Hızlı Arama
AO 42A ve 42B tipi tibia kırıklarında uyguladığımız perkütan kilitli plak ve intramedüller çivi tespit sonuçlarının retrospektif analizi
Fuat Bilgili1, Ayhan Kılıç2, Sami Sökücü3, Atilla Sancar Parmaksızoğlu2, Kamil Serdar Çepni2, Yavuz Selim Kabukçuoğlu31İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul2Taksim Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul
3Baltalimanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul
Amaç: Bu çalışmada AO 42A ve 42B tipi tibia kırıklarında uygulanan perkütan kilitli plak(PKP) ve intramedüller çivi(İMÇ) tespit sonuçlarının retrospektif analizi yapıldı. Tespit tipinin kaynama zamanı ve fonksiyonel sonuçlar üzerinde etkisinin olup olmadığı ve komplikasyonları sorgulandı.
Gereç ve yöntem: Bu retrospektif çalışmaya 2006-2010 yılları arasında eklem dışı tibia distal uç kırığı tanısıyla cerrahi tedavi edilen 42 hasta dahil edildi. Hastaların 18’i kapalı İMÇ ile(grup 1), 24’ü ise PKP(grup 2) ile tedavi edildi. Ortalama yaş 41 (dağılım: 16-70) yıl olan hastaların 32’si erkek, 10’u kadındı. Kırıklar AO sınıflamasına göre sınıflandırıldı. Hastaların kaynama zamanları, fonksiyonel sonuçları ve komplikasyonları ( kaynamama, kötü kaynama, enfeksiyon, implant çıkarma) karşılaştırıldı. Fonksiyonel sonuçları karşılaştırmada The American Orthopaedic Foot and Ankle surgery(AOFAS) skorlaması kullanıldı.
Bulgular:
Ortalama takip süresi Grup I için 20 (12-32) ay, Grup II için 22 (13-34) aydı. Kırık kaynama zamanı grup 1’de 16 (12-24) hafta, grup 2’de 19 (16-24) haftaydı. Kırık kaynama zamanı İMÇ ile tespit edilen hastalarda anlamlı derecede daha kısaydı ( p=0.002 ). Son kontroldeki AOFAS skoru Grup I için 85 ( dağılım: 69-100 puan ), Grup II için 81 puan ( dağılım: 60-95 puan ) bulundu, aralarındaki fark istatistiksel açıdan anlamlı değildi ( p=0.06 ). Grup II’deki 2 hastada kaynamama görüldü. Grup 1'de 2 hastada, grup 2'de 1 hastada dizilim kusuru görüldü. Grup 1’de 2 hastada, grup 2’de ise 3 hastada yüzeyel enfeksiyon oluştu.
Sonuç: İMÇ ile tespit edilen kırıklarda kaynama daha erken oluştu. İstatistiksel olarak anlamlı olmasada İMÇ yapılanlarda komplikasyonlar daha az, fonksiyonel sonuçlar daha iyiydi.
Anahtar Kelimeler: intramedüller çivi, perkütan kilitli plak, distal tibia, kırıklar
Retrospective analysis of AO 42A-B type tibia fractures treated with percutaneus locked plating and intramedullary nailing
Fuat Bilgili1, Ayhan Kılıç2, Sami Sökücü3, Atilla Sancar Parmaksızoğlu2, Kamil Serdar Çepni2, Yavuz Selim Kabukçuoğlu31Department Of Orthopaedics And Traumatology, Istanbul Medical School,ıstanbul University,istanbul2Department Of Orthopaedics And Traumatology, Taksim Training And Research Hospital,istanbul
3Department Of Orthopaedics And Traumatology, Baltalimanı Training And Research Hospital,istanbul
Introduction: In this study, the results of AO 42A and 42B type tibia fractures treated with intramedullary nail(IMN) and percutaneus locking plate(PLP) were evaluated. It was questioned whether the type of fixation affect union time, functional results, complications or not.
Material-methods: Forty-two patients with extraarticular distal tibial fractures were enrolled in this retrospective study. Eighteen patients were treated with closed IMN (Group I) and 24 patients were treated with PLP fixation (Group II). The mean age was 41 (range: 16-70) years; thirty-two of the patients were men. Fractures were classified according to the AO classification system. The union time, functional results and complications(malunion, malalignment, infection) were compared. The American Orthopaedic Foot and Ankle surgery(AOFAS) scoring was used to compare the functional results.
Results: The average follow-up period was 20(12-32) months for group I, 23(13-36) months for group II. The average union time was 16(12-24) weeks in Group I and 19(range: 16-24) weeks in Group II ( p=0.002 ). The AOFAS scoring was 85 (range: 69-100) point in group I, 81 (range: 60-95) point in group II. The difference in AOFAS scoring was not significant (p=0.06). Two patients had nonunion in Group II. Two patients in group I and three patients in group II had a malalignment.
Conclusion: We suggest that IMN can provide early healing time. Although it is not statistically significant, complication rate was lower and functional results was better in patients treated with İMÇ.
Key words: intramedullary nail, percutaneus locking plate, distal tibia, fractures
Sorumlu Yazar: Fuat Bilgili, Türkiye
Makale Dili: Türkçe