Quick Search
Diversity of the definition of stable vital sign in trauma patients: results of a nationwide survey
Seongpyo MunDepartment Of Surgery, Chosun University, Gwangju, South KoreaBACKGROUND: Hemodynamic stability (HS) based on vital sign (VS) is thought to be the most useful criteria for successful nonoperative management (NOM) of blunt spleen injury (BSI). However, a consistent definition of HS has not been established. We wanted to evaluate the definition of HS through conducting a nationwide survey and find the factors affectting diversity.
METHODS: The questionnaire regarding the definition of HS was sent to the department of trauma surgery and emergency medicine of level I trauma center between October 2012 and November 2012. Data was compared using analysis of variance, t-test, χ2 test and logistic regression.
RESULTS: Among five hundred and sixty-three doctors, 507 responded (90%). Forty-eight responses were incomplete, and hence, 459 (81.5%) responses were analyzed. There was a significant diversity in the definition of HS on the subject of type of blood pressure (BP), cut off value of hypotension, measuring technique of BP, duration of hypotension, whether or not using heart rate (HR) as a determinant of HS, cut off value of hypotension when the patient has comorbidity or when the patient is a pediatric patient. 91.5% replied that they were confused defining HS and felt the need to have more objective determinants. Nevertheless, 90% of the responders were not using laboratory test to define HS.
CONCLUSION: Many trauma doctors are using only VS to define HS. This is why there is a confusion regarding how to define which patient is hemodynamically stable. More objective determinants such as base deficit or lactate can be useful adjuncts.
Travma hastalarında stabil yaşamsal bulgunun tanımındaki farklılık: Ulusal çaplı bir taramanın sonuçları
Seongpyo MunChosun Üniversitesi, Cerrahi Anabilim Dalı, Gwangju, Güney KoreAMAÇ: Yaşamsal bulgulara (YB) dayalı hemodinamik stabilitenin (HS) künt dalak travmasının (KDT) başarılı cerrahi dışı tedavisinde (CDT) en yararlı kriter olduğu düşünülürdü. Ancak HS’nin tutarlı bir tanımı tespit edilememiştir. Ulusal çapta bir taramayla HS tanımını değerlendirmeyi ve bu farklılığı yaratan faktörleri saptamayı istedik.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ekim 2012 ile Kasım 2012 arasında birinci seviyede bir travma merkezinin travma ve acil cerrahi bölümüne HS tanımını içeren bir anket gönderildi. Variyans analizi, t-testi, χ2 testi ve lojistik regresyon analiziyle veriler karşılaştırıldı.
BULGULAR: 563 doktorun 507’si (%90) yanıt vermişti. Kırk sekizinin yanıtları eksikti ve 459 (%81.5) yanıt incelendi. Kan basıncı (KB), hipotansiyonun kestirim değeri, KB’yi ölçüm tekniği, hipotansiyonun süresi, HS’nin belirleyicisi olarak kalp hızının (KH) kullanılıp kullanılmadığı, hastada komorbidite varlığına veya çocuk hasta olduğuna göre HS tanımlarında anlamlı farklılık mevcuttu. Doktorların %91.5’i HS’yi tanımlamada kafalarının karışık olduğu ve daha somut belirleyicilere gerek duydukları yanıtını verdi. Her halde yanıt verenlerin %90’ı HS’yi tanımlamak için laboratuvar testlerinden yararlanmamaktaydı.
TARTIŞMA: Birçok travmatoloji uzmanı HS’yi tanımlamak için yalnızca YB’yi kullanmaktadır. İşte bu nedenle hangi hastanın hemodinamik açıdan stabil olduğunu tanımlamada karmaşa yaşanmaktadır. Baz eksikliği veya laktat tayini gibi daha somut belirleyiciler daha yararlı ek bilgiler sağlayabilir.
Corresponding Author: Seongpyo Mun, South Korea
Manuscript Language: English