Quick Search
Protective effect of osthole on testicular ischemia/reperfusion injury in rats
Osman Hakan Kocaman1, Tansel Günendi1, Mustafa Erman Dörterler1, Ismail Koyuncu2, Hakim Çelik3, Nihat Yumuşak4, Mehmet Emin Böleken11Department of Pediatric Surgery, Harran University Faculty of Medicine, Şanlıurfa-Turkey2Department of Medical Biochemistry, Harran University Faculty of Medicine, Şanlıurfa-Turkey
3Department of Physiology, Harran University Faculty of Medicine, Şanlıurfa-Turkey
4Department of Pathology, Harran University Faculty of Veterinary Medicine, Şanlıurfa-
BACKGROUND: Testicular torsion is a urological emergency that requires urgent surgical intervention which results in testicular loss if not diagnosed and treated in a timely fashion. Ischemic tissue damage with oxygen deficiency, which starts with the decrease in blood flow to the tissue, continues to increase with the reoxygenation of the damaged tissues as soon as reperfusion is achieved. In various studies, osthole has also been shown to reduce cerebral, spinal cord, intestinal, renal, and myocardial ischemia/perfusion (I/R) damage. The aim of this study is to examine the effects of osthole on testicular I/R injury.
METHODS: 28 Wistar-albino rats were randomly divided into four experimental groups (n=7). Group 1 was the sham operation group. In Group 2 (I/R), 3-h ischemia was created by rotating the testis 720° clockwise, followed by 3 h of reperfusion. In Group 3 (I/R + single dose of Osthole), 20 mg/kg ostol was administered intraperitoneally half an hour before detorsion after 3 h of torsion. The testis was detorsioned. Three h of detorsion was applied. In Group 4 (I/R + twice doses of Osthole), 20 mg/kg ostol was administered intraperitoneally half an hour before detorsion, followed by 3-h torsion. The testis was released and detorsioned. Half an hour after the detorsion, an intraperitoneal dose of 20 mg/kg osthole was administered again. Detorsion was done for 3 h. All rats were sacrificed after 6 h and right orchiectomy was performed for blood for biochemical analysis and histopathological sample.
RESULTS: Glutathion, nuclear respiratory factor 2, Superoxide dismutase, and 8-hydroxydeoxyguanosine levels were decreased in I/R rats, while interleukin-6, malondialdehyde, and myeloperoxidase levels were increased. While caspase 3, caspase 8, caspase 9, and TUNEL showed moderate immunopositive tissues immunohistochemically in rats with I/R damage, mild immunopositive tissues were detected in Group 3 and Group 4. In the histochemical examination, degenerative tubule structure and separation of epithelial cells were observed in I/R rats, while partially healed testicular tissue was detected in Group 3 and Group 4.
CONCLUSION: In our study, we observed that osthole reduced oxidative damage, suppressed the inflammatory process, prevented apoptosis, and reduced cell damage. We think that with repeated doses, cellular damage would gradually decline.
Ostol'ün sıçanlarda testis iskemi/reperfüzyon hasarı üzerine koruyucu etkisi
Osman Hakan Kocaman1, Tansel Günendi1, Mustafa Erman Dörterler1, Ismail Koyuncu2, Hakim Çelik3, Nihat Yumuşak4, Mehmet Emin Böleken11Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Şanlıurfa2Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı, Şanlıurfa
3Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Şanlıurfa
4Harran Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Şanlıurfa
AMAÇ: Testis torsiyonu, zamanında teşhis ve tedavi edilmezse testis kaybına neden olan acil cerrahi müdahale gerektiren ürolojik bir acil durumdur. Dokuya giden kan akımının azalması ile başlayan oksijen yetersizliği ile iskemik doku hasarı, reperfüzyon sağlanır sağlanmaz hasarlı dokuların yeniden oksijenlenmesi ile artarak devam eder. Çeşitli çalışmalarda ostol'ün beyin, omurilik, bağırsak, böbrek ve miyokardiyal iskemi/reperfüzyon (İ/R) hasarını da azalttığı gösterilmiştir. Bu çalışmanın amacı, ostol'ün testis İ/R hasarı üzerindeki etkilerini incelemektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Yirmi sekiz Wistar-albino sıçan rastgele dört deney grubuna ayrıldı (n=7). Grup 1 sham operasyon grubuydu. Grup 2’de (İ/R uygulanan sıçanlar) testis saat yönünde 720° döndürülerek üç saatlik iskemi oluşturuldu. ardından üç saatlik reperfüzyon sağlandı. Grup 3’te (İ/R+tek doz ostol uygulanan sıçanlar) üç saatlik torsiyonun ardından detorsiyondan yarım saat önce intraperitoneal dozda 20 mg/kg ostol uygulandı. Testis detorsiyone edildi. Üç saatlik detorsiyon uygulandı. Grup 4’te (İ/R+iki doz ostol uygulanan sıçanlar) üç saatlik torsiyonu takiben detorsi-yondan yarım saat önce intraperitoneal dozda 20 mg/kg ostol uygulandı. Testis serbest bırakıldı ve detorsiyon yapıldı. Detorsiyondan yarım saat sonra tekrar intraperitoneal doz olarak 20 mg/kg ostol uygulandı. Üç saatlik detorsiyon yapıldı. Tüm sıçanlar altı saatin sonunca sakrifiye edilerek biyokimyasal analiz için kan ve histopatolojik örnek için sağ orşiektomi yapıldı.
BULGULAR: Grup 2’de GSH, NRF2, SOD, 8-OHDOG seviyeleri azalırken, IL-6, MDA ve MPO seviyelerinde artış saptandı. Grup 2’deki sıçanlarda kaspaz 3, kaspaz 8, kaspaz 9 ve TUNEL immünhistokimyasal olarak orta düzeyde immünopozitif dokular gösterirken, grup 3 ve grup 4’te hafif immünopozitif dokular tespit edildi. Histokimyasal incelemede grup 2’de dejeneratif tübül yapısı ve epitel hücrelerinin ayrılması gözlenirken, grup 3 ve grup 4’te kısmen iyileşmiş testis dokusu tespit edildi.
TARTIŞMA: Çalışmamızda ostol’ün oksidatif hasarı azalttığını, enflamatuvar süreci baskıladığını, apoptozu önlediğini ve hücre hasarını azalttığını gözlemledik. Tekrarlanan dozlarla hücresel hasarın kademeli olarak azalacağını düşünüyoruz.
Manuscript Language: English