Yanýk yaralanmalarý diðer pek çok ülkede olduðu gibi Türkiye’de de üzerinde durulmasý gereken bir saðlýk problemidir. Bu hastalarýn erken dönem yönetimleri sonraki dönem morbiditesi ve mortalitesi için çok önemlidir. Bu nedenle Saðlýk Bakanlýðý, Yanýk Bilim Komisyonu katkýlarýyla hazýrlanan “Ulusal Yanýk Tedavi Algoritmasý”ný hazýrladý. Bu algoritmanýn temel amacý, yanýk kazazedeleri deneyimli yanýk merkezlerine ulaþana deðin klinisyenlere kýlavuzluk yapmaktý. Bu algoritmanýn içeriði ilk yardým, baþlangýç yönetimi, resüsitasyon ve transfer politikasýdýr. Konsey, algoritma üzerindeki çalýþmalarýna 2011 yýlýnda baþladý. Genel cerrahlarýn, çocuk cerrahlarýnýn, estetik plastik ve rekonstrüktif cerrahlarýn, anestezistlerin ve yoðun bakým klinisyenlerini içeren çok sayýda konsültanlar ilk taslaðý hazýrladý ve bu sekiz Saðlýk Bakanlýðý eðitim ve araþtýrma hastanesine, dört üniversiteye ve yedi sivil toplum kuruluþuna iletildi. 2012 yýlýnýn son çeyreðinde, algoritmaya son þekli verildi ve Bilim Komisyonu tarafýndan onaylandý. Sonrasýnda Saðlýk Bakanlýðý tarafýndan onaylanarak yayýnlandý.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý duruþ fazýnda aksiyel yüklenme altýnda insan ayak bileðinin anterior inferior tibiofibularis ligamanýnýn (AITFL) biyomekanik davranýþýný deðerlendirmektir. Duruþ fazýnda ayak bileði stabilitesine AITFL’nin etkisini araþtýrmak için in vitro ardaþýk deneysel bir düzenek simüle edildi.
GEREÇ VE YÖNTEM: Aksiyel kompresyon gerçekleþirken nötral posizyonda ayaðýn anterior yerdeðiþimi ve distal tibianýn posterior yerdeðiþimi ölçümü iki non-kontakt vidyo ekstansiyometre ile gerçekleþtirildi. Sekiz taze donmuþ ve anatomik olarak saðlam insan kadavra ayak bileði örnekleri test edildi. Aksiyel kompresyon test makinesi, duruþ fazýnda aksiyel ayak bileði yüklenmesini simüle etmek için 0’dan 800 Newton’a kadar yüklenme ile ve 5 mm/dk yükleme hýzýnda kullanýldý.
BULGULAR: AITFL-saðlam ve AITFL-kesilmiþ örneklerde anteroposterior yerdeðiþtirme arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark gözlendi. Ortalama AITFL-saðlam ayak bileði anteroposterior yerdeðiþimi 1.28±0.47 mm idi. Ortalama AITFL-kesik ayakbileði anteroposterior yerdeðiþimi 2.06±0.7 mm idi.
TARTIÞMA: Sonuç olarak, ayak bileði nötral pozisyondayke AITFL’nin biyomekanik özellikleri hakkýnda bazý nümerik ve kantitatif bilgi vermektedir. Acil serviste ayak bileði distorsiyon sonrasý AITFL yaralanmasý teþhisi ve tedavisi önemlidir. Ayak bileði biyomekaniði AITFL yaralanmalarý sonrasý etkilenmekte ve instabilite geliþmektedir.

