Hızlı Arama
Aşil Tendon Rüptürlerinin Cerrahi Tedavisi: Açık ve Kapalı Yöntemlerin Tavşan Modeli Üzerinde Karşılaştırılması
Güney Yılmaz1, Mahmut Nedim Doral2, Egemen Turhan2, Gurhan Dönmez2, Ahmet Özgür Atay2, Defne Kaya31Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim Dalı Konya2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi,ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim Dalı Konya
3Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Spor Hekimliği Anabilim Dalı, Ankara
Amaç: Tavşan aşil tendon(AT) rüptürü modeli üzerinde açık ve perkütan yöntemlerin iyileşme özelliklerini araştırmak ve iki grup arasında histoljik, elektron mikroskopik ve biyomekanik bulguları karşılaştırmak.
Gereç ve Yöntem: 26 adet tavşan her grupta 13 denek olacak şekilde rastlantısal olarak iki gruba ayrıldı.Tüm hayvanların sağ taraflarında AT'nin kalkaneusa yapışma bölgesinin 1.5cm proksimalinde küçük bir insizyondan perkütan aşil tenotomisi uygulandı. Bunnel tarzı dikiş kullanılarak birinci grup açık yöntemle ikinci grup ise perkütan yöntem ile tedavi edildi. 8 hafta sonunda tendonlar biyemekanik ve histolojik değerlendirme amacıyla çıkartıldı. Tendonlar, fibriler yoğunluk için elektron mikroskobisiyle ve tendon iyileşme skorlaması için ise ışık mikroskopisi ile değerlendirildi.
Bulgular: Kesitler elektron mikroskopisi ile fibriler yoğunluk için değerlendirildiğinde perkütan grupta daha yoğun fibril yapısının olduğu görüldü. Tendon iyileşme skorları perkütan grupta daha düşük olmakla birlikte gruplar arasında anlamlı fark bulunmadı(p=0.065). Ortalama tendon kopma kuvvetleri perkütan grupta 143.7±9.5 Newton(N), açık grupta 139.2±8.2N olarak ölçüldü. Aradaki fark anlamlı değildi(p=0.33)
Sonuç: AT rüptürlerinde perkütan teknik en az açık teknik kadar iyi sonuçlar elde edilmesini sağlayabilir. Perkütan yöntemde tendon iyileşme dokusu daha iyi histolojik ve elektron mikroskopik bulgular gösterir. İki grup arasında erken dönemde biyomekanik olarak fark yoktur. Tendon iyileşmesine yardımcı olacak ve perkütan yöntemle beraber uygulanacak yeni yöntemlerin geliştirilmesi gelecek çalışmaların konusu olmalıdır.
Surgical treatment of Achilles tendon ruptures: The comparison of open and percutaneous methods in a rabbit model.
Güney Yılmaz1, Mahmut Nedim Doral2, Egemen Turhan2, Gurhan Dönmez2, Ahmet Özgür Atay2, Defne Kaya31Department Of Orthopaedics And Traumatology, Selcuk University,konya Turkey2Department Of Orthopaedics And Traumatology Hacettepe University Medical School, Ankara Turkey
3Department Of Sports Medicine, Hacettepe University Medical School, Ankara, Turkey
Background. To investigate the healing properties of open and percutaneous techniques in a rabbit model and to compare histological, electron microscopical and biomechanical findings of the healed tendon between the groups.
Methods. 26 rabbits were randomly assigned to 2 groups of 13 rabbits in each. Percutaneous tenotomy of the AT was applied through a stab incision on the right side 1.5 cm above the calcaneal insertion in all animals. Using the same Bunnel suture, first group was repaired with open and second group was repaired with the percutaneous method. ATs were harvested at the end of eight weeks for biomechanical and histological evaluation.
Results. When the sections were evaluated for fibrillar density under electron microscopy it was noted that fibrils were more abundant in percutaneous repair group. The
tendon scores in the percutaneous group was less than the open group indicating closer
histological morphology to normal. The difference was not significant(p=0.065). The mean force to rupture the tendon was 143.7± 9.5 N in percutaneous group and 139.2±8.2 N in the open group. The difference was not significant (p=0.33).
Conclusion. Percutaneous techniques provide as good clinical results as the open techniques. The healing tendon shows better findings in histological and electron microscopical level with percutaneous technique.
Sorumlu Yazar: Güney Yılmaz, Türkiye
Makale Dili: İngilizce