A prospective and comparative study of referrals to neurosurgeons in an emergency department: does use of guidelines for head trauma affect the assessment made by non-neurosurgeons?

BACKGROUND: Restriction of the direct admission of all head-injured patients to the neurosurgical unit remains common practice in many parts of the world. This study was conducted to assess if the initial neurological examination of patients with a head trauma and their management are adequately performed before the referrals and also to determine whether strict use of guidelines for the management of patients with head injuries can be effective. METHODS: The referrals of head-injured patients from different doctors in the emergency department to the same neurosurgeon were assessed prospectively in two separate 6-month periods: the period before training of the non-neurosurgeon physicians on the selection of cases that require a neurosurgical intervention and the period after training. RESULTS: The first part of study showed that initial neurological examination of patients with a head trauma and their management were not performed correctly by the non-neurosurgeon physicians. However, the second study period showed that non-neurosurgeon physicians performed a more accurate selection of patients requiring a neurosurgical intervention after receiving systematic neurosurgical training for at least 6 months. CONCLUSION: In hospitals where there are no specialist trauma surgeons, neurosurgeons should train non-neurosurgeons regarding the accurate selection of neurosurgical cases that need an emergency intervention. In this training, use of guidelines for the management of head injuries is very effective.

Acil serviste beyin cerrahlarýndan görüþ alýþlarý üzerinde ileriye dönük ve karþýlaþtýrmalý bir çalýþma: Kafa travmasý konusunda kýlavuz kullanýlmasýnýn beyin cerrahý olmayanlarýn yaptýðý deðerlendirmelerde etkisi var mýdýr?

AMAÇ: Kafa travmalý hastalarýn doðrudan beyin cerrahisi birimlerine kabul edilmesindeki kýsýtlýlýk dünyanýn birçok bölümünde pratikte yaþanan ortak bir durumdur. Bu çalýþma, kafa travmalý hastalarýn beyin cerrahlarýndan görüþ alýnmasýndan önceki ilk nörolojik muayenelerinin ve tedavilerinin yeterli derecede yapýlýp yapýlamadýðýný deðerlendirmek ve ayný zamanda kafa yaralanmasý olan hastalarýn tedavisinde, kýlavuzlarýn sýký bir þekilde kullanýmýnýn etkilerini saptamak için yapýldý. GEREÇ-YÖNTEM: Acil servisteki farklý doktorlarýn, ayný beyin cerrahýna kafa travmalý hastalarý danýþmalarý, ileriye dönük olarak iki farklý altý aylýk dönemde incelendi: Beyin cerrahý olmayan doktorlarýn kafa travmalý hastalardan beyin cerrahisi giriþimleri gerektirenlerin seçimi konusunda eðitim almadýklarý birinci dönem ve eðitim sonrasý ikinci dönem. BULGULAR: Birinci dönem; kafa travmalý hastalarýn ilk nörolojik muayeneleri, tedavileri beyin cerrahý olmayan doktorlar tarafýndan doðru olarak gerçekleþtirilemiyordu. Buna karþýn ikinci dönem, beyin cerrahý olmayan doktorlar en azýndan altý ay sistematik nöroþirürji eðitimi aldýktan sonra beyin cerrahisi giriþimleri gerektiren hastalarý daha doðru olarak seçebiliyorlardý. SONUÇ: Uzmanlýk eðitimi almýþ travma cerrahlarýnýn bulunmadýðý hastanelerde, beyin cerrahlarý acil serviste nöroþirürjikal olgularýn seçimi konusunda beyin cerrahý olmayan doktorlarý eðitmelidirler. Bu eðitimde, kafa yaralanmalarýnýn tedavisi kýlavuzlarýnýn kullanýlmasý çok etkilidir.