Quick Search
A retrospective study of pediatric forensic trauma: sociodemographic profiles, injury patterns and medicolegal outcomes
Emre Gürkan Bulutluöz1, Burak Kaya21Department Of Forensic Medicine, Çankırı State Hospital, Çankırı, Türkiye2Council Of Forensic Medicine, Artvin Branch Office, Artvin, Türkiye
Objective: Childhood forensic traumatic injuries represent one of the foremost preventable public health concerns. This study aims to evaluate the sociodemographic characteristics, types of trauma, and the legal nature of traumatic injuries in pediatric cases subjected to forensic evaluation.
Materials and Methods: Data from 275 pediatric cases who presented to Çankırı State Hospital between January 1, 2024, and December 31, 2024, with traumatic injuries requiring forensic notification were retrospectively analyzed.
Results: Of the cases, 72.4% were male and 27.6% were female, with a mean age of 13.01±4.22 years. The most common causes of injury were physical assault (43.3%), in-vehicle traffic accidents (19.6%), and out-of-vehicle traffic accidents (17.8%). The distribution of injuries varied significantly by age and sex; physical violence (73.9%), injuries from sharp/stabbing objects (95%), and firearm injuries (100%) were more frequent among males, whereas blunt trauma was more commonly observed in females (42.9%). Soft tissue trauma was present in 92.4% of the cases, and multiple body region injuries were identified in 39.3%, with the head and neck region being particularly affected in physical assault cases (53.8%). Traffic accidents were associated with multi-region injuries and moderate to severe bone fractures.
Conclusion: This study demonstrates that childhood traumatic injuries significantly vary by age and gender. Enhancements in socioeconomic, environmental, and educational interventions are essential for the prevention of pediatric trauma. The findings are considered to offer valuable guidance for improving clinical and legal processes.
Çocuklarda adli travmatik yaralanmaların retrospektif analizi: sosyodemografik özellikler, yaralanma türleri ve adli tıbbi sonuçlar
Emre Gürkan Bulutluöz1, Burak Kaya21Çankırı Devlet Hastanesi, Adli Tıp Departmanı, Çankırı, Türkiye2Adli Tıp Kurumu, Artvin Adli Tıp Şube Müdürlüğü, Artvin, Türkiye
Amaç: Çocukluk çağı adli travmatik yaralanmaları önlenebilir sağlık sorunlarının başta gelen sebeplerindendir. Bu çalışma adli travmatik yaralanmalara uğramış pediatrik olguların sosyodemografik özelliklerini, travma türlerini ve travmatik yaralanmaların hukuki niteliğini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Çankırı Devlet Hastanesi'ne 01.01.2024 ile 31.12.2024 tarihleri arasında travmatik bir yaralanma nedeniyle başvuran ve adli bildirim yapılan 275 çocuk olguya ait veriler retrospektif olarak incelenmiştir.
Bulgular: Olguların %72,4’ü erkek, %27,6’sı kız olup, yaş ortalaması 13,01±4,22 yıldı. En sık yaralanma nedenleri darp-cebir (%43,3), araç içi trafik kazaları (%19,6) ve araç dışı trafik kazalarıydı (%17,8). Yaralanmalar cinsiyet ve yaş ile ilişkili anlamlı farklılık göstermiştir; fiziksel şiddet (%73,9), kesici-delici alet (%95) ve ateşli silah yaralanmaları (%100) erkeklerde daha sık, künt travmalar (%42,9) ise kızlarda daha yüksek oranda izlendi. Olguların %92,4'ünde yumuşak doku travmaları, %39,3'ünde çoklu bölge yaralanmaları görülmüş, özellikle baş-boyun bölgesi darp-cebir yaralanmalarında çok sık etkilendiği bulundu (%53,8). Trafik kazaları birden fazla vücut bölgesinde yaralanmalarla birlikte orta-ağır derecede kemik kırıklarına sebep olduğu tespit edildi.
Sonuç: Bu çalışma çocukluk çağı travmatik yaralanmalarının yaş ve cinsiyet ile önemli farklılıklar gösterdiğini ortaya koymaktadır. Pediatrik travmaların önlenmesine yönelik sosyoekonomik, çevresel ve eğitimsel süreçlerde iyileştirmeler sağlanmalıdır. Elde edilen verilerin klinik ve hukuki süreçlerin geliştirilmesinde rehber niteliği taşıyabileceği düşünülmektedir.
Manuscript Language: English