Enfekte proteze yönelik yeni bir karýn duvar tamiri: Eskimo tekniði

Ýnsizyonel hernilerin tamirinde yama kullanýmýnýn nüks oranýný azalttýðý, ancak cerrahi bölgesi enfeksiyonu riskini arttýrabildiði gösterilmiþtir. Bu durum, cerrahi olarak karýn duvarý tamirinde en çok korkulan ve yýkýcý olan komplikasyonlardan biridir. Bu çalýþmanýn amacý, kronik protez enfeksiyonlu iki hastada uygulanan yeni bir cerrahi tekniði tanýmlamaktýr. Ek olarak, bu iþlemin sonucu, güvenilirlik, daha sonraki cerrahi bölgesi enfeksiyonu ve nüks önlenmesi bakýmýndan analiz edilmiþtir. Burada iki olgu sunuldu. Prosedürün temelini enfekte protez ile çevre dokularýn geniþ cerrahi eksizyonu + biyolojik protezle karýn duvar tamiri oluþturmaktadýr. Her iki hasta da ameliyat sonrasý problemsiz takip edildi. Prosedürden sonra cerrahi bölgenin enfeksiyonu ortalama 36 aylýk bir takipten sonra tamamen iyileþti. Ýnsizyonel herni nüks etmedi. Bu benzersiz cerrahi teknik, yalnýzca güvenilir olduðunu kanýtlamakla birlikte, ayný zamanda radikal eksizyon yoluyla kullanýlmasý ve hiçbir ameliyat sonrasý komplikasyon veya nüks oluþmamasý ile kronik protez enfeksiyonunu da çözmüþtür. Bu teknik, biyolojik protezlerin enfeksiyon bölgelerinde implantasyon ile ilgili olarak güvenle ve etkin bir þekilde kullanýlabileceðini doðrulamýþtýr.

An innovative abdominal wall repair technique for infected prosthesis: the Eskimo technique

The use of meshes to repair incisional hernias has been shown to reduce the recurrence rate, though it may increase the risk of surgical site infection. This is one of the most feared and devastating complications of surgical abdominal wall repair. The aim of this work is to describe a new surgical technique that was used to treat two patients suffering from chronic prosthesis infection. Additionally, the outcome of this procedure will be analyzed in terms of its safety, subsequent site infection and recurrence prevention. Two case reports are presented. The procedure was based on a wide surgical excision of the infected prosthesis and the surrounding tissues, plus abdominal wall repair with biological prosthesis. Both patients experienced an uneventful postoperative course. Infection of the surgical site resolved following the procedure and, after a mean follow-up of 36 months, no recurrences of the incisional hernia had occurred. This unique surgical technique not only proved to be safe, but it also solved the chronic prosthesis infection through its use of radical excision, without any postoperative complications or recurrence. This technique confirmed that biological prostheses can be used safely and effectively for implantation in sites of infection.