Quick Search
Comparison of intramedullary nail and plate osteosynthesis in humerus surgical neck fracture
Ali Şişman1, Özgür Avci2, Caner Poyraz1, Alican Çiçek1, Serdar Kamil Çepni3, Şevki Öner Şavk11Department of Orthopedics and Traumatology, Adnan Menderes University Faculty of Medicine, Aydın-Türkiye2Department of Orthopedics and Traumatology, Tavsanli State Hospital, Kütahya-Türkiye
3Department of Orthopedics and Traumatology, Health Sciences University Umraniye Training and Research Hospital, İstanbul-Türkiye
BACKGROUND: The aim of this study is to compare clinically and radiologically the plate osteosynthesis method and the in-tramedullary nail (IMN) method, which is currently used in the surgical treatment of surgical neck proximal humerus fractures (PHFs) in which there is no consensus
METHODS: A total of 248 patients who underwent PHF between January 2013 and December 2017 were retrospectively reviewed. Sixty-two patients were included in the study. The results were clinically compared in terms of the amount of blood loss, operative time, and union time. Radiologically, it was compared in terms of intraoperative neck–shaft angle (NSA), final NSA, the American Shoulder and Elbow Surgeons (ASES), and Constant and Visual Analog Scale (VAS) scores.
RESULTS: Two groups were formed: plate and IMN. The groups were similar in terms of age, sex, operation side, and follow-up time. There was no difference between the groups in terms of NSA, final NSA, ASES, Constant, and VAS scores. The amount of intraoper-ative blood loss, operative time, and union time was shorter in the IMN group.
CONCLUSION: In surgical neck PHF surgery, plate and IMN are methods that show good clinical outcomes. According to this study, the advantages of the IMN method compared with plate osteosynthesis in Neer type II PHF treatment can be listed as less intraoper-ative blood loss, shorter operative time, and union time.
Humerus cerrahi boyun kırıklarında intramedüller çivi ve plak osteosentezinin karşılaştırılması
Ali Şişman1, Özgür Avci2, Caner Poyraz1, Alican Çiçek1, Serdar Kamil Çepni3, Şevki Öner Şavk11Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Aydın, Türkiye2Tavşanlı Devlet Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Kütahya, Türkiye
3Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul, Türkiye
AMAÇ: Çalışmanın amacı, literatürde fikir birliği olmayan cerrahi boyun proksimal humerus kırıklarının (PHK) cerrahi tedavisinde kullanılan plak yöntemi ile intramedüller çivi (İMÇ) yönteminin klinik ve radyolojik olarak karşılaştırılmasıdır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2013-Aralık 2017 yılları arasında PHK nedeniyle başvuran 248 olgu retrospektif olarak incelendi. Altmış iki olgu çalışmaya dahil edildi. Sonuçlar klinik olarak kan kaybı miktarı, cerrahi süre, kaynama süresi açısından karşılaştırıldı. Radyolojik olarak ise Intraope-ratif Neck-Shaft Açısı(NSA), final NSA, American Shoulder and Elbow Surgeons(ASES), Constant ve Visuel Analog Scale(VAS) skorları açısından karşılaştırıldı.
BULGULAR: Plak ve İMÇ olarak iki grup oluşturuldu. Gruplar yaş, cinsiyet, operasyon tarafı, takip süresi açısında benzerdi. NSA, final NSA, ASES, Constant ve VAS skorları bakımından gruplar arasında fark yoktu. IMÇ grubunda intraoperatif kan kaybı miktarı, cerrahi süre ve kaynama süresi daha kısa idi.
TARTIŞMA: Cerrahi boyun PHK cerrahi tedavisinde plak veya IMÇ iyi klinik sonuçlar gösteren yöntemlerdir. Bu çalışmaya göre; intraoperatif daha az kan kaybı ortaya çıkması, daha kısa sürede cerrahinin tamamlanması ve daha kısa sürede kaynama görülmesi plak yöntemine göre İMÇ yönteminin avantajıdır.
Manuscript Language: English