Hızlı Arama
Farklı dikiş materyallerinin bağırsak anastomoz iyileşmesi üzerine etkileri: Deneysel bir çalışma
Osman Uzunlu1, Emrah Aydın2, Erdem Çomut3, Esin Avcı4, Hande Şenol51Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye2Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Tekirdağ, Türkiye
3Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye
4Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye
5Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyoistatistik Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye
AMAÇ: Deneysel ve karşılaştırmalı çalışmada, üç farklı dikiş materyalinin intestinal anastomoz iyileşmesi üzerindeki lokal etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Üniversite Etik Kurulu'nun (E-60758568-020-176720) etik onayı alındıktan sonra çalışmaya başlandı. 24 sıçan üzerinde prospektif, deneysel bir karşılaştırmalı analiz yapıldı. Denekler üç eşit gruba ayrıldılar; Grup 1'e vikril dikiş materyali ile kolon anastomozu yapıldı, Grup 2; polipropilen dikişle kolonik anastomoz yapıldı ve Grup 3’e; polidioksanon (PDS) dikişle kolonik anastomoz uygulandı. İkinci operasyon postoperatif 7. günde yapıldı. Adezyon skoru, anastomoz kaçağı, anastomoz patlama basıncı, hidroksiprolin düzeyleri ve histopatolojik incelemeler değerlendirildi.
BULGULAR: Tüm hayvanlar hayatta kaldı ve deney sırasında anastomoz kaçağı, bağırsak tıkanıklığı veya yara enfeksiyonu gözlenmedi. Adezyon skoru Diamond sınıflamasına göre değerlendirildi ve tüm gruplarda aynıydı. Medyan anastomoz patlama basıncı vikril grubunda 125.75 mmHg (10-241), polipropilen grubunda 159.25 mmHg (113-190), PDS grubunda 154.50 mmHg (20-212) bulundu. Hidroksiprolin doku konsantrasyonları; vikril grubunda 1699.92±220.8 ng/mg (1509.81-2186.47), polipropilen grubunda 1126.24±607.12 ng/mg (53.22-1815.63) ve PDS grubunda 1547.86±335.2 ng/mg (973.66 -1973.2) bulundu. Histopatoloji ile değerlendirilen enflamatuvar yanıt açısından gruplar arasında fark yoktu. Değerlendirilen tüm değişkenlerde istatistiksel anlamlılık görülmedi.
SONUÇ: Bu deneysel çalışma, intestinal anastomoz ve doku iyileşmesinin dikiş materyallerine bağlı farklı sonuçları olmadığını göstermektedir. Emilebilen, yavaş emilebilen ve emilemeyen dikiş materyalleri her durumda ve güvenle kullanılabilir.
The comparison of the suture materials on intestinal anastomotic healing: an experimental study
Osman Uzunlu1, Emrah Aydın2, Erdem Çomut3, Esin Avcı4, Hande Şenol51Department of Pediatric Surgery, Pamukkale University, School of Medicine, Denizli-Türkiye2Department of Pediatric Surgery, Namık Kemal University, School of Medicine, Tekirdağ-Türkiye
3Department of Pathology, Pamukkale University, School of Medicine, Denizli-Türkiye
4Department of Biochemistry, Pamukkale University, School of Medicine, Denizli-Türkiye
5Department of Statistics, Pamukkale University, School of Medicine, Denizli-Türkiye
BACKGROUND: This experimental comparative study was to evaluate the local effects of three different suture materials on in-testinal anastomosis healing.
METHODS: Ethical approval was obtained from the University of Ethical Committee (E-60758568-020-176720). A prospective, experimental comparative analysis was conducted on 24 rats. They were divided into three equal groups; Group 1 underwent colonic anastomosis with Vicryl suture material, Group 2 underwent colonic anastomosis with polypropylene suture; and Group 3 underwent colonic anastomosis with polydioxanone (PDS) suture. The second operation underwent the 7th post-operative day. Adhesion score, anastomotic leakage, anastomotic bursting pressure, hydroxyproline levels, and histopathologic examination were evaluated.
RESULTS: All animals survived, and no leakage, intestinal obstruction, or wound infection was observed during the experiment. The adhesion score was evaluated according to the Diamond classification and same in all groups. Median anastomotic bursting pressure was 125.75 mmHg (10–241) in the Vicryl group, 159.25 mmHg (113–190) in the polypropylene group, and 154.50 mmHg (20–212) in the PDS group. Hydroxyproline tissue concentrations were in the Vicryl group 1699.92±220.8 ng/mg (range: 1509.81–2186.47), in the polypropylene group 1126.24±607.12 ng/mg (range: 53.22–1815.63), and 1547.86±335.2 ng/mg (range: 973.66–1973.2) in PDS group. There was no difference among groups regarding the inflammatory response evaluated by histopathology. There was no statistical significance in all variables evaluated.
CONCLUSION: This experimental study demonstrates that suture materials did not worsen tissue healing during intestinal anastomosis. Absorbable, slowly-absorbable, and non-absorbable suture materials could be used safely in every situation.
Sorumlu Yazar: Osman Uzunlu, Türkiye
Makale Dili: İngilizce