BACKGROUND: The objective of this study was to assess the efficacy of Kinesio Tape (KT) application as a complementary treatment for patients with acute ankle sprain (AAS) in an Emergency Department (ED) setting.
METHODS: A prospective, quasi-randomized controlled trial was conducted in a tertiary care ED. Adult patients diagnosed with isolated, stable Grade 1 and Grade 2 AAS were included. Patients were divided into two groups: the KT group, where KT was applied in addition to conventional treatment, and the control group, receiving only conventional treatment. Pain intensity, analgesic usage, and patient satisfaction were assessed.
RESULTS: While pain levels were similar between both groups at baseline and the 30th minute, the control group reported significantly lower pain levels at the 60th minute (p=0.575, p=0.437, and p=0.042, respectively). The KT group exhibited reduced analgesic drug consumption and higher patient satisfaction levels (p<0.001 and p=0.003, respectively). Logistic regression analysis revealed that the difference in pain intensity at the 60th minute lost significance, while analgesic usage and patient satisfaction remained significant (p=0.631, p=0.003, and p=0.026, respectively).
CONCLUSION: KT application, as a complementary treatment, may reduce the need for analgesics and enhance patient satisfaction in patients with AAS in the ED. Further research is needed to refine its application and confirm its effectiveness in standard AAS treatment protocols.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, Acil Servis (AS) ortamında Akut Ayak Bileği Burkulması (AABB) olan hastalarda Kinezyotape (KT) uygulamasının destekleyici tedavi olarak etkinliğini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Üçüncü basamak bir AS'te prospektif yarı-rasgele kontrollü bir çalışma yapılmıştır. İzole stabil Grade 1 ve Grade 2 AABB tanısı konmuş erişkin hastalar dahil edildi. Hastalar, iki gruba ayrıldı: KT grubu, geleneksel tedaviye ek olarak KT uygulanan grup; kontrol grubu ise sadece geleneksel tedavi alan grup. Ağrı şiddeti, analjezik kullanımı ve hasta memnuniyeti değerlendirildi.
BULGULAR: Her iki grup arasında başlangıçta ve 30. dakikada benzer ağrı düzeyleri bildirilirken, kontrol grubu 60. dakikada anlamlı ölçüde daha düşük ağrı düzeyleri bildirdi (sırasıyla p=.575, p=.437 ve p=.042). KT grubu, analjezik ilaç tüketiminde azalma ve daha yüksek hasta memnuniyet düzeyleri sergiledi (sırasıyla p<.001 ve p=.003). Lojistik regresyon analizi, 60. dakikada ağrı şiddetindeki farkın anlamını yitirdiğini, ancak analjezik kullanımı ve hasta memnuniyetinin anlamlı olduğunu ortaya koydu (sırasıyla p=.631, p=.003 ve p=.026).
SONUÇ: KT uygulaması, destekleyici bir tedavi olarak, AS'teki AABB hastalarında analjezik ihtiyacını azaltabilir ve hasta memnuniyetini artırabilir. Uygulamanın etkinliğini doğrulamak ve standart AABB tedavi protokollerindeki yerini belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.