeye göre çalýþma gruplarýnýn tüm vakalarýnda akut pankreatit modeli baþarýyla saðlandý. Pankreatitli sýçanlarda CXCL-1, MCP-1 ve IL-6 parametrelerinin istatistiksel olarak anlamlý derecede yüksek olduðu, þiddetli pankreatitli sýçanlarda ise CXCL-1, MCP-1 ve IL-6 parametrelerinin istatistiksel olarak anlamlý derecede yüksek olduðu belirlendi. Korelasyon analizinde MCP-1 ve IL-6 pankreatit þiddeti ile orta düzeyde korelasyon göstermektedir.
SONUÇ: CXCL-1, MCP-1 ve IL-6, pankreatit geliþimi ve seyrinin nasýl olacaðýný göstermede anlamlý görülmüþtür. Bu sitokinlerin üretim ve etki yolaklarý akut pankreatitin medikal tedavisi için potansiyel hedefler olarak deðerlendirilebilir.

AMAÇ: Bu çalýþmada; batýn cerrahilerinin giderek daha fazla sayýda yapýlmasýyla sýklýkla karþýlaþýlan ve ciddi mortalite ile morbidite sebebi olan intraabdominal adezyonlarýn azaltýlabilmesi için; adezyon modeli oluþturulmuþ ratlarda, %5 borik asit solüsyonu uygulamasýnýn batýn içi adezyon geliþimine etkisini araþtýrmak amaçlanmýþtýr. Borik asidin daha önce kanýtlanmýþ olan antiinflamatuvar, antioksidan ve antifibrotik etkileri ile intraabdominal adezyon geliþimini azaltacaðý düþünülmüþtür.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalýþma her biri 16 adet rat içeren 2 grupta (adezyon modeli oluþturulmuþ kontrol grubu ve %5’lik borik asit solüsyonu uygulanmýþ deney grubu) yapýldý. Operasyon sonrasý 14. günde ratlar sakrifiye edilip tekrar eksplore edildi ve geliþen adezyonlar makroskopik ve mikroskopik olarak deðerlendirildi. Makroskopik ve mikroskobik skorlamalar sonucunda elde edilen veriler IBM SPSS Statistics 24 programýnda Mann-Whitney U testi ile deðerlendirildi. Ýstatistiksel anlamlýlýk düzeyi “p<0.05” olarak belirlendi.
BULGULAR: Ýstatistiksel veriler incelendiðinde borik asit uygulanan grupta adezyon geliþiminde makroskopik ve mikroskopik olarak anlamlý bir azalma olduðu görüldü (p<0.05).
SONUÇ: Bu çalýþmanýn sonucunda; deneysel adezyon modelinde intraabdominal %5’ lik borik asit solüsyonu uygulamasýnýn, postoperatif intraabdominal adezyonlarý azaltmada anlamlý etkiye sahip olabileceði gösterilmiþtir. Bu etkinin borik asidin antiinflamatuvar, antioksidan ve antifibrotik etkilerinden kaynaklandýðý öngörülmektedir. Bu çalýþma, borik asidin intraabdominal adezyonlarý azaltma mekanizmasýnýn ve ideal dozun araþtýrýlmasý için öncü olacaktýr.