AMAÇ: Bu çalýþmada, akut spinal kord hasarý sonrasý erken dönemde kafeik asit fenetil esterin (KAFE) enflamatuvar sitokinlerden interlökin 1 beta (IL-1β) ve tümör nekrotizan faktor alfa (TNF-α) üzerine etkisini ve histopatolojik olarak KAFE’nin olasý iyileþtirici etkisini araþtýrmak amaçlandý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalýþmada aðýrlýklarý 250-300 gram arasýnda deðiþen 48 Wistar-Albino cinsi sýçan kullanýldý. Denekler üç gruba ayrýldý. Her grup kendi altýnda iki alt gruba ayrýldý. 1a grubu kontrol grubu olup bu grupta yalnýzca laminektomi yapýldý. Grup 1b’de laminektomi sonrasý anevrizma klibi ile travma oluþturuldu. Ýkinci gruptaki deneklerde travma oluþturulduktan yarým saat sonra serum fizyolojik sistemik olarak verilip birinci ve altýncý saatte denekler sakrifiye edildi. Üçüncü grupta travma oluþturulmuþ deneklere yarým saat sonra sistemik yoldan KAFE verildi ve bu denekler birinci ve altýncý saatte sakrifiye edildi. Sakrifikasyon öncesi kalpten alýnan kanda ELÝSA kitleri ile serum IL-1β ve TNF-α düzeyleri ölçüldü. Hasarlanmýþ kordan alýnan doku örneklerinde histopatolojik deðerlendirme yapýldý.
BULGULAR: Kafeik asit fenetil esterin verilen grupta TNF-α ve IL-1β düzeylerinin azaldýðý tespit edildi. Histopatolojik deðerlendirmede KAFE verilen grupta hemoraji ve nekroz oranýnda azalma tespit edildi.
TARTIÞMA: Akut spinal kord hasarý sonrasý erken dönemde KAFE enflamatuvar sitokinlerden TNF-α ve IL-1β düzeylerini baskýlamaktadýr ve hasar sonrasý iyileþmeye katkýda bulunmaktadýr.

AMAÇ: Negatif apandektomiler gereksiz hasta kabullerine neden olarak, saðlýk hizmetlerine yük ve mali külfet getirmektedir. Bu çalýþma, negatif apendektomilerin azaltýlmasýnda total lökosit ve nötrofil sayýlarýný deðerlendirmek üzere yürütüldü.
GEREÇ VE YÖNTEM: Hastaneye kabul edilen ve apandektomi geçiren hastalarýn verileri incelendi. Deðiþik kestirim noktalarý için total lökosit ve nötrofil sayýlarýnýn alýcý iþletim karakteristik eðrisi (ROC) analizi hesaplandý. Optimal duyarlýlýk, özgüllük, genel doðruluk derecesi ve eðrisi altýnda kalan alan belirlendi.
BULGULAR: Toplam 408 hastada cerrahi deðerlendirmeye göre gerçek ve negatif apandisit oranlarý %72.1 (n=294) ve %27.9 (n=114) iken histopatolojik olarak bu oranlar sýrasýyla %76.2 (n=311) ve %23.8 (n=97) idi. Total lökosit sayýmýnýn optimal kestirim deðeri olan >11.9x109/L, %87.14 duyarlýlýk ve %91.75 özgüllüðe sahipti. Total nötrofil sayýsýnýn optimal kestirim deðeri olan >7.735x109/L %98.71 duyarlýlýk ve %91.75 özgüllüðe sahipti. Total lökosit ve nötrofil sayýlarý için eðri sýrasýyla 0.9603 ve 0.9872 olup, genel doðruluk oranlarý sýrasýyla %91.2 ve 97.1 idi.
TARTIÞMA: Normal total lökosit ve nötrofil sayýlarý negatif apandektomilerle kuvvetle iliþkilidir. Cerrahi dýþý önlemler, toplam lökosit ve nötrofil sayýlarý dikkatli klinik takip oldukça önemlidir.

