Background
Predicting return-to-work (RTW) outcomes following upper extremity trauma is crucial for optimizing patient care, guiding rehabilitation, and reducing socioeconomic burden. While several disability scoring systems have been proposed to assess injury severity, their ability to estimate RTW status and duration remains underexplored. This study aimed to evaluate the predictive value of the Modified Hand Injury Severity Score (MHISS), Upper Extremity Disability Rate (UEDR), and Total Body Disability Rate (TBDR) for RTW outcomes in patients with hand, wrist, and forearm injuries.
Methods
A retrospective cross-sectional study was conducted on 69 patients who presented to the Forensic Medicine Department of Ondokuz Mayıs University between 2020 and 2024. Eligible participants were adults with documented hand, wrist, or forearm injuries and complete treatment records, including MHISS scoring. Demographic data, injury characteristics, and disability rates (UEDR, TBDR) were collected. Statistical analyses included Spearman correlation, ROC analysis, and logistic regression to assess associations between scoring systems and RTW status and duration.
Results
The median MHISS score was 20.0, with corresponding UEDR and TBDR values of 3.0% and 2.0%, respectively. Occupational injuries, observed in 54% of cases, were associated with significantly higher disability scores (p < 0.05). ROC analysis showed strong predictive ability for MHISS (AUC: 0.886), UEDR (AUC: 0.903), and TBDR (AUC: 0.897) in identifying RTW status. While MHISS effectively predicted RTW status, it did not correlate with RTW duration (p = 0.082). In contrast, UEDR and TBDR demonstrated weak but statistically significant correlations with RTW duration (r = 0.295 and r = 0.296, respectively). Multivariate logistic regression did not identify any independent predictors of RTW.
Conclusions
Disability scoring systems such as MHISS, UEDR, and TBDR are useful tools for predicting whether patients will return to work following hand and forearm injuries. However, their ability to estimate the duration of work absence is limited. Future research should integrate psychosocial, occupational, and rehabilitation-related variables to develop more comprehensive models for RTW prognosis.
Amaç
Üst ekstremite travmalarını takiben işe dönüş sonuçlarını öngörebilmek, hasta bakımının optimize edilmesi, rehabilitasyon sürecinin yönlendirilmesi ve sosyoekonomik yükün azaltılması açısından kritik öneme sahiptir. Travma şiddetini değerlendirmek amacıyla çeşitli engellilik puanlama sistemleri önerilmiş olsa da bu sistemlerin işe dönüş durumu ve süresini tahmin etme konusundaki yeterliliği sınırlı düzeyde araştırılmıştır. Bu çalışma, el, el bileği ve ön kol yaralanmaları bulunan hastalarda Modifiye El Yaralanması Şiddet Skoru (MHISS), Üst Ekstremite Özürlülük Oranı (UEDR) ve Toplam Vücut Özürlülük Oranı’nın (TBDR) işe dönüş sonuçlarını öngörme değerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem
Bu retrospektif kesitsel çalışma, 2020–2024 yılları arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalı’na başvuran 69 hasta üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya, el, el bileği veya ön kol yaralanması olan, tam tedavi kayıtlarına ve MHISS skorlamasına sahip erişkin bireyler dahil edilmiştir. Demografik veriler, yaralanma özellikleri ve özürlülük oranları (UEDR, TBDR) toplanmıştır. İstatistiksel analizlerde Spearman korelasyonu, ROC analizi ve lojistik regresyon kullanılmıştır.
Bulgular
Ortanca MHISS skoru 20, UEDR %3, TBDR ise %2 olarak hesaplanmıştır. Olguların %54’ünde gözlenen iş kazaları, anlamlı düzeyde daha yüksek engellilik skorlarıyla ilişkili bulunmuştur (p < 0.05). ROC analizi, MHISS (AUC: 0.886), UEDR (AUC: 0.903) ve TBDR’nin (AUC: 0.897) işe dönüş durumunu öngörmede yüksek doğrulukla çalıştığını göstermiştir. MHISS, işe dönüş durumunu başarılı şekilde tahmin etmesine karşın, işe dönüş süresiyle anlamlı bir korelasyon göstermemiştir (p = 0.082). Buna karşılık, UEDR ve TBDR ile işe dönüş süresi arasında zayıf ancak anlamlı korelasyonlar bulunmuştur (sırasıyla r = 0.295 ve r = 0.296). Çok değişkenli lojistik regresyon analizinde bağımsız bir prediktör saptanmamıştır.
Sonuç
MHISS, UEDR ve TBDR gibi engellilik puanlama sistemleri, el ve ön kol yaralanmaları sonrasında hastaların işe dönüp dönemeyeceğini öngörmede faydalı araçlardır. Ancak, işe dönüş süresini tahmin etme kapasiteleri sınırlıdır. Gelecekte yapılacak çalışmalarda, psikososyal, mesleki ve rehabilitasyonla ilişkili değişkenlerin de dahil edilmesiyle daha kapsamlı öngörü modelleri geliştirilebilir.