p-ISSN: 1306-696x | e-ISSN: 1307-7945

Quick Search

SCImago Journal & Country Rank
Comparison of intramedullary nail and plate fixation in distal tibia diaphyseal fractures close to the mortise [Ulus Travma Acil Cerrahi Derg]
Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2014; 20(3): 189-193 | DOI: 10.5505/tjtes.2014.92972

Comparison of intramedullary nail and plate fixation in distal tibia diaphyseal fractures close to the mortise

Umut Yavuz, Sami Sökücü, Bilal Demir, Timur Yıldırım, Çağrı Özcan, Yavuz Selim Kabukçuoğlu
Baltalimani Bone Diseases Training And Research Hospital, Orthopaedics And Traumatology Department, Istanbul, Turkey

BACKGROUND: In this study, we aimed to compare the functional and radiological results of intramedullary nailing and plate fixation techniques in the surgical treatment of distal tibia diaphyseal fractures close to the ankle joint.
METHODS: Between 2005 and 2011, 55 patients (32 males, 23 females; mean age 42 years; range 15 to 72 years) who were treated with intramedullary nailing (21 patients) or plate fixation (34 patients) due to distal tibia diaphyseal fracture were included in the study. The average follow-up period was 27.6 months (range, 12-82 months). The patients were evaluated with regard to nonunion, malunion, infection, and implant irritation. The AOFAS (American Orthopaedic Foot and Ankle Society) scale was used for the clinical evaluation.
RESULTS: No statistically significant difference was found between the two surgical methods with respect to unification time, AOFAS score, accompanying fibula fracture, material irritation, and malunion. Nine patients had open fractures, and these patients were treated with plate fixation (p=0.100). Nonunion developed in three patients who were treated with plates. Infection occurred in one patient. Anterior knee pain was significantly higher in patients who were treated with intramedullary nails. There was no malunion in any patient.
CONCLUSION: As the distal fragment is not long enough, plate fixation technique is usually preferred in the treatment of distal tibia diaphyseal fractures. In this study, we observed that if the surgical guidelines are followed carefully, intramedullary nailing is an appropriate technique in this kind of fracture. The malunion rates are not significantly increased, and it also has the advantages of being a minimally invasive surgery with fewer wound problems.

Keywords: AOFAS, distal tibia fracture; intramedullary nail; plate.

Mortise yakın distal tibia diafiz kırıklarının tedavisinde intramedüller çivi ve plak tedavisinin karşılaştırılması

Umut Yavuz, Sami Sökücü, Bilal Demir, Timur Yıldırım, Çağrı Özcan, Yavuz Selim Kabukçuoğlu
Baltalimanı Kemik Hastalıkları Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul, Türkiye

AMAÇ: Bu çalışmada ayak bileği eklemine (mortis) yakın distal tibia diafiz kırıklarının tedavisinde intramedüller çivi veya plak tedavisinin fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2005-2011 yılları arasında intramedüller çivi (21 hasta) veya plak (34 hasta) ile tedavi edilen 55 hasta (32 erkek, 23 kadın; ortalama yaş 42; dağılım 15-72 yıl) çalışmaya alındı. Ortalama takip süresi 27.6 ay (dağılım 12-82 ay) idi. Hastalar kaynamama (nonunion), yanlış kaynama (malunion), enfeksiyon, implant irrtasyonu ve klinik açıdan AOFAS (American Orthopaedic Foot and Ankle Society) skoru ile değerlendirildi.
BULGULAR: Kırığın ekleme uzaklığı, kaynama zamanı, AOFAS skoru, ilave fibula kırığı, malunion, materyal irritasyonu açısından istatistiksel fark gözlenmedi. Hastaların dokuz tanesinde açık kırık mevcuttu ve bu hastalar plak ile tedavi edilmişti (p=0.100). Plak ile tedavi edilen üç hastada kaynamama gelişti. Bir hastada enfeksiyon gelişti. Diz önü ağrısı çivi yapılan hastalarda istatistiksel olarak fazla idi. <10° malunion gelişen hastamız yoktu. Çivi veya plak uygulanan hastalar arasında minimal malunion (13 hasta) açısından karşılaştırıldığında fark yoktu.
TARTIŞMA: Distal tibia diafiz kırıklarının tedavisinde distal parça kısa olduğu için genellikle plak tercih edilmektedir. Çalışmamızda cerrahi kurallara dikkat edildiğinde çivi tedavisinin malunionu artırmadığı bununla birlikte kapalı cerrahi ve daha az yara yeri problemi nedeniyle avantajları olduğunu gördük.

Anahtar Kelimeler: AOFAS, çivi; distal tibia kırığı; plak; sonuçlar.

Umut Yavuz, Sami Sökücü, Bilal Demir, Timur Yıldırım, Çağrı Özcan, Yavuz Selim Kabukçuoğlu. Comparison of intramedullary nail and plate fixation in distal tibia diaphyseal fractures close to the mortise. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2014; 20(3): 189-193

Corresponding Author: Umut Yavuz, Türkiye
Manuscript Language: Turkish