BACKGROUND: The primary objective of this study was to evaluate the use of STOP-BANG questionnaire in prediction of difficult airway. The secondary aim of this study is to evaluate the correlation of the questionnaire and other difficult airway determinant tests in predicting difficult airway.
METHODS: Two hundred American Society of Anesthesiologists’ Status I, II, and III patients under general anesthesia were enrolled in this prospective randomized study. Patients’ age, height, body weight, body mass index, neck circumference, inter-incisor distance when the mouth is fully open, sternomental and thyromental distance, mandibular length, neck length, biting the upper lip, STOP-BANG score, and Mallampati and Cormack–Lehane (C–L) grades were recorded. The first thing we want to find is to determine the usability of the STOP-BANG questionnaire as an indicator of the difficult airway. Comparing difficult airway with the other parameters was secondary objectives. The patients were divided into two groups as difficult and easy intubation with difficult and easy facial mask ventilation. The data were analyzed using an SPSS statistics 16.0 program. Statistical analysis was performed using, Chi-square and Spearman correlation analysis test.
RESULTS: Forty-five out of 200 patients had difficulty in intubation and 73 out of them had difficulty in mask ventilation. Between difficult airway and high STOP-BANG score was a moderate positive correlation (p<0.05). Furthermore, unnatural dental status, greater head circumference, greater neck circumference, Mallampati, and C–L classification were significantly positive correlated with a difficult airway (p<0.05).
CONCLUSION: In our study, the STOP-BANG questionnaire was found to be important in predicting the difficult airway and this test was found to be usable like other difficult airway parameters.
AMAÇ: Bu çalışmadaki ilk amaç, zor hava yolunu tahmin etmede STOP-BANG anketinin kullanımını değerlendirmektir. Çalışmada ikincil olarak değerlendirmek istenen zor hava yolunu tahmin etmede anketin ve diğer zor hava yolu belirleyici testlerin korelasyonunu değerlendirmektir. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu ileriye yönelik randomize çalışmaya genel anestezi altında opere olacak iki yüz Amerikan Anesteziyologlar Derneği (ASA) skoru I, II ve III olan hastalar alındı. Hastaların yaşı, boyu, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi, boyun çevresi, ağız tam açıkken interinsizör mesafesi, sternomental ve tiromental mesafe, mandibular uzunluk, boyun uzunluğu, üst dudak ısırma testi, STOP-BANG skoru, mallampati ve Cormack Lehane derecesi notları kaydedildi. İlk olarak bulmak istediğimiz zor hava yolunun bir göstergesi olarak STOP-BANG anketinin kullanılabilirliğini tespit etmektir. Zor hava yolunu diğer parametrelerle karşılaştırmak ikincil hedefimizdi. Hastalar zor ve kolay yüz maskesi ventilasyonu ile zor ve kolay entübasyon olarak iki gruba ayrıldı. Veriler bir SPSS istatistik 16.0 programı kullanılarak analiz edildi. İstatistiksel analiz Ki-kare ve Spearman korelasyon analizi testi kullanılarak yapıldı.
BULGULAR: İki yüz hastadan 45’inin entübasyonda, yetmiş üçünün ise maske ventilasyonunda zorluk görüldü. Zor hava yolu ile yüksek STOP-BANG skoru arasında orta derecede pozitif korelasyon vardı (p<0.05). Ayrıca anormal diş yapısı, büyük kafa çevresi, büyük boyun çevresi, mallam-pati, Cormack Lehane sınıflandırması zor hava yolu ile anlamlı pozitif korelasyon gösterdi (p<0.05).
TARTIŞMA: Çalışmamızda, STOP-BANG anketinin zor hava yolunu tahmin etmede önemli olduğu görülmüştür ve bu test diğer zor hava yolu parametreleri gibi kullanılabilir olduğu tespit edilmiştir.