AMAÇ: Eriþkinlerde akut kolesistit tanýsýnda C-reaktif protein, prokalsitonin, tam kan sayýmý parametreleri, delta nötrofil indeksi, iskemik modifiye albümin, presepsin, oksidatif stres göstergeleri gibi inflamasyon, oksidatif stres ve iskemi ile iliþkili belirteçlerin patolojideki yerini belirlemektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalýþmaya acil serviste akut kolesistit tanýsý alan hastalar ve saðlýklý kontrol grubu dahil edildi. Çalýþmaya alýnan hastalara rutin kan sayýmý ve biyokimya tetkikleri yapýldý. Ýskemik modifiye albümin, presepsin ve oksidatif stres göstergelerini ölçmek için kan serumu kullanýldý.
BULGULAR: Lökosit sayýsý, nötrofil/lenfosit oraný, trombosit/lenfosit oraný, delta nötrofil indeksi, C-reaktif protein, prokalsitonin, iskemik modifiye albümin, iskemik modifiye albümin/albümin oraný, presepsin ve oksidatif stres göstergeleri deðerleri akut kolesistit tanýlý hastalar da kontrol grubu ile karþýlaþtýrýldýðýnda anlamlý olarak yüksek saptandý.
SONUÇ: Nötrofil/lenfosit oraný, delta nötrofil indeksi, iskemik modifiye albümin, iskemik modifiye albümin/albümin oraný ve presepsin deðerlerinin yüksek duyarlýlýk, özgüllük ve düþük negatiflik olasýlýðý oranlarý nedeniyle akut kolesistit tanýsýnda yeni belirteçler olarak kullanýlabileceðine inanýyoruz.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Acil Servis (AS) ortamýnda Akut Ayak Bileði Burkulmasý (AABB) olan hastalarda Kinezyotape (KT) uygulamasýnýn destekleyici tedavi olarak etkinliðini deðerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Üçüncü basamak bir AS'te prospektif yarý-rasgele kontrollü bir çalýþma yapýlmýþtýr. Ýzole stabil Grade 1 ve Grade 2 AABB tanýsý konmuþ eriþkin hastalar dahil edildi. Hastalar, iki gruba ayrýldý: KT grubu, geleneksel tedaviye ek olarak KT uygulanan grup; kontrol grubu ise sadece geleneksel tedavi alan grup. Aðrý þiddeti, analjezik kullanýmý ve hasta memnuniyeti deðerlendirildi.
BULGULAR: Her iki grup arasýnda baþlangýçta ve 30. dakikada benzer aðrý düzeyleri bildirilirken, kontrol grubu 60. dakikada anlamlý ölçüde daha düþük aðrý düzeyleri bildirdi (sýrasýyla p=.575, p=.437 ve p=.042). KT grubu, analjezik ilaç tüketiminde azalma ve daha yüksek hasta memnuniyet düzeyleri sergiledi (sýrasýyla p<.001 ve p=.003). Lojistik regresyon analizi, 60. dakikada aðrý þiddetindeki farkýn anlamýný yitirdiðini, ancak analjezik kullanýmý ve hasta memnuniyetinin anlamlý olduðunu ortaya koydu (sýrasýyla p=.631, p=.003 ve p=.026).
SONUÇ: KT uygulamasý, destekleyici bir tedavi olarak, AS'teki AABB hastalarýnda analjezik ihtiyacýný azaltabilir ve hasta memnuniyetini artýrabilir. Uygulamanýn etkinliðini doðrulamak ve standart AABB tedavi protokollerindeki yerini belirlemek için daha fazla araþtýrmaya ihtiyaç vardýr.

BACKGROUND: In our earthquake-prone country, it is crucial to gather data from regional hospitals following earthquakes. This information is essential for preparing for future disasters and enhancing healthcare services for those affected by earthquakes. This study aimed to evaluate the Pediatric Trauma Score (PTS) and the Shock Index, Pediatric Age-Adjusted (SIPA), in children affected by earthquakes, to provide clinicians with insights into the severity of trauma and hemodynamic stability.
METHODS: The study included patients admitted to our hospital's pediatric emergency service within the three weeks following the earthquake. We evaluated their age, sex, admission vital signs, mechanical ventilation requirements, development of crush syndrome, length of hospital stay, PTS, and SIPA.
RESULTS: Our study included 176 children (89 females and 87 males) with trauma. Fifty-eight (32.95%) children had crush syndrome, and 87 (49.43%) were hospitalized. The median PTS was 10 (ranging from -3 to 12), and the median SIPA was 1.00 (ranging from 0.57 to 2.10). We observed a negative correlation between the time spent under debris and PTS (r=-0.228, p=0.002) and a positive correlation with the SIPA score (r=0.268, p<0.001). The time spent under debris (p<0.001) and SIPA score (p<0.001) were significantly higher in hospitalized children. PTS was significantly lower in hospitalized children than in others. A PTS cutoff point of 7.5, and a SIPA cutoff point of 1.05, predicted hospitalization in all children. Time spent under debris and SIPA were significantly higher in children with crush syndrome than in others (p<0.001). PTS at a cutoff point of 8.5 and SIPA at a cutoff point of 1.05 predicted crush syndrome in all children.
CONCLUSION: PTS and SIPA are important practical scoring systems that can be used to predict the severity of trauma, hospitalization, crush syndrome, and the clinical course in pediatric patients admitted to the hospital due to earthquake trauma.

