Hızlı Arama
Hipermobil hastalarda kombine ön çapraz bağ rekonstruksiyonu ve anterolateral ligament internal breys uygulaması klinik sonuçları etkiler mi?
Mehmet Berkin Toker1, Tunay Erden1, Ali Toprak2, Ömer Faruk Taşer11Acıbadem Fulya Hastanesi Sporcu Sağlığı Merkezi, Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü, İstanbul2Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik ve Tıp Bilişimi Anabilim Dalı, İstanbul
AMAÇ: Genel eklem hipermobilitesi (GEH), ön çapraz bağ (ÖÇB) yaralanması ve ÖÇB greft yetmezliği için bir risk faktörüdür. Bu hastalarda ÖÇB rekonstrüksiyonuna ilaveten anterolateral ligament rekonstrüksiyonu ya da internal breysi (ALL-İB) önerilmektedir. Bu geriye dönük çalışmanın amacı, GEH olan hastalarda izole ÖÇB rekonstrüksiyonu ve kombine ÖÇB rekonstrüksiyonu- ALL-İB uygulamasının fonksiyonel sonuçlarını, re-rüptür ve rezidüel instabilite oranlarını karşılaştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya 2015–1019 yılları arasında Beighton-Horan kriterlerine göre GEH tanısı konulan ve dahil edilme kriterlerini karşılayan 68 hasta dahil edildi. En az iki yıllık takip süresi bulunmayan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Grup 1’de izole ÖÇB rekonstrüksiyonu ve grup 2’de ise kombine ÖÇB rekonstrüksiyonu ve ALL-İB yapılan hastalar yer aldı. Takiplerde hastaların ameliyat öncesi ve sonrası fizik muayene sonuçları ile anteroposterior stabilite (KT-1000) ve diz skorları kaydedildi. Tüm muayene ve ölçümler tek hekim tarafından yapılmıştır.
BULGULAR: Grup 1 ve 2 sırasıyla 37 ve 31 hastadan oluşuyordu. Ortalama takip süresi sırasıyla 30.1±4.1 ve 28.1±2.9 aydı. Ameliyat sonrası, grup 2’de yer alan hastaların pivot-shift testi ile daha iyi rotasyonel stabiliteye sahip oldukları görüldü (p=0.02). KT-1000 artrometri ile yapılan ölçümlerde grup 2’de anteroposterior stabilitenin anlamlı derecede daha iyi olduğu görüldü (p=0.01). Ancak gruplar arasında benzer fonksiyonel sonuçlar (Lysholm için p=0.14, Cincinnati için p=0.11 ve IKDC içi p=0.19) ve benzer re-rüptür oranları olduğu görüldü (p=0.41).
TARTIŞMA: Hipermobil hastalarda kombine ÖÇB rekonstrüksiyonu ve ALL-İB daha iyi rotasyonel ve anteroposterior stabilite sağladığı görülmüştür. Ancak daha geniş hasta çalışmaları ve ileriye yönelik randomize kontrollu çalışmalarla tekniğin ve sonuçlarının doğrulanmaya ihtiyacı vardır.
Does anterolateral ligament internal bracing improve the outcomes of anterior cruciate ligament reconstruction in patients with generalized joint hypermobility?
Mehmet Berkin Toker1, Tunay Erden1, Ali Toprak2, Ömer Faruk Taşer11Department of Orthopaedics and Traumatology, Acıbadem Fulya Hospital Sports Medicine Center, İstanbul-Turkey2Department of Biostatistics and Medical Informatics, Bezmialem Vakıf University Faculty of Medicine, İstanbul-Turkey
BACKGROUND: Generalized joint hypermobility (GJH) is a risk factor for anterior cruciate ligament (ACL) injury and ACL graft failure and is considered an indication for anterolateral ligament (ALL) reconstruction. The aim of this retrospective study was to compare functional outcomes, rupture rates, and residual instability in patients with GJH undergoing isolated ACL reconstruction or combined ACL reconstruction and ALL augmentation with internal bracing (ALL-IB).
METHODS: Sixty-eight patients with GJH and unilateral ACL injury were randomly assigned to undergo either isolated ACL reconstruction (Group 1) or combined ACL reconstruction and ALL-IB (Group 2). The patients were evaluated pre- and postoperatively; their medical histories; physical examination results; anterior knee translation, as measured using the KT-1000 arthrometer; and scores of validated knee assessments were recorded.
RESULTS: Groups 1 and 2 consisted of 37 and 31 patients, respectively. The mean follow-up was 30.1±4.1 and 28.1±2.9 months, respectively. In the final evaluation, the patients in Group 2 showed better rotational stability, as evaluated by the pivot-shift test (p=0.013); better anteroposterior stability, as evaluated by KT-1000 arthrometry (p=0.001); similar function (p=0.14 for the Lysholm, p=0.11 for the Cincinnati, and p=0.19 for the International Knee Documentation Committee subjective score); and failure rate (p=0.41).
CONCLUSION: The functional outcomes were similar between the groups. The stability outcomes after combined ACL and ALL-IB were better than those after isolated ACL reconstruction in patients with GJH. However, the technique and its results need to be validated in larger patient series and prospective randomized controlled trials.
Makale Dili: İngilizce