Quick Search
The effectiveness of fixation of hydroxyapatite-coated helical blade in preventing of the cut-out observed in treatment with proximal femoral nail of fractures of the femur intertrochanteric in elderly
Haci Bayram Tosun1, Abuzer Uludağ2, Sancar Serbest3, Necati Çiçek2, Sukru Demir41Department of Orthopaedics and Traumatology, SBÜ Elazığ Fethi Sekin Şehir SUAM, Elazığ-Türkiye2Department of Orthopaedics and Traumatology, Adıyaman University Faculty of Medicine, Adıyaman-Türkiye
3Department of Orthopaedics and Traumatology, Kırıkkale University Faculty of Medicine, Kırıkkale-Türkiye
4Department of Orthopaedics and Traumatology, Fırat University Faculty of Medicine, Elazığ-Türkiye
BACKGROUND: This study aimed to retrospectively evaluate the effectiveness of hydroxyapatite-coated (HA-coated) implants and other caput–collum implants in preventing cut-out observed in treatment with proximal femoral nail (PFN) of intertrochanteric femur fractures in elderly patients.
METHODS: A total of 98 consecutive patients (56 males and 42 females; mean age: 79.42 (61–115) years) treated with three differ-ent PFNs for intertrochanteric femoral fractures were retrospectively examined. The mean of the follow-up period was 7.87 (4–48) months. It was used a threaded lag screw in 40 patients, an HA-coated helical blade in 28 patients and a non-coated helical blade in 30 patients for PFN. The reduction quality, fracture type, and radiological outcomes among all groups were evaluated.
RESULTS: Unstable type was seen in 50 (52.1%) patients according to AO Foundation/Orthopedic Trauma Association fracture classi-fication. An acceptable-good reduction quality was seen in 87 (88.8%) of all patients. The average of tip-apex distance (TAD) value was 27.61 mm, calcar-referenced TAD (CalTAD) value was 28.72 mm, caput-collum diaphyseal angle was 128,° Parker’s anteroposterior ratio was 46.36%, and Parker’s lateral ratio was 46.82%. The best suitable implant position was observed in 49 (50%) patients. Cut-out was observed in 7 (7.14%) patients, and secondary varus displacement of more than 10° was observed in 12 (12.24%) patients. Correlation analysis and multivariate logistic regression analysis showed a significant difference between HA-coated and other implants in cut-out. Furthermore, implant type was the strongest predictive factor for cut-out complications in the multivariate logistic regression analysis.
CONCLUSION: HA-coated implants may reduce the long-term cut-out risk due to increased osteointegration and bone ingrowth in elderly patients with intertrochanteric femoral fractures with poor bone quality. However, this alone is not enough; a suitable screw position, optimal TAD values, and excellent reduction quality are other important factors.
Yaşlılarda intertrokanterik femur kırıklarının proksimal femur çivisi ile tedavisinde gözlenen cut-out’un önlenmesinde hidroksiapatit kaplı helikal blade tespitinin etkinliği
Haci Bayram Tosun1, Abuzer Uludağ2, Sancar Serbest3, Necati Çiçek2, Sukru Demir41SBÜ Elazığ Fethi Sekin Şehir SUAM, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Elazığ2Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Adıyaman
3Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Kırıkkale
4Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Elazığ
AMAÇ: Bu çalışmada, yaşlı hastalarda intertrokanterik femur kırıklarının proksimal femur çivi (PFN) ile tedavisinde gözlenen cut-out’un önlenme-sinde hidroksiapatit kaplı implantlar ve diğer baş-boyun implantlarının etkinliği geriye dönük olarak değerlendirildi.
GEREÇ VE YÖNTEM: İntertrokanterik femur kırığı nedeniyle üç farklı PFN ile tedavi edilen toplam 98 ardışık hasta (56 erkek ve 42 kadın; ortalama yaş: 79.42 (61–115) yıl) geriye dönük olarak incelendi. Ortalama takip süresi 7.87 (4–48) aydı. PFN’de kullanılan baş-boyun implant için 40 hastada yivli lag vidası, 28 hastada HA-kaplı helikal blade ve 30 hastada ise kaplamasız helikal blade kullanıldı. Tüm gruplar arasında redüksiyon kalitesi, kırık tipi ve radyolojik sonuçlar değerlendirildi.
BULGULAR: AO/OTA sınıflamasına göre 50 (%52.1) hastada instabil kırık tipi gözlendi. Hastaların 87’sinde (%88.8) iyi bir redüksiyon ve/veya kabul edilebilir redüksiyon kalitesi görüldü. Ortalama tip-apeks mesafesi (TAD) 27.61 mm, kalkar referanslı tip-apeks mesafesi (CalTAD) 28.72 mm, baş-boyun cisim açısı (CCD) 128°, Parker ön-arka oranı %46.36, Parker lateral oranı %46.82 idi. En optimal implant pozisyonu 49 (%50) hastada göz-lendi. Yedi (%7.14) hastada cut-out, 12 (%12.24) hastada ise10°’den fazla sekonder varus deplasmanı gözlendi. Korelasyon analizi ve çok değişkenli lojistik regresyon analizinde cut-out açısından HA-kaplı ve diğer implantlar arasında anlamlı bir farklılık gözlendi. Ayrıca, implant tipinin çok değişkenli lojistik regresyon analizinde cut-out komplikasyonu açısından en güçlü prediktif faktör olduğu gözlendi.
TARTIŞMA: HA-kaplı implantlar, kötü kemik kalitesine sahip intertrokanterik femur kırığı olan yaşlı hastalarda artmış osteointegrasyon ve kemik içe büyümesi nedeniyle uzun vadede cut-out riskini azaltabilir. Ancak, bu tek başına yeterli olmayıp, uygun bir vida konumu, optimum TAD değerleri ve mükemmel redüksiyon kalitesi cut-out’un önlenmesinde diğer önemli faktörlerdir.
Corresponding Author: Haci Bayram Tosun, Türkiye
Manuscript Language: English