Gut mucosa in the rats exposed temporary mechanical obstruction fed with probiotic

BACKGROUND: Created a model in the rats, to prevent mucosal damage and related effects in the patients, who were operated due to mechanical obstruction. Some groups fed fodder with probiotics, some groups fed with standard fodder. It is objected that the damage of gut mucosa and related effects on how to expose the differences of the groups.
METHODS: In this study, 48 female Wistar-albino type rats are separated into five groups randomly. In the first operation, rats’ terminal ileum was tied up with silk except for the control group. Two groups 24, the other two groups 48 hours later operated again and terminal ileum obstructions were removed. During that time, each one of those 24 and 48 hours of obstructed groups were fed with probiotic. Twenty-four hours later, the control group and other groups were operated for the third time for sampling. Terminal ileum, liver, spleen, MLN (Mesenteric lymph node) and blood samples were taken.
RESULTS: The research group, which was obstructed and fed with probiotics during 48 hours, was significantly observed in increased mucosa cell loss and mucosal edema. Bacterial translocation was found more common in groups without probiotics. Tissue GR (Glutathione reductase) and erythrocyte CAT (Catalase) were lower in the group of 24 hours obstructed and given probiotics.
CONCLUSION: The findings suggest that the high rate of mucosal edemas in the groups that are fed with probiotics can be seen as damage, but we think that probiotics are consonant with the strength of the mucosal barrier. Thus, in the groups fed with probiotics, it is possible that bacterial translocation is seen less, and some antioxidative enzymes are found less. Further studies are needed to investigate the benefits of probiotics in patients operated for obstruction.

Geçici mekanik obstrüksiyona maruz kalmýþ, probiyotik ile beslenen sýçanlarda baðýrsak mukozasý

AMAÇ: Mekanik obstrüksiyon nedeniyle ameliyat edilen hastalarda mukozal hasarý ve buna baðlý etkileri önlemek için sýçanlarda bir model oluþturuldu. Bazý gruplara yemleri ile probiyotik verilerek, bazýlarý ise standart yemlerle beslendi. Baðýrsak mukozasýnýn zarar görmesi ve buna baðlý olan etkilerin gruplar arasýnda farklýlýk ortaya çýkarmasý beklendi.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kýrk sekiz diþi wistar-albino tipi sýçan rastgele beþ gruba ayrýldý. Ýlk operasyonda, kontrol grubu dýþýndaki sýçanlarýn baðýrsaklarý terminal ileum düzeyinde ipek ile baðlandý. Ýki grup 24, diðer iki grup 48 saat sonra tekrar ameliyat edildi ve terminal ileumdaki obtrüksiyonlarý kaldýrýldý. Bu süre zarfýnda, 24 ve 48 saat obstrükte kalan gruplardan her birine probiyotik verildi. Yirmi dört saat sonra, kontrol grubu ve diðer gruplar örnekleme için üçüncü kez ameliyat edildi. Terminal ileum, karaciðer, dalak, MLN (mezenterik lenf nodu) ve kan örnekleri alýndý.
BULGULAR: Kýrk sekiz saat boyunca obstrükte kalan ve probiyotiklerle beslenen araþtýrma grubunda mukozal hücre kaybý ve mukozal ödemde belirgin olarak artýþ gözlendi. Bakteriyel translokasyon, probiyotik verilmeyen gruplarda daha yaygýn bulundu. Doku GR (Glutatyon redüktaz) ve eritrosit CAT (katalaz), 24 saat boyunca týkalý ve probiyotik verilen grupta daha düþüktü.
TARTIÞMA: Probiyotiklerle beslenen gruplardaki yüksek mukozal ödem oranlarý hasar olarak görülebilir, ancak probiyotiklerin mukozal bariyer etkisi ile uyumlu olduðunu düþünüyoruz. Böylece probiyotiklerle beslenen gruplarda, bakteriyel translokasyonun daha az görülmesi ve bazý antioksidan enzimlerin daha düþük bulunmasý mümkündür. Probiyotiklerin cerrahi hastalarda yararlarýný belirlemek için ileri çalýþmalara ihtiyaç vardýr.