AMAÇ: Çalışmamızın amacı intertrokanterik femur kırığı olan yaşlı hastalarda proksimal femur çivisi (PFÇ) ve bipolar hemiartroplasti (BPH) ile tedavinin sonuçlarını karşılaştırmaktı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya Ocak 2008–Ocak 2012 arasında femur intertrokanterik kırığı nedeni ile tedavi edilen 143 hasta dahil edildi. Hastaların demografik verileri; AO/ASIF (Association for Osteosynthesis/Association for the Study of Internal Fixation) sınıflamasına göre kırık tipi; ASA (American Society of Anesthesiologists) skorları; cerrahi yöntem (PFÇ veya BPH); cerrahinin detayları; komplikasyonlar ve takip sonuçları (Harris Kalça Skoru, Ortalama Hareketlilik Skoru) kaydedildi.
BULGULAR: Cerrahi öncesi veriler PFÇ ve BPH grubunda benzerdi. Bipolar hemiartroplasti grubunda cerrahi süresi daha uzun; cerrahi sırasındaki kan kaybı ve mortalite oranları daha yüksekti (p<0.005). 30.4 (10.9) aylık takip sonucunda Ortalama Hareketlilik Skoru’ndaki azalma ve Harris Kalça Skoru’nda anlamlı fark yoktu (p>0.05).
TARTIŞMA: Cerrahi tedavi uygulanan femur intertrokanterik kırıklı yaşlı hastalarda PFÇ ve BPH sonuçlarının her ikisi de tatmin edici olsada; daha az cerrahi ile ilişkili travma ve düşük mortalite oranları ile PFÇ’nin bu hastalarda daha etkili ve uygun tedavi yöntemi olarak tercih edilebileceğini düşünmekteyiz.
BACKGROUND: The aim of this study was to compare the outcomes of intertrochanteric femur fractures treated with proximal femoral nail (PFN) and bipolar hemiarthroplasty (BPH) in elderly patients.
METHODS: A total of one hundred and forty-three patients with intertrochanteric femur fractures treated surgically between January 2008 and January 2012 were included into the study. Patient demographics, type of fracture according to Association for Osteosynthesis/ Association for the Study of Internal Fixation (AO/ASIF) classification, and the American Society of Anesthesiologists (ASA) classification system scores; type of surgical procedure (BPH or PFN), operative details, complications and follow-up scores (Harris Hip Score [HHS]; Mean Mobility Score [MMS]) were recorded.
RESULTS: The preoperative characteristics of the patients in both PFN and BPH groups were similar. BPH had higher operation times, blood loss in operation and mortality rates (p<0.005). Reoperation times were higher in PFN group (p<0.005). There were no differences with regard to the HHS and the reduction in MMS at the last follow-up with a 30.4 (10.9) months follow-up (p>0.05).
CONCLUSION: Although both PFN and BPH had satisfactory outcomes in surgically treated patients with intertrochanteric femur fractures, we recommend intertrochanteric femur fractures in the elderly tobe treated with PFN; which is an effective and appropriate treatment modality with less surgery related trauma and lower mortality rates.