Quick Search
Elderly burns: Clinical frailty scale and functional ambulation classification in predicting prognosis
Özer Özlü, Abdulkadir BaşaranDepartment of General Surgery, Adana City Training and Research Hospital, Adana-TurkeyBACKGROUND: The study was to investigate the role of mobility and frailty in predicting the prognosis of elderly burns along with the burn severity.
METHODS: In this retrospective study, 67 patients aged 65 and over who were hospitalized between October 1, 2017, and Septem-ber 30, 2020 in our burn center are included in the study. The demographic data, etiological data, clinical variables, the percentage of burned total body surface area (TBSA), Abbreviated Burn Severity Index (ABSI), Functional ambulation classification (FAC) scores, and Clinical frailty scale (CFS) scores are evaluated.
RESULTS: Mean age of the study population was 71.58±7.4 years and most of the patients were female (65.7%). The percentage of TBSA was 11.34±12.2. The flame burns were the most common etiology (87.5%) of deaths (n=8), whereas 52.5% of the survivors were scalds. Most of the survived patients were functional ambulatory (93.2%). On the other hand, only 25% of patients who died were functional ambulatory (p<0.001). Also, 83% of the survivors were normal according to CFS scoring, whereas 25% of the patients who did not survive were vulnerable and 75% was frail (p<0.001).
CONCLUSION: The percentage of elderly burns is low, yet the mortality is high in these patients which emphasize the importance of elderly burns. The ABSI is of great help, but ambulation status and comorbid diseases should be taken into consideration in terms of elderly burns. The current study demonstrated that FAC and CFS will be helpful to better predict the outcomes of elderly burn patients along with ABSI.
Yaşlı yanıkları: Prognozun öngörülmesinde klinik kırılganlık ölçeği ve fonksiyonel ambulasyon sınıflandırması kullanımı
Özer Özlü, Abdulkadir BaşaranAdana Şehir Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, AdanaAMAÇ: Bu çalışmanın amacı, yaşlı yanıklarında prognozu öngörmede yanık şiddeti ile birlikte mobilite ve kırılganlığın rolünü araştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmaya 1 Ekim 2017–30 Eylül 2020 tarihleri arasında yanık merkezimizde yatarak tedavi gören 65 yaş ve üzeri 67 hasta dahil edildi. Demografik veriler, etiyolojik veriler, hastaların prognoz verileri, yanık toplam vücut yüzey alanı yüzdesi (TVYA), kısaltılmış yanık şiddet indeksi, fonksiyonel ambulasyon sınıflandırması ve klinik kırılganlık ölçeği ile değerlendirme sonuçları geriye dönük olarak incelendi.
BULGULAR: Çalışma popülasyonunun yaş ortalaması 71.58±7.4 yıldı ve hastaların çoğu (%65.7) kadındı. Yanık TVYA yüzdesi 11.34±12.2 idi. Ölen hastaların %87.5’inde alev yanıkları (n=8 hasta) etiyolojik faktör iken, hayatta kalan hastaların %52.5’i haşlanma yanığı idi. Hayatta kalan hastaların çoğu fonksiyonel yürüyebilen iken (%93.2), ölen hastaların sadece %25’i fonksiyonel yürüyebilen idi (p<0.001). Ayrıca, klinik kırılganlık ölçeği değer-lendirmesine göre hayatta kalan hastaların %83’ü normal iken, ölen hastaların %25’i incinmeye yatkın ve %75’i kırılgan idi (p<0.001).
TARTIŞMA: Yaşlı hastalarda yanık oranı düşüktür ancak bu hastalarda mortalite yüksektir. Bu durum yaşlı yanıklarını önemli kılmaktadır. Prognozu belirlemede kısaltılmış yanık şiddet indeksi çok faydalıdır ancak yaşlı yanıklarında ambulasyon durumu ve kırılganlık açısından eşlik eden hastalıklar da göz önünde bulundurulmalıdır. Mevcut çalışma, fonksiyonel ambulasyon sınıflandırması ve klinik kırılganlık ölçeğinin kısaltılmış yanık şiddet indeksi ile birlikte kullanılmasının yaşlı yanık hastalarının prognozunu öngörmede daha iyi bir belirleyiciliği olacağını göstermiştir.
Manuscript Language: English