p-ISSN: 1306-696x | e-ISSN: 1307-7945

Hızlı Arama




SCImago Journal & Country Rank
İstanbul’daki av tüfeği intiharlarının analizi, 1998-2007 [Ulus Travma Acil Cerrahi Derg]
Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2010; 16(1): 47-53

İstanbul’daki av tüfeği intiharlarının analizi, 1998-2007

Mahmut Aşırdizer1, Gürol Cantürk2, Nergis Cantürk3, Mehmet Sunay Yavuz1, Hüseyin Sarı4
1Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Adli Tıp Anabilim Dalı, Manisa
2Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Adli Tıp Anabilim Dalı, Ankara
3Adli Tıp Kurumu, Ankara Grup Başkanlığı, Ankara
4Adli Tıp Kurumu Başkanlığı, Yenibosna, İstanbul

AMAÇ
İntihar amaçlı ateşli silah ölümlerinin bazı özellikleri önceki çalışmalarda tanımlanmış ise de, av tüfekleri kullanılarak gerçekleştirilmiş intihar ölümlerine ait seriler, literatürde sınırlı sayıdadır. Bu çalışmanın amacı, intihar amaçlı av tüfeği ölümlerinin çeşitli özelliklerini tanımlamaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM
01 Ocak 1998 ile 31 Aralık 2007 tarihleri arasında Adli Tıp Kurumu, Morg İhtisas Dairesi tarafından düzenlenmiş, 36971 otopsi raporu geriye dönük olarak gözden geçirildi.
BULGULAR
Yetmiş üç intihar amaçlı av tüfeği ölüm olgusu değerlendirildi. Olguların 46’sı (%63) erkek, 27’si (%37) kadındı. Olguların çoğu (n=39, %53,4) 16-20 yaş grubunda yer almaktaydı (p<0,001). İntiharların 62’si (%84,9) kurbanın evinde meydana gelmişti (p<0,001). Yedi olguda intihar notu (%9,6) bulunmuştu. Giriş yaraları olguların büyük çoğunluğunda (n=29, %39,8) kafa bölgesinde iken (p<0,001), kadın kurbanlarda intihar için genellikle (n=12, %44,4) karın bölgesinde idi. Atış, olguların 56’sında (%76,7) tam temas halinde, bitişik atış (gevşek temas) mesafesinden gerçekleştirilmişti (p<0,001). Olguların %17,8’inde (n=13) kanda etil alkol saptanmıştı.
SONUÇ
Av tüfekleri ile intiharların önlenebilmesi için, av tüfeklerinin elde edilmesi ve kullanımı sıkı olarak kontrol edilmeli, eğitim çabaları erken ve geç adölesan dönemindeki gençlere ebeveynlerine yönelmeli, psikolojik destek merkezleri kurulmalıdır.

Anahtar Kelimeler: Otopsi, ölümler; ateşli silah; av tüfeği; intihar.

Analyses of suicidal deaths with shotguns in Istanbul, 1998-2007

Mahmut Aşırdizer1, Gürol Cantürk2, Nergis Cantürk3, Mehmet Sunay Yavuz1, Hüseyin Sarı4
1Celal Bayar University, Medical School, Department Of Forensic Medicine, Manisa, Turkey
2Ankara University, Medical School, Department Of Forensic Medicine, Ankara, Turkey
3Institute Of Forensic Medicine, Ankara, Turkey
4Council Of Forensic Medicine, Yenibosna-istanbul, Turkey

BACKGROUND
In previous studies, some features of suicidal firearm deaths have been described, but series of suicidal deaths using shotgun are limited in the literature. The aim of the present study was to define several characteristics of suicidal shotgun deaths.
METHODS
In this study, we reviewed retrospectively 36,971 autopsy reports recorded by the Mortuary Section of the Forensic Medicine Council of Istanbul between January 1, 1998 and December 31, 2007.
RESULTS
Seventy-three shotgun-related suicide cases were evaluated. Of the 73 cases, 46 (63%) were male and 27 (37%) were female. Most of the cases (n=36, 53.4%) were aged 16-20 years (p<0.001). Sixty-two of the suicides (84.9%) occurred in victims’ homes (p<0.001). A suicide note was recovered in 7 cases (9.6%). While entry wounds were on the head in the majority of the cases (n=29, 39.8%) (p<0.001), in nearly half of the female victims (n=12; 44.4%), entry wound was in the abdominal region. Fifty-six shots (76.7%) were determined to be from loose-contact range (p<0.001). Ethyl alcohol was detected in 17.8% (n=13) of blood samples of the cases.
CONCLUSION
Handling and usage of shotguns should be under strict control, educational efforts should be directed to early and late adolescents and their parents and psychological support centers should also be founded in an effort to prevent suicidal deaths with shotguns.

Keywords: Autopsy, deaths; firearm; shotgun; suicide.

Mahmut Aşırdizer, Gürol Cantürk, Nergis Cantürk, Mehmet Sunay Yavuz, Hüseyin Sarı. Analyses of suicidal deaths with shotguns in Istanbul, 1998-2007. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2010; 16(1): 47-53

Sorumlu Yazar: Mahmut Aşırdizer, Türkiye
Makale Dili: İngilizce