AMAÇ: Künt karýn travmasýna baðlý pankreas yaralanmalarý eþlik eden yaralanmalarla birlikte yüksek mortalite oranýna sahiptir. Bu çalýþmanýn amacý, pankreas travmalý hastalarda retropankreatik yað dokusu büyüklüðü ile pankreas ve komþu organ yaralanmalarýnýn þiddeti arasýndaki iliþkiyi araþtýrmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Künt karýn travmasý olan 34 hastanýn (25 erkek, 9 kadýn, 13-69 yaþ) ve 34 kontrolün (28 erkek, 6 kadýn, 15-66 yaþ) bilgisayarlý tomografi görüntüleri (BT) retrospektif olarak tarandý. Pankreas gövdesinin arka tarafýnda yer alan retropankreatik yað dokusunun alaný tüm hastalar için aksiyel düzlemde ölçüldü. Pankreas yaralanmasýnýn derecesi yaralanma yeri, retropankreatik yað dokusu alaný ve diðer organ yaralanma dereceleri açýsýndan deðerlendirildi.
BULGULAR: Pankreas yaralanmasý 16 hastada (%23.5) baþ kesiminde, dört hastada (%5.9) gövde kesiminde, 14 hastada (%20.6) kuyruk kesimi yerleþimliydi. Retropankreatik yað alaný pankreas travmalý hastalarda, kontrollere göre anlamlý derecede düþük bulundu (<0.0001). Retropankreatik yað alanýnýn vertebral korpus alanýnýn oraný, pankreas yaralanmasý olan ve olmayan hastalar arasýnda anlamlý farklýlýk gösterdi (p=0.014). SONUÇ: Retropankreatik yað dokusu pankreas gövdesinin künt karýn travmasýndan daha az etkilenmesini saðlar ve retropankreatik yað dokusu miktarýndaki artýþ daha düþük pankreas hasarý oranlarý ile iliþkilidir.

AMAÇ: Acil servis (AS) baþvurularýnda ayak bileði yaralanmalarý önemli bir yer tutmaktadýr. Etkin bir taný ve tedavi süreci, hastalarýn hýzla iyileþmesi ve acil servislerdeki týkanýklýðýn azaltýlmasý için hayati öneme sahiptir. Bu çalýþmanýn amacý, acil servise baþvuran geriatrik hastalarda Ottawa ayak bileði kurallarýnýn (OAR) yeterliliðini ve etkinliðini deðerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Þubat 2022-Kasým 2022 tarihleri arasýnda, izole ayak bileði yaralanmasý þikayetiyle acil servise baþvuran 65 yaþ ve üzeri 160 hasta (118 kadýn, 42 erkek) çalýþmaya dahil edilmiþtir. OAR'nin sensitivitesi, spesifitesi, pozitif prediktif deðeri ve negatif prediktif deðeri hesaplandý.
BULGULAR: Çalýþmada, hastalarýn %37.5'inde fraktür tespit edilmiþtir. OAR'nin sensitivitesi %98.33, spesifitesi %86, negatif prediktif deðeri %98.85 ve pozitif prediktif deðeri %80.82 olarak bulunmuþtur.
SONUÇ: Çalýþma, OAR'nin geriatrik popülasyonda yüksek sensitiviteye sahip olduðunu, ancak spesifite ve pozitif prediktif deðer açýsýndan bazý sýnýrlýlýklar gösterdiðini ortaya koymaktadýr. Bu sonuçlar, geriatrik popülasyonda ayak bileði yaralanmalarýnýn deðerlendirilmesinde OAR'nin kullanýmýnýn etkinliðini desteklemekte, ancak ayný zamanda yanlýþ pozitif sonuçlar açýsýndan dikkatli kullanýlmasý gerektiðini göstermektedir.

AMAÇ: Künt karýn travmalarý tüm travma vakalarýnýn önemli bir bölümünü oluþturur ve sýklýkla karaciðer yaralanmalarý ile iliþkilidir. Yüksek dereceli künt karaciðer yaralanmalarý ise günümüzde dahi hayatý tehdit eden klinik tablolara sebebiyet verebilmektedir. Bu nedenle daha yakýn takip ve tedavi gerekecek kritik hastalarýn tanýnmasý önem arz etmektedir. Bu minvalde mortaliteyi arttýran faktörlerin tespiti için bu hastalardaki deneyimimizi paylaþmayý amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2008 ve 2023 yýllarý arasýnda acil kliniðinde künt travma sonrasý grade 3 ve üzeri karaciðer yaralanmasý tanýsý almýþ 38 hasta çalýþmaya dahil edildi. Vefat eden 11 hasta 1. gruba alýnýrken, sað kalan 27 hasta 2. gruba dahil edildi. Gruplar yaralanma mekanizmasý, görüntüleme sonuçlarý, glasgow koma skorlarý, travma þiddeti skorlarý, baþvuru esnasýndaki baz açýðý, laktat ve pH deðerleri yönünden karþýlaþtýrýldý. Anlamlý fark olan parametrelerde eþik deðeri bulmak için ROC analizi kullanýldý.
BULGULAR: Karaciðer yaralanma derecesi ve ek abdominal organ yaralanma oranlarý 1. grupta anlamlý daha yüksekti (p<0.05). Ekstraabdominal organ yaralanmasý yönünden gruplar arasýnda fark yoktu (p>0.05). Eritrosit suspansiyonu ihtiyacý 1. grupta anlamlý daha yüksekti (p<0.05). Ortalama laktat ve baz açýðý deðerleri 1. grupta anlamlý daha yüksekti (p<0.05). Lökosit deðerleri 1. grupta anlamlý daha düþük bulundu (p<0.05).
SONUÇ: Baz açýðý, hemoglobin, laktat, travma þiddeti skoru, karaciðer yaralanma derecesi, eþlik eden abdominal yaralanmalar ve eritrosit suspansiyon ihtiyacý artmýþ mortalite ile iliþkili bulunmuþtur. Yukarýda belirtilen parametreler ile alakalý net eþik deðerlerinin belirlenebilmesi için daha fazla veriye ve yayýna ihtiyaç vardýr.

AMAÇ: Kutlamalarda silahlarýn havaya ateþlenmesi, kamu güvenliði için önemli riskler oluþturan bir gelenektir. Yorgun mermi yaralanmasý olarak isimlendirilen bu olay sonrasý düþen bu mermiler yüksek hýzlara ulaþabilir ve bir kiþiye, hayvana veya eþyaya çarpmasý durumunda ciddi yaralanma veya ölüme neden olma potansiyeline sahip olabilir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalýþmanýn amacý, 2014-2023 yýllarý arasýndaki 10 yýllýk dönemde Türkiye'nin iki farklý kentindeki 3 farklý hastaneye baþvuran kutlama amaçlý silah ateþine baðlý yaralanmalarýn (CGRI) retrospektif olarak tespit edilmesi ve sonuçlarýnýn araþtýrýlmasýdýr.
BULGULAR: Trabzon Kanuni Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Týp Fakültesi Farabi Hastanesi ve Yeditepe Üniversitesi Kozyataðý Hastanesi'nden elde edilen veriler, 48 yorgun mermi yaralanmasý vakasýný ortaya koydu; bu yaralýlarýn %64.6'sýný erkekler oluþturdu. 0-17 yaþ arasý çocuklar en çok etkilenen grup, baþ-boyun-yüz bölgesi en sýk yaralanan bölge iken, vakalarýn çoðunluðunun kýrsal alanlarda gerçekleþtiði belirlendi. Sekiz vaka (%16.7) ölümle sonuçlandý. Silahlarýn ateþlenme nedenleri vakalarýn %43.8'inde belirlenemedi.
SONUÇ: Sosyolojik olarak, bazý toplumlarda silah sahipliði prestij anlamýna gelir ve genellikle düðünlerde kutlamalara yönelik silah kullanýmýný tetikler. Ancak bu gelenek, dünya çapýnda trajedilere yol açabilmektedir. Ruhsatsýz silah kullanýmýný önlemek için daha sýký düzenlemeler ve yasal altyapýlara ihtiyaç vardýr. Kutlamalarda ateþlenen silahlarýn toplum olarak normal görülmesine karþý etkili bir mücadele için iþbirlikçi çabalar hayati öneme sahiptir. Gelecekte yapýlabilecek prospektif çalýþmalar, CGRI insidansýný kapsamlý bir þekilde deðerlendirebilir ve kamu saðlýðýný korumak için önleyici stratejilerin belirlenmesinde rol alabililir.

AMAÇ: Acil kolorektal rezeksiyonlar genel cerrahi pratiðinde önemli yer tutmakta ve sol kolon yerleþimli patolojiler azýmsanmayacak ölçüde görülmektedir. Çalýþmamýzda, benign etiyolojili izole sol kolon cerrahisi sonuçlarýný klinikopatolojik ve biyokimyasal veriler üzerinden deðerlendirmeyi amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: Üçüncü basamak bir hastane genel cerrahi kliniðinde, Ocak 2017-Ocak 2022 tarihleri arasýnda malignite acilleri haricinde sol kolon cerrahisi yapýlan hastalarýn, demografik, klinik ve laboratuvar verileri retrospektif olarak taranarak istatistiksel analizi yapýldý.
BULGULAR: Çalýþmaya dahil edilen 48 hastanýn yaþ ortalamasý 56.9±16.4 yýl idi. En sýk acil cerrahi endikasyonu komplike akut divertikülit idi (n=19, %39.6). En sýk yapýlan cerrahi teknik hartmann prosedürüydü (n=30, %62.5). Postoperatif morbidite ve mortalite (30 gün içinde) oranýmýz sýrasýyla %27.1 ve %8.3 idi. Ýleri yaþ (ortalama 65.4±15.8’e karþýn 53.8±15.7, p=0.028), preoperatif vazopressör ajan kullanýmý, daha düþük trombosit düzeyleri, hipoalbuminemi (<3 mg/dl) ve azotemi (üre>20 mg/dl) artmýþ postoperarif morbiditeyle iliþkiliydi. Komorbidite, American Society of Anesthesiologists (ASA) skoru, cerrahi teknik ve diðer klinik veriler ile postoperatif sonuçlar arasýnda istatistiksel anlamlýlýk bulunamadý.
SONUÇ: Sol kolon patolojileri nedeniyle yapýlan acil kolorektal cerrahide; yaþlý, böbrek fonksiyon anormalliði olan ve vazopressör kullanýmý gerektiren hipotansif hastalarýn perioperatif süreçte kapsamlý deðerlendirilmeleri gerekmektedir.

BACKGROUND: This descriptive analysis examines the victims of the February 6, 2023, earthquakes in Kahramanmaraþ and Elbistan, Türkiye. It aims to detail the injury profiles related to neuro-musculoskeletal trauma, assess the rehabilitation needs of patients, and propose a comprehensive rehabilitation approach.
METHODS: The study included patients injured in the Kahramanmaraþ-centered earthquake on February 6, 2023, who were transported to our hospital based on their rehabilitation needs. Data from patients treated at our hospital were recorded retrospectively. This included demographic information, accompanying pathologies, laboratory findings, rehabilitation programs, and treatments received during their hospital stay. Statistical analyses were conducted to examine the data.
RESULTS: A total of 141 patients with musculoskeletal injuries were admitted due to injuries sustained from the earthquake. The mean age of the participants was 39.76 years, with a slight female predominance (56.7%). The majority of patients sustained injuries while trapped under debris (90.1%), with an average duration of 10 hours under rubble. Fractures were the most common form of injury (53.2%), predominantly affecting the lower extremities. Peripheral nerve injuries were present in 41.1% of patients, and amputations were observed in 30.5%. Complications included compartment syndrome (46.1%), crush syndrome (36.2%), and various infections. Pain was prevalent among patients, with somatic pain being the most reported type. Individualized rehabilitation programs were implemented, incorporating physical therapy, wound care, pain management, and psychosocial support.
CONCLUSION: This study highlights the critical rehabilitation needs of earthquake survivors and emphasizes the importance of early and comprehensive rehabilitation interventions. Multidisciplinary rehabilitation programs were crucial in addressing medical issues, functional limitations, and psychological challenges faced by the survivors. The findings contribute to a deeper understanding of earthquake-related injuries and underscore the significance of well-coordinated rehabilitation strategies in disaster responses.

Geniþ kolon rezeksiyonlarý sonrasýnda kolorektal anastomoz yapmak mümkün olmayabilir. Bu nedenle, sað kolon transpozisyonu ile yapýlan Deloyers prosedürü tanýmlanmýþtýr. 2010-2023 yýllarý arasýnda yapýlan Deloyers prosedürlerini inceleyerek, prosedürün hangi durumlarda uygulandýðýný ve erken ile geç dönem sonuçlarýný tartýþmayý amaçladýk. Ateþli silah yaralanmasý sonucu sigmoid kolon, inen kolon, transvers kolon ve mezenterde büyük organ ve doku kaybý yaþayan 22 yaþýndaki bir kadýn hastada, hasar kontrol cerrahisini takiben restoratif cerrahide Deloyers prosedürü uygulandý. Çekum ve sað kolonun mobilizasyonu sonrasýnda, ileokolik arter pedikülü üzerinde kraniokaudal yönde rotasyon yapýldý, ardýndan appendektomi gerçekleþtirildi. Kolorektal anastomoz ise sirküler stapler ile oluþturuldu. Postoperatif takiplerde herhangi bir komplikasyon geliþmedi. Postoperatif 14. günde hasta taburcu edilen hastanýn barsak hareketleri 2.5 mg difenoksilat hidroklorür ve 0.025 mg atropin sülfat tedavisi ile günde 4 kezdi. 6 aylýk izlemde, medikal tedaviye ihtiyaç duymaksýzýn barsak hareketleri günde 2'ye düþtü. Geniþ sol kolektomileri takiben hastalarýn fonksiyonel sonuçlarýný düþünerek, düþük morbiditesi olan Deloyers prosedürü güvenle uygulanabilir.