AMAÇ: Yetiþkinlerde yabancý cisme baðlý gastrointestinal perforasyon hakkýnda çok az bilgi sahibi olunduðu gibi, yalnýzca birkaç olgu çalýþmasýnda gastrointestinal perforasyon belgelenmiþtir. Bu çalýþmanýn amacý bu olgularda karþýlaþtýrmalý yöntemleri sunmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2003 ile Ekim 2013 tarihleri arasýnda yabancý cisimle gastrointestinal perforasyon tanýsý konmuþ 20 hastada geriye dönük bir çalýþma yürütüldü. Bu hastalarýn hepsinde perforasyonlar ince baðýrsak yerleþimliydi ve bu hastalar travma dýþý nedenlere baðlý ince baðýrsak perforasyonu olmuþ 87 hasta ile karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Yabancý cisim grubundaki hastalarýn %35’i, yerel popülasyona göre çok daha yaþlý olup 65 yaþýn üstündeydi (p=0.002). Yabancý cisim grubunda daha fazla sayýda hastada yaygýn abdominal fiziksel bulgu olmadýðý gibi (p=0.008) ve ameliyat öncesi bilgisayarlý tomografi taramalarý daha büyük bir doðruluk derecesine sahipti (p=0.027). Daha büyük bir sýklýkla perforasyon onarýmý yapýlmýþtý (p=0.024). Ortalama MPI 19.9 ve morbidite oraný %35 olup diðer nedenlere baðlý olgulara göre anlamlý derecede daha düþük idi (p=0.001 ve 0.041). Diðer nedenlere baðlý perforasyonlara göre hastanede yatýþ süresi daha kýsaydý (p=0.038).
TARTIÞMA: Yabancý cisme baðlý ince baðýrsak perforasyonun klinik sunumu atipik olup ameliyat öncesi taný bilgisayarlý tomografi taramalara baðlýdýr. Birincil perforasyonun kapanmasý güvenli ve etkili olup göreceli olarak daha iyi sonuçlar elde edilebilir.

AMAÇ: Proksimal humerus kýrýklarý sýk görülen ve fonksiyonel kýsýtlanmaya neden olan kýrýklardandýr. Bu geriye dönük çalýþmanýn amacý ayný fiksasyon metodu kullanýlarak deltopektoral ile deltoid split giriþimin karþýlaþtýrýlmasýdýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Eylül 2005 ile Temmuz 2011 arasýnda bu iki giriþim kullanýlarak cerrahi tedavi edilen 86 hasta çalýþmaya alýndý. Grup A deltoid split giriþim, Grup B deltopektoral giriþim kullanýlan hastalardan oluþturuldu. Grup A 22 erkek, 34 kadýn toplam 56 hastanýn yaþ ortalamasý 62.5 yýl (26-90 yýl), Grup B 14 erkek, 16 kadýn, toplam 30 hastanýn yaþ ortalamasý 54.8 yýl (24-84 yýl) idi. Tüm hastalarda internal fiksasyon aracý olarak PHÝLOS plak vida sistemi kullanýldý. Her iki grubun fonksiyonel sonuçlarý ve komplikasyonlarý karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Lateral deltoid split giriþim kullanýlan olgularda baþ ve tüberküler fragman redüksiyonunun daha iyi olduðu ve Constant omuz skorunun erken dönemde daha yüksek olduðu saptandý (sýrasýyla, 66.8-57.4; p<0.01). Aksiller sinir gözlenip askýya alýndýðý için bu sinire ait komplikasyon saptanmadý. Altýncý aydaki Constant skorlarý arasýnda anlamlý farklýlýk saptanmadý (sýrasýyla, 92.2-91.3; p>0.05).
SONUÇ: Deltoid split giriþim, özellikle AO/ASÝF B ve C tipi kýrýklarda proksimal humerusun 270 derece kontrolüne, tüberküler parçalardan ve döndürücü manþet tendonlarýndan geçirilen dikiþlerle redüksiyon ve plaða tespitine olanak saðlamaktadýr. Deltopektoral giriþime göre hastanýn iyileþme sürecinde Constant skorlarý anlamlý olarak farklýdýr. Aksiller siniri eksplore ederek yapýlan lateral deltoid split giriþim, deltoid kas fonksiyonlarýný ve aksiller siniri tehlikeye atmadan geniþ ve çok yönlü kýrýk kontrolü saðlayan faydalý bir cerrahi giriþim tekniðidir.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Kirschner (K) tellerinin sayýsý ve pozisyonunun ve immobilizasyon þekli ve süresinin, kapalý olarak K-teli fiksasyonu ile tedavi edilen distal radius kýrýklarýnýn radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarý üzerine etkisini araþtýrmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Doksan iki hasta ortalama 19.84±5.22 ay (aralýk: 13-34 ay) takip ile çalýþmaya alýndý. Grup I’deki 45 hastaya üç adet K-teli ile tespit saðlandý ve ilk üç hafta volar yarým alçý ile, sonraki üç hafta da ise çýkarýlabilir splintle desteklendi. Grup II’deki, 47 hasta ise iki adet K-teli ile tespit edildi ve ameliyat sonrasý altý hafta dirsek altý sirküler alçýyla desteklendi.
BULGULAR: Her iki grup arasýnda kavrama gücü ve DASH skorlarý arasýnda önemli bir deðiþiklik yoktu. Klinik muayenede, daha iyi fonksiyonel sonuçlar, çýkarýlabilir volar splint ile desteklenen hastalarda saptandý. Ameliyat sonrasý altýncý haftada, volar tilt, radial inklinasyon ve radial yükseklik Grup I’deki hastalarda Grup II’dekilerden daha iyi idi (tüm p deðerleri <0.05).
TARTIÞMA: Tripod tekniðiyle üç K-teli uygulamasý stabilite ve iyi radyolojik sonuçlar elde etmek için güvenli ve geçerli bir yöntemdir. Çýkarýlabilir splint kullanýmý, eklem içi ve eklem dýþý distal radius kýrýklarýnýn tedavisinde fonksiyonel sonuçlarý geliþtirmektedir.

AMAÇ: Bu çalýþmada travmatik ölümlerde, travma bakým kalitesinin bir göstergesi olarak önlenebilir ölüm oranlarýnýn ve medikal hatalarýn otopsi raporlarýna göre araþtýrýlmasý amaçlandý.
GEREÇ VE YÖNTEM: Eskiþehir/Türkiye’de 2011 ve 2012 yýllarýna ait travmatik otopsi raporlarý geriye dönük olarak incelendi. Olgularýn demografik verileri, yaralanma tipi, yaralanma nedeni, yaralanma bölgesi, ISS deðerleri, ölüm nedeni ve ölüm yeri kaydedildi. Bütün ölümler önlenebilir, potansiyel önlenebilir ve önlenemez ölümler olmak üzere üç gruba ayrýldý.
BULGULAR: Çalýþma döneminde 386 travmatik otopsi raporu incelendi. Olgularýn %81.9’unun (n=316) künt, %18.1’inin (n=70) ise penetran yaralanmaya maruz kaldýðý gözlendi. Yine olgularýn %56.7’sinin (n=219) olay yerinde, %11.7’sinin hastane öncesinde (n=45), %31.6’sýnýn (n=122) hastanede öldüðü belirlenmiþtir. Önlenebilirlik analizinde olgularýn %4.1’inin önlenebilir (n=16), %14.5’inin (n=56) potansiyel önlenebilir ve %81.3’ünün (n=314) önlenemez nitelikte olduðuna karar verildi. Toplamda olgularýn %65.3’ünde (n=47) suboptimal bakým, %58.3’ünde (n=42) müdahalenin gecikmesi hatalarý gözlendi.
TARTIÞMA: Önlenebilir ölüm oranlarýnýn hastane öncesi periyotta, penetran yaralanmalarda ve özellikle göðüs travmalarýnda yüksek bulunmasýnýn dikkat çekici bulgular olduðu deðerlendirilmektedir.

AMAÇ: Koruyucu önlemleri iyileþtirme amacýyla Birleþik Arap Emirliklerinde Al-Ain ilinde hayvanlarýn neden olduðu yaralanmalarýn insidansý, mekanizmalarý, tipleri, anatomik daðýlýmý ve sonucunu incelendi.
GEREÇ VE YÖNTEM: Mart 2003 ile Mart 2007 yýllarý arasýnda hayvanlar tarafýndan yaralandýktan 24 saatten uzun bir süre sonra Al-Ain Hastanesine getirilen ve acil serviste ölen hastalarýn hepsi incelendi.
BULGULAR: Seksen dokuz (%2.3) hastanýn %99’u erkek hastalardan ibaretti. Hastalarýn ortanca (aralýðý) yaþý 30 (5-89 yaþ) yaþýndaydý. En sýk develerin (%84.3), daha sonra ineklerin (%6.7) neden olduðu yaralanmalar görülmekteydi. Yaralanmalarýn %88.7’si iþteyken oluþmuþtu. En sýk görülen yaralanma hayvan çiftesi (%32.6) ve düþmeler (%30.3) sonucu oluþmuþtu. En sýk üst ekstremite yaralanmýþtý. Ortanca (aralýk) ISS, 4 (1-13) ve hastanede yatýþ süresi 6 (1-53 gün) idi.
TARTIÞMA: En çok develerin neden olduðu yaralanmalar görülmüþtür. Hayvanlarla uðraþýda deneyim, hayvan davranýþlarýný iyi bilme, güvenli cihazlarýn kullanýlmasý ve yaralanmalardan koruyucu eðitim hayvanlarýn neden olduðu yaralanmalarýn oranýný azaltabilmektedir.

AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, akut apandisit tanýsý alan hastalarda toplam okstadif durum, toplam antioksidan durum deðerleri ile paraoksonaz enzim aktivitesinin araþtýrýlmasýdýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ameliyat öncesi akut apandisit tanýsýyla ameliyata alýnan 73 hasta (Grup I) ile kontrol grubu olarak (Grup II) saðlýklý 30 kiþi çalýþmaya alýndý. Patolojik inceleme sonucunda hastalar: 1) Akut fokal apandisit, 2) Akut ilerlemiþ apandisit (süpüratif, flegmenöz ve gangrenöz apandisit), 3) Akut perfore apandisit, 4) Subakut apandisit ve 5) Negatif eksplorasyon olarak sýnýflandýrýldý. Paraoksonaz enzim aktivitesi, toplam okstadif durum, toplam antioksidan durum deðerleri için kan örnekleri ameliyat öncesinde alýndý.
BULGULAR: Hastalarýn toplam oksidatif ve antioksidatif durum düzeyleri kontrol grubuna göre yüksekti. Paraoksonaz enzim aktivitesi karþýlaþtýrýldýðýnda grup I ile II arasýnda herhangi bir anlamlý fark saptanmadý. Akut perfore apandisitli hastalarýn toplam oksidatif ve antioksidatif durum düzeyleri hem akut fokal apandisitli hem de akut ilerlemiþ apandisitli hastalardan daha yüksek bulundu.
TARTIÞMA: Toplam oksidatif ve antioksidatif durum düzeylerinin akut apandisitli hastalarda enflamasyonun ilerlemesi ile artmaktadýr

AMAÇ: Sekiz Kasým 2013 tarihinde Haiyan tayfunu Filipinler’in merkezinde toprak kaymalarýna neden olmuþ ve bölgeyi yerle bir etmiþtir. Bu felaketten hemen sonra birçok yabancý saðlýk ekibi bölgeye hareket etmiþtir. Kore ekibi de onlardan biriydi.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalýþma ilk yardým döneminde yerel saðlýk ekibiyle iþbirliði çabalarýna odaklanarak ilk etapta ekibin deneyimlerini anlatmaktadýr.
BULGULAR: Kore ekibi birincil bakýmý saðlayabilmiþ, Filipin ekibi hasta yükünü kapsamak için yetersiz ikincil bakým hizmeti saðlamýþtýr. Kore ekibi hastanenin çalýþmasý için elektrik ve deðiþik malzemeler saðlamakla kalmamýþ, acil ve poliklinikler için týbbi personel katkýsýnda bulunmuþtur. Ortak iþbirlikçi çabalarla birbirlerinin açýðýný doldurmuþ, sonuçta büyük bir sinerji oluþmuþtur.
TARTIÞMA: Yabancý saðlýk ekibinin afetlerde týbbi yardým misyonu bir koordinasyon mekanizmasý içinde iþbirliði için çalýþmalýdýr. Yerel kaynaklarla iþbirliði her iki taraf için büyük bir fýrsat olabilir ve herhangi bir afet durumunda gözden kaçýrýlmamalýdýr.

Omuzun yüksek enerjili travmalarý çoklu yaralanmalarla iliþkili olduðundan deðerlendirmesi sýklýkla zordur. Bu kompleks travmalardan biri de humerus baþýnýn toraks boþluðu içine deplasmanýdýr. Üçüncü kattan düþtükten sonra baþvuran bir hastayý tanýmlamaktayýz. Ýlk önce deplase olmuþ humerus baþýný çýkartmak için kadýn hastaya toraks drenajý ve torakoskopi yapýlmýþ, daha sonra hastaya geç dönemde yapay humerus baþý replasmaný uygulanmýþtýr. Bu hastalar için hemodinamik stabilite, sistematik deðerlendirme, humerus baþýnýn çýkartýlmasý ve bireye uygun omuz rekonstrüksiyonu önerilmektedir.

Kazýk þeklindeki cisimlerin batmalarýna baðlý penetran yaralanmalar seyrek görülen, en dikkat çekici ve dramatik travmatik lezyonlardan biridir. Toraksýn penetran yaralanmasý sonucu hastanýn saðkalmasý son derece nadir görülen bir olaydýr. Yirmi dört yaþýnda, göðüs kafesine kazýk batmasý sonucu aðýr derecede yaralanmýþ, hastanemize geç dönemde baþvurmasýna raðmen baþarýyla tedavi edilmiþ bir olguyu sunmaktayýz. On iki santimetre çapýnda bir kütük göðüs kafesinin sað tarafýna saplanmýþ, sað ana bronþ, sað akciðer lobu, sað subklavyen arteri yaralamýþ, yaygýn pariyetal lezyonlara neden olmuþtu. Bu lezyonlarýn kesin cerrahi onarýmý travmadan yedi saat sonra yapýlmýþtý. Vurgulamak isteyeceðimiz, baþarýlý sonuçlara katkýda bulunan tedavi ilkeleri: travma ekibinin hýzla olay yerine ulaþýmý ve olaya müdahalesi, batan cismin minimal manipülasyonu, ameliyathanede doðrudan görüþ altýnda batan cismin tek parça halinde çýkartýlmasý, solunum desteði, yaygýn debridman ve lavajla birlikte uygun antibiyoterapi.

Bilinen ek hastalýðý ve geçirilmiþ ameliyat öyküsü olmayan 54 yaþýnda kadýn hasta dört gündür devam eden bulantý ve kusma yakýnmasýyla acil servise baþvurdu. Fizik muayenede karýnda hassasiyet saptanmadý. Baþvurusunda yapýlan laboratuvar incelemelerinde yüksek kan þekeri, ketonüri, lökositoz, yüksek C-reaktif protein, gama-glutamil-transferaz, laktat dehidrogenaz ve total bilirubin saptandý. Hasta yeni baþlangýç diabetes mellitus tanýsýyla dahiliye servisine yatýrýldý ve rutin incelemelerine baþlandý. Devam eden bulantý ve kusma nedeniyle yapýlan gastroskopide iyileþmiþ duodenal ülser saptandý. Karýn ultrasonografisinde kolelityazis saptandý. Dahiliye servisinde incelemeleri devam etmekteyken hastanýn týbbi durumu giderek kötüleþti. Hipotansiyon, taþikardi, lökositoz ve akut böbrek yetersizliði geliþen hasta septik þok tanýsýyla yoðun bakým ünitesine alýnarak intravenöz dopamin infüzyonu baþlandý. Çekilen bilgisayarlý tomografide distal duodenumda sýkýþmýþ görünümde bir safra taþý saptandý. YBU’da vital bulgularý stabilize edilen hasta ameliyata alýndý. Laparotomiyi takiben Treitz ligamaný distalinde proksimal jejunumda safra taþý görüldü. Longitudinal enterotomi ile taþ çýkarýldý. Hasta tekrar YBU’ya alýndý. Ameliyat sonrasý beþinci günde drenleri alýnan hastanýn gastrointestinal fonksiyonlarý normale döndü. Takiplerinde bakteriyemi ve fungemiye sekonder sepsis geliþen hasta ameliyat sonrasý 19. günde kaybedildi.

Ýnce baðýrsak týkanýklýðýna neden olabilen internal fýtýklar nadir görülür. Öyküsünde travma ya da cerrahi bir operasyon olmadan da görülebilen transomental fýtýklar daha da nadirdir. Seksen beþ yaþýnda ameliyat ya da travma öyküsü bulunmayan erkek hasta þiddetli karýn aðrýsý ve kusma nedeniyle acil polikliniðimize baþvurdu. Yapýlan fiziksel incelemelerde ileus tanýsý konularak ameliyata alýnan olguda transomental fýtýða baðlý strangülasyona uðramýþ ileum anslarý tespit edildi. Rezeksiyon-anastomoz uygulandý ve omental defekt parsiyel omentektomi ile bozuldu. Transomental fýtýklar çok nadir görülseler de hikayesinde ameliyat ve travma saptanmayan olgularda mekanik baðýrsak týkanýklýðý ayýrýcý tanýsýnda düþünülmelidir.