AMAÇ: Feokromasitoma eksizyon cerrahisinin anestezi yönetimi ciddi hemodinamik dalgalanmalarla ilişkilidir. Bu çalışmanın amacı, feokromasitomada magnezyum-deksmedetomidin ile tedavi edilen grup ile geleneksel grup arasında sodyum nitroprussid uygulaması gerektiren hipertansif kriz sayısını karşılaştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu geriye dönük kohort çalışması, 2011–2020 yılları arasında feokromasitoma ameliyatı geçiren hastaları içermektedir. Hastalar iki gruba ayrıldı: 1- Geleneksel grup (GC); 2011–2015 yılları arasında standart anesteziyoloji hazırlığı ile ameliyat edilen ve perioperatif ek ilaç almayan hastaları içeriyordu. 2-Magnezyum-deksmedetomidin tedavi grubu (GMD); 2015–2020 yılları arasında ameliyat edilen ameliyattan bir hafta önce günde oral 300 mg Magnezyum ve intraoperatif olarak magnezyum-deksmedetomidin infüzyonu alan hastalardan oluşuyordu. Ameliyat boyunca kan basıncı, kalp atım hızı ve sodyum nitroprussid gereksinimi, demografik ve operatif veriler kaydedildi. Hipertansif kriz sistolik kan basıncı >180 mmHg, taşikardi ise kalp atım hızı >110 atım olarak tanımlandı.
BULGULAR: Toplam 108 hastanın dökümanlarından 78 hastanın verileri analiz edildi (GC’de 38, GMD’de 40 hasta). Sodyum nitroprussid gereksinimi GC’de (%39.5) GMD’ye (%7.5) göre anlamlı derecede yüksekti (p=0.001). Tümör manipülasyonu dönemindeki sistolik kan basınçları, GC’de 10., 15., 20., 25., 30. ve 35. dakikalarda GMD’ye göre istatistiksel olarak daha yüksekti. Tümör manipülasyon periyodunun 10. ve 15. dakikalarında kalp atım hızı değerleri GC’de GMD’ye göre anlamlı derecede yüksekti (p<0.05).
TARTIŞMA: Magnezyum-deksmedetomidin kombinasyonu, feokromasitomanın perioperatif yönetiminde vazodilatatör gereksinimini azaltmak için alternatif bir tedavi gibi görünmektedir.
BACKGROUND: Anesthesia management of pheochromocytoma excision surgery is associated with severe hemodynamic fluctuations. The objective of this study is to compare the number of hypertensive crisis requiring sodium nitroprusside (SNP) administration between the groups treated with magnesium (Mg)-dexmedetomidine (Dex) and conventional group in pheochromocytoma.
METHODS: This retrospective cohort study included patients who underwent pheochromocytoma surgery between 2011 and 2020. Patients were examined into two groups: 1-Conventional group (GC) included patients who were operated between 2011 and 2015 under standard anesthesia care and who did not receive perioperative additional medication. 2- Mg-Dex therapy group (GMD) comprised the patients who were operated between 2015 and 2020 and who had received 300 mg Mg per oral daily 1 week before the surgery and Mg-Dex infusion intraoperatively. Blood pressure, heart rate (HR), and SNP requirement were recorded throughout surgery as well as demographics and operative data. Hypertensive crisis was defined as systolic blood pressure (SBP) >180 mmHg, and tachycardia was defined as HR >110 bpm.
RESULTS: A total of 78 patients’ data were analyzed from 108 patients’ documentary. (38 in GC, 40 in GMD) SNP requirement was significantly higher in GC (39.5%) comparing GMD (7.5%) (p=0.001). SBPs during tumor manipulation period were statistically higher in GC than in GMD at 10th, 15th, 20th, 25th, 30th, and 35th min. HR values were significantly higher in GC compared to GMD at 10th and 15th min of tumor manipulation period (p<0.05).
CONCLUSION: Combination of Mg-Dex seems to be an alternative therapy for reducing vasodilator requirement in perioperative management of pheochromocytoma.