Hızlı Arama
Yanık hastalarının ayaktan takibi ve gereksiz hasta nakilleri
İsa Sözen1, Cem Emir Guldogan1, Kemal Kismet2, Mehmet Zafer Sabuncuoğlu3, Ahmet Çınar Yasti41Ankara Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Yanık Tedavi Merkezi, Ankara2Ankara Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Yanık Ünitesi, Ankara
3Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı, Isparta
4Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı, Çorum; Ankara Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, Yanık Tedavi Merkezi, Ankara
AMAÇ: Polikliniğimize başvuran yanık hasta profilini ortaya koymak ve tedavi yönetimini geçmiş seriler ile karşılaştırarak güncel durumu değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bir yıl süreyle polikliniğimize başvuran hastalar ileriye yönelik çalışmaya alındı. Tüm hastaların kayıt altına alınan cinsiyet, yaş, yanık yüzdesi, yanık yeri, yanık nedeni, yanık derecesi, pansuman malzemesi, pansuman sayısı, tedavi şekli, olay yeri ve olayın olduğu aya göre dağılımı incelendi.
BULGULAR: Toplam 1795 hastanın yönetimleri poliklinikte tamamlanan 1511’inin ortalama yaşı 27.9, kadın/erkek oranı 0.88 olmuştur. Çoğunluğu 18-64 yaş hastalar oluştururken tüm gruplarda sıcak sıvı yanığı ilk sıradaydı (p<0.05, p<0.001). Hastaların %89.6’sı evde yaralanmıştı (p<0.001). Ekstremiteler diğer bölgelere göre daha sık yanan vücut bölgesiydi (p<0.001). Hastaların 446’sına (%29.5) tek pansuman uygulanırken %64.9’u ilk üç
pansuman sonrasında hastanemiz poliklinik takipleri sonlandırılmıştır. Derin dermal yanıklı hastalarda ortalama pansuman sayısı daha fazla olmuştur (ortalama 14.5, ortanca 14, p<0.001).
TARTIŞMA: Geçmiş yıllar ile yapılan karşılaştırmada il nüfusu artışından daha yüksek yanık insidansı bulunmuştur. Halen hastaların çoğunluğu az sayıda pansuman sonrası takipleri için evlerine yakın sağlık birimlerine yönlendirilmektedir. Mevcut durumda hastaların deneyimli merkezlere gereksiz başvuruları ile bu merkezlerin iş yükünün artırılması yanında hastalara ilave ulaşım yükü ve zaman israfı yaşatılmaktadır. Güncel yanık tedavi prensiplerinin birinci ve ikinci basamakta edinilmesi ile referans merkezin iş yükü azaltılabilecektir.
Outpatient burn management and unnecessary referrals
İsa Sözen1, Cem Emir Guldogan1, Kemal Kismet2, Mehmet Zafer Sabuncuoğlu3, Ahmet Çınar Yasti41Burns Treatment Center, Department Of General Surgery, Ankara Numune Education And Research Hospital, Ankara, Turkey2Burns Unit, Department Of General Surgery, Ankara Education And Research Hospital, Ankara, Turkey
3Department Of General Surgery, Suleyman Demirel University, Isparta, Turkey
4Department Of General Surgery, Hitit University, Corum;burns Treatment Center, Department Of General Surgery, Ankara Numune Education And Research Hospital, Ankara, Turkey
BACKGROUND: This study aimed to determine the profile of burn patients presented in our polyclinic and evaluate the current status in comparison to the treatment methods of past series.
METHODS: Burn patients presented in the polyclinic in a one-year period were included into this prospective study. The records of all patients were examined in respect of gender, age, burn percentage, burn location, cause of burn, degree of burn, dressing material, number of dressings, type of treatment, place of trauma, and month of trauma.
RESULTS: From a total of one thousand seven hundred and ninety-five patients presented, management was completed in the polyclinic for one thousand five hundred and eleven cases with a mean age of 27.9 years, with a female: male ratio of 0.88. While most patients were in the 18-64 age group, hot liquid burn was the leading cause in all age groups (p<0.05, p<0.001). Of the total patients, 89.6% were injured at home (p<0.001). The extremities were determined as the body area most often burned (p<0.001). While a single dressing was applied to 446 patients (29.5%), in 64.9% of cases polyclinic follow-up was terminated after the first 3 dressings. The mean number of dressings was greater in patients with deep dermal burns (mean 14.5, median 14, p<0.001).
CONCLUSION: A higher incidence of burns was found due to increasing urban populations compared to previous years. Currently, the majority of patients are referred to a healthcare facilty near their residences for follow-up after a few dressings. Unneccessary presentation
at specialist centres increases the workload of these centres and creates a burden of wasted time and transport expense for the patients. The application of current burn treatment principles in primary and secondary health facilities will reduce the workload of reference centres.
Sorumlu Yazar: Ahmet Çınar Yasti, Türkiye
Makale Dili: İngilizce