Is the increased ozone dosage key factor for its anti-inflammatory effect in an experimental model of mesenteric ischemia?

BACKGROUND: Ischemia/reperfusion injury of the intestines is a severe surgical condition. This study aimed to reveal ozone therapy effects with relatively increased ozone dosage in a created ischemia/reperfusion injury model.
METHODS: In this study, 24 albino Wistar rats were examined in three groups. Rats in the control group (CG, n=8) underwent only a laparotomy. In the sham group (SG, n=8) and ozone group (OG, n=8), the superior mesenteric artery (SMA) of the rats was occluded for 1 h. After de-occluding the SMA, the abdomen was closed, physiological saline was infused intraperitoneally in the SG, and an increased ozone/oxygen mixture dose (from 0.7 mg/kg to 1 mg/kg) was infused intraperitoneally in the OG. Small intestine samples were obtained at the 24th h for histopathological examination of intestinal mucosal injury and evaluated according to the Chiu score. In addition, Malondialdehyde and Myeloperoxidase levels were evaluated for oxidant levels, whereas, Glutathione (GSH) enzyme activity was measured to evaluate the tissue antioxidant system.
RESULTS: Histopathologically, the Chiu score was the lowest in the CG. It was lower in the OG compared to the SG showing the ameliorating effect of ozone on the intestinal mucosa. Chiu score in the OG was higher compared to that in the CG, but not statisti-cally significant. A significantly higher GSH level was observed in the OG compared to the SG, proving antioxidant activity.
CONCLUSION: In this experimental model of ischemia/reperfusion in rats, treatment with an increased ozone level decreased the inflammatory process through antioxidant mechanisms and reduced intestinal mucosal damage. However, the effectiveness of ozone therapy depends on its dosages.

Yüksek ozon dozu, deneysel mezenter iskemi modelinde antiinflamatuar etkisi için anahtar faktör müdür?

AMAÇ: Baðýrsaklarýn iskemi/reperfüzyon yaralanmasý ciddi bir cerrahi durumdur. Bu çalýþma, oluþturulan bir iskemi/reperfüzyon yaralanmasý modelinde nispeten artan ozon dozu ile ozon tedavisinin etkilerini ortaya koymayý amaçlamýþtýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalýþmada 24 adet albino Wistar rat üç grupta incelendi. Kontrol grubundaki sýçanlara (KG, n=8) sadece laparotomi uygu-landý. Sahte grupta (SG, n=8) ve ozon grubunda (OG, n=8) sýçanlarýn superior mezenterik arteri (SMA) 1 saat süreyle týkandý. SMA deoklüzyondan sonra karýn kapatýldý, SG'de intraperitoneal olarak fizyolojik salin infüze edildi ve OG'de intraperitoneal olarak artan ozon/oksijen karýþým dozu (0.7 mg/kg'dan 1 mg/kg'a) infüze edildi. Baðýrsak mukozal hasarýn histopatolojik incelemesi için 24. saatte ince baðýrsak örnekleri alýndý ve Chiu skoruna göre deðerlendirildi. Ayrýca oksidan düzeyler için Malondialdehit (MDA) ve Miyeloperoksidaz (MPO) düzeyleri, doku antioksidan sistemini deðer-lendirmek için ise Glutatyon (GSH) enzim aktivitesi ölçüldü.
BULGULAR: Histopatolojik olarak Chiu skoru KG'de en düþüktü. Ozonun baðýrsak mukozasý üzerindeki iyileþtirici etkisini gösteren OG'de SG'ye kýyasla daha düþüktü. OG'deki Chiu skoru, KG'ye kýyasla daha yüksekti, ancak istatistiksel olarak anlamlý deðildi. OG'de SG'ye kýyasla önemli ölçüde daha yüksek bir GSH seviyesi gözlendi ve bu da antioksidan aktiviteyi kanýtladý.
SONUÇ: Sýçanlarda iskemi/reperfüzyonun bu deneysel modelinde, artan ozon seviyesi ile tedavi, antioksidan mekanizmalar yoluyla inflamatuar süreci azalttý ve baðýrsak mukozal hasarý azalttý. Bununla birlikte, ozon tedavisinin etkinliði dozajlarýna baðlýdýr.