Quick Search
Evaluation of anatomical and functional outcomes in patients undergoing repair of traumatic canalicular laceration
Hasan Aytoğan1, Şeyda Karadeniz Uğurlu21Department Of Eye Disease, Tepecik Training And Research Hospital, Izmir, Turkey2Department Of Eye Disease, Katip Celebi University Medicine Faculty, Izmir, Turkey
BACKGROUND: The present study was designed to evaluate functional and anatomical success of traumatic canalicular laceration repair.
METHODS: Consecutive patients who presented at Atatürk Training and Research Hospital Eye Clinic, İzmir Katip Çelebi University Faculty of Medicine and had canalicular laceration repair performed by the same surgeon between January 2009 and December 2014 were included in the study. Demographic data, length of time between injury and surgery, and cause of the trauma, surgical method employed, and duration of follow-up were recorded. Postoperative epiphora was evaluated using Munk score. Patency of lacrimal system was assessed with canalicular irrigation.
RESULTS: Thirty-five male and 6 female patients were included in the study. Mean age of 41 participants was 31.85±18.9 years (range: 1–79 years). Avulsive injury was observed in 66% (n=27), and direct (penetrating) injury in 34% (n=14). Distribution of injured canaliculi was as follows: left inferior canaliculus 63.4% (n=26), right inferior canaliculus 19.5% (n=8), right superior canaliculus 9.8% (n=4), and left superior canaliculus 7.3% (n=3). Thirty-four patients had monocanalicular tube implantation (mini-Monoka) and 10 patients had bicanalicular annular intubation using pigtail probe. Average follow-up time was 6±5.7 months. Munk score was Grade 0 in all patients. Canalicular irrigation indicated all canaliculi were patent.
CONCLUSION: Recent microsurgical techniques result in successful repair of canalicular laceration.
Travmatik kanalikül kesi tamiri yapılan hastalarda anatomik ve fonksiyonel başarının değerlendirilmesi
Hasan Aytoğan1, Şeyda Karadeniz Uğurlu21Tepecik Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Göz Hastalıkları Kliniği, İzmir2Katip Çelebi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabildim Dalı, İzmir
AMAÇ: Tek taraflı kanaliküler kesi tamiri uygulanan hastalarda anatomik ve fonksiyonel başarıyı değerlendirmek.
GEREÇ VE YÖNTEM: 1 Ocak 2009 ile 31 Aralık 2014 tarihleri arasında tek cerrah tarafından kanalikül kesi tamiri yapılan hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik verileri, travmanın zamanı ve etkeni, uygulanan cerrahi yöntem ve izlem süreleri kaydedildi. Hastaların sulanma yakınmaları cerrahi sonrası entübasyon tüpünün çıkarılmasını takiben en son kontrol muayenede Munk skorlamasına göre değerlendirildi. Gözyaşı yolunun açıklığı kanaliküler irigasyon ile incelendi.
BULGULAR: Tek taraflı kanaliküler kesi tamiri yapılan 41 hastanın (35 erkek, 6 kadın) ortalama yaşı 31.85±18.9 (sınırlar, 1–79) idi. Travma dağılımı indirekt-avülsif yaralanma %66 (n=27), direkt-penetran yaralanma %34 (n=14) şeklindeydi. Kesi yeri sol alt kanalikül %63.4 (n=26), sağ alt kanalikül %19.5 (n=8) sağ üst kanalikül %9.8 (n=4) ve sol üst kanalikül %7.3 (n=3)olarak saptandı. Kırk bir hastadan 10’una pigtai lprob ile bikanaliküler anüler entübasyon uygulanırken, 31 hastaya monokanaliküler entübasyon uygulandı. İzlem süresi ortalama 6±5.7 ay idi. Hastaların tümünde lavaj açık bulundu. Munk skoru hastaların tamamında grade 0 olarak belirlendi.
TARTIŞMA: Günümüzde mikrocerrahi yöntemlerle yapılan kanalikül kesi tamiri ile çok başarılı sonuçlar elde edilmektedir.
Corresponding Author: Hasan Aytoğan, Türkiye
Manuscript Language: Turkish