p-ISSN: 1306-696x | e-ISSN: 1307-7945

Quick Search

SCImago Journal & Country Rank
OUR EXPERIENCE WITH LEINBACH PROSTHESIS IN INTERTROCHANTERIC FEMORAL FRACTURES [Ulus Travma Acil Cerrahi Derg]
Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 1999; 5(3): 208-212

OUR EXPERIENCE WITH LEINBACH PROSTHESIS IN INTERTROCHANTERIC FEMORAL FRACTURES

Şenol Akman1, Cengiz Şen1, Mehmet Aşık1, Sercan Akpınar1, H Kazım Gedik1
Posta İşletmesi Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği

We employed Leinbach prosthesis in 19 patients with intertrochanteric hip fractures between September 1995 and November 1997. Of these, two patients (10.5%) were men and 17 (89.5%) were women (age range 70-95 years, mean age 81.8years). In calcar femoris fractures were detected in 14 patients (73,6 %) All operations were performed under spinal anesthesia. The patients achieved sitting position in bed on the postoperative first day; full weight-bearing position with an aid of walkers was obtained after the removal of the drainage. Mean hospital stay was 22 days with a mean follow-up of 19 months. According to the account given by patients' relatives, two patients died from cardiac causes and another two from debilitating conditions developed after fractures. Two patients, although they were alive, were not available for follow-up because of hemiplegic conditions caused by postoperative neurologic problems. Merle d' Aubigne functional hip scores were used for evaluation of the patients. 1 patient (5.2%) was classified excellent, 7 patients (36.8%) were good, 5 patients (26.3%) were fair and 6 patients (31.5%) were poor. Thirteen patients (68.4%) achieved walking and implementation of daily activities. Radiologic examinations did not show loosening of the stem, dislocation, and acetabular protrusion. The object of treatment in elderly and osteoporotic patients with intertrochanteric hip fractures is to achieve early mobilization and rapid restoration of daily activities. Leinbach prosthesis appears to be appropriate for intertrochanteric hip fractures.

Keywords: INTERTROCHANTERIC HIP FRACTURES, PROSTHESIS

İNTERTROKANTERİK FEMUR KIRIKLARINDA LEINBACH PROTEZİ UYGULAMALARIMIZ

Şenol Akman1, Cengiz Şen1, Mehmet Aşık1, Sercan Akpınar1, H Kazım Gedik1
Posta İşletmesi Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği

Kliniğimizde Eylül 1995 ve Kasım 1997 yılları arasında 19 femur intertrokanterik kırıklı hastaya Leinbach hemiprotez uygulandı. Hastalardan ikisi erkek (%10.5), 17"si kadındır (%89.5). Ortalama yaş 81.8'dir (yaş dağılımı 70-95). On dokuz hastanın 14'ünde (%73.6) kalkarda kırık saptandı. Tüm ameliyatlar spinal anestezi yardımı ile yapıldı. Ameliyat sonrası birinci günde hastaların hepsi yataklarında oturtuldu; dren alınmasından sonra yürüteç yardımı ile tam yük vererek yürütüldü. Hastanede kalış süresi ortalama 22 gün, takip süresi ortalama 19 aydır. İki hastanın kardiak nedenlerle, iki hastanın da kırık sonrası gelişen düşkünlük dolayısıyla ex olduğu hasta yakınlarından öğrenildi. İki hasta, halen hayatta olmalarına rağmen ameliyat sonrası geçirmiş oldukları nörolojik problemler nedeniyle hemiplejik olduklarından son kontrole gelemediler. Hastaların fonksiyonel değerlendirilmesi Merle d'Aubigne kriterlerine göre yapıldı. Bu kriterlere göre 1 hastada çok iyi (%5.2), 7 hastada iyi (%36.8), 5 hastada orta (%26.3), 6 hastada kötü (%3 1.5) sonuç elde edildi. On üç hastanın (%68.4) yürüyebildikleri ve günlük işlerini yapabildikleri saptandı. Takip süresi içinde radyolojik olarak değerlendirilen 13 hastanın hiçbirinde stemde gevşeme, dislokasyon ve asetabuluma protrüzyon saptanmadı. İleri derecede yaşlı ve osteoporotik hastaların intertrokanterik femur kırıklarında tedavide amaç, hastanın erken mobilizasyon ve günlük hayatına en kısa sürede dönebilmesidir. Bu amaca yönelik tedavide Leinbach tip hemiprotezlerin uygulanabileceği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: İNTERTROKANTERİK KALÇA KIRIĞI, PROTEZ

Şenol Akman, Cengiz Şen, Mehmet Aşık, Sercan Akpınar, H Kazım Gedik. OUR EXPERIENCE WITH LEINBACH PROSTHESIS IN INTERTROCHANTERIC FEMORAL FRACTURES. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 1999; 5(3): 208-212