AMAÇ: Bu çalışmada özellikle karın içi irrigasyonda rutin olarak kullandığımız serum fizyolojik ile gelecekte klinik pratikte kullanılmasının uygun olacağını düşündüğümüz HOCl’yi sıçanlarda oluşturulan peritonit modelinde bakteriyel translokasyona etkisini karşılaştırdık.
GEREÇ VE YÖNTEM: Dört grup oluşturuldu. Sham, kontrol, CLP+SF, CLP+HA gruplarında 11’er sıçan dahil ederek toplamda 44 sıçan ile çalışıldı. Kontrol grubundaki 1 sıçan öldüğü için çalışma dışı bırakıldı. Çalışmada; özellikle karın içi irrigasyonda rutin olarak kullandığımız serum fizyolojik ile gelecekte klinik pratikte kullanılmasının uygun olacağını düşündüğümüz HOCl karşılaştırıldı.
BULGULAR: CLP+SF ile CLP+HA grubundaki sıçanlar arasında karaciğer doku kültürü, dalak doku kültürü, mezenter lenf nodu doku kültürü bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu gözlendi (sırasıyla, p<0.001, p=0.004, p=0.001). Ancak CLP+SF ile CLP+HA grubundaki sıçanlar arasında kan kültürü bakımında anlamlı bir fark olmadığı tespit edildi (p=0.181). Kan kültüründe sayısal olarak bakteri üremesini azaltmasına rağmen CLP+HA grubuyla diğer gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığının saptanması örneklem büyüklüğünün kısıtlılığına ve deneyin peritonit/sepsis modeli olması nedeniyle deney süresinin kısalığına bağlandı. Bununla birlikte alınan kan örneklerinden çalışılan ELISA sonuçlarında inflamasyon belirteçleri olan TNF-alfa ve IL-6 ortalama değerlerinin deneydeki sıçan gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı ölçüde farklılık göstermediğini ve böylece HOCL'nin inflamasyonu baskılamadan bakteriyel translokasyonu belirgin düzeyde azalttığı bulundu.
SONUÇ: Klinik pratikte HOCl’nin kullanımının yaygınlaşmasıyla perforasyona sekonder peritonit/karın içi sepsiste mortalite ve morbiditenin düşeceği, hastanede yatış süresinin kısalacağı, artan medikal tedavi masraflarının düşeceği ve sağlık alanında ülke ekonomisine katlı sağlayacağı öngörülmektedir.
BACKGROUND: This study compared the effects of saline, routinely used for intra-abdominal irrigation, with hypochlorous acid (HOCl), which we believe could be suitable for clinical practice in the future, on bacterial translocation in a rat model of peritonitis.
METHODS: Four groups were formed: Sham, Control, cecal ligation and puncture with saline (CLP+SF), and cecal ligation and puncture with hypochlorous acid (CLP+HA), with 11 rats in each group, for a total of 44 rats. One rat in the Control group died and was excluded from the study. The comparison focused on saline, which is routinely used for intra-abdominal irrigation, and HOCl, which is considered a potential option for future clinical use.
RESULTS: A statistically significant difference was observed between the CLP+SF and CLP+HA groups in liver, spleen, and mesenteric lymph node tissue cultures (p<0.001, p=0.004, and p=0.001, respectively). However, no significant difference was found between the CLP+SF and CLP+HA groups in blood cultures (p=0.181). Although bacterial growth in blood cultures was numerically lower in the CLP+HA group, the absence of statistical significance between the CLP+HA group and other groups was attributed to the limited sample size and the short duration of the experimental peritonitis/sepsis model. Additionally, enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) results from blood samples showed that the mean levels of tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) and interleukin-6 (IL-6), both inflammatory markers, did not differ significantly among the groups. This indicates that HOCl significantly reduced bacterial translocation without suppressing the inflammatory response.
CONCLUSION: It is predicted that the widespread use of HOCl in clinical practice could reduce mortality and morbidity in cases of perforation-induced peritonitis of intra-abdominal sepsis, shorten hospital stays, lower the cost of medical treatment, and contribute to the national economy in the healthcare